7. نقش روان شناسی سلامت در ارتقای نظام بهداشتی
نازآفرین پاک نهاد؛ مجید صفاری نیا
چکیده
مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر استرس ادراک‌شده، خلق منفی، خودکارآمدی و ادراک درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بود. روش: پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه‌کننده به بیمارستان شریعتی ...
بیشتر
مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر استرس ادراک‌شده، خلق منفی، خودکارآمدی و ادراک درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بود. روش: پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه‌کننده به بیمارستان شریعتی تهران بود. از این جامعه، نمونهای به حجم 40 نفر (20 زن و 20 مرد) هدفمندانه انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 مرد و 10 زن) و گروه کنترل (10 مرد و 10 زن) گمارده شدند. گروه آزمایش تحت برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی در طول 8 جلسه به مدت 2 ماه، هفته ای یک جلسه 2 ساعته و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. همچنین گروههای آزمایش و کنترل، مقیاس استرس ادراک‌شده کوهن و همکاران (1983)، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس لوی بوند و لوی بوند (1995)، مقیاس خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) و پرسشنامه درد مک گیل ملزاک (1975) را در مرحله پیشآزمون و پسآزمون تکمیل کردند. برای تجزیه‌وتحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که در مرحله پسآزمون، درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی باعث افزایش معنیدار (001/0 p<) خودکارآمدی و کاهش معنیدار (001/0 p<) استرس ادراک‌شده، خلق منفی و ادراک درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید شد. نتیجه‌گیری: کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی میتواند در افزایش خودکارآمدی و کاهش استرس ادراک‌شده، خلق منفی و ادراک درد در این بیماران مؤثر واقع شود.
سید علی موسوی اصل؛ صادق پاروئی
چکیده
مقدمه: روانشناسی مثبت‌گرا یک رویکرد علمی نوین با تمرکز بر نقاط قوت به‌جای نقاط ضعف و ایجاد خوبی در زندگی به‌جای ترمیم بدی‌ها است. لذا پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌گرا بر حس انسجام، خودکارآمدی، بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری در پرستاران انجام گرفت. روش: این پژوهش به‌صورت آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون ...
بیشتر
مقدمه: روانشناسی مثبت‌گرا یک رویکرد علمی نوین با تمرکز بر نقاط قوت به‌جای نقاط ضعف و ایجاد خوبی در زندگی به‌جای ترمیم بدی‌ها است. لذا پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌گرا بر حس انسجام، خودکارآمدی، بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری در پرستاران انجام گرفت. روش: این پژوهش به‌صورت آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه پیگیری و کنترل انجام گرفت. در این پژوهش 30 پرستار زن با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه مساوی قرار گرفتند و قبل و بعد از مداخله و در مرحله پیگیری با استفاده از پرسشنامه‌های خودکارآمدی شرر، حس انسجام آنتونوفسکی، تاب‌آوری کانر و بهزیستی روانشناختی ریف مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر تجزیه‌وتحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که روان‌درمانی مثبت‌گرا به‌صورت معنی‌داری بهزیستی روانشناختی، تاب‌آوری و حس انسجام را در پرستاران زن افزایش داد؛ اما نتایج این مداخله بر خودکارآمدی معنیدار نبود. همچنین نتایج آزمون بن فرونی نشان داد که افزایش در متغیرهای حس انسجام، بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری در طول زمان ماندگار است. نتیجه‌گیری: آموزش مبتنی بر روانشناسی مثبت‌گرا به نحو مؤثری سبب بهبود حس انسجام، بهزیستی روانشناختی و تاب‌آوری در پرستاران می‌گردد.
حسن شفیعی؛ شادی نصیری
چکیده
مقدمه: هدف این پژوهش پیش‌بینی کیفیت زندگی بیماران دیابت نوع 2 بر اساس بهزیستی روانشناختی، سواد سلامت و خودکارآمدی بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه بیماران دیابتی مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت بیمارستان امام صادق (ع) شهر دلیجان در سال 1396 تشکیل می‌دهند. نمونه پژوهش شامل 150 بیمار ...
بیشتر
مقدمه: هدف این پژوهش پیش‌بینی کیفیت زندگی بیماران دیابت نوع 2 بر اساس بهزیستی روانشناختی، سواد سلامت و خودکارآمدی بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه بیماران دیابتی مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت بیمارستان امام صادق (ع) شهر دلیجان در سال 1396 تشکیل می‌دهند. نمونه پژوهش شامل 150 بیمار دیابتی نوع دو بود که به‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه‌های کیفیت زندگی، بهزیستی روانشناختی، سواد سلامت بزرگسالان ایرانی و خودکارآمدی در مدیریت دیابت استفاده شد. برای تحلیل دادهها از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته‌ها: تحلیل دادهها نشان داد 59 درصد کیفیت زندگی بیماران دیابتی توسط متغیرهای بهزیستی روانشناختی (59/0=β،001/0p=)، سواد سلامت (40/0=β،001/0p=) و خودکارآمدی (34/0=β،001/0p=) قابل پیش‌بینی است. نتیجه‌گیری: سواد سلامت، بهزیستی روانشناختی و خودکارآمدی در مدیریت دیابت نقش مهمی در افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دارند و این یافته تلویحات مهمی در زمینه آموزش و ارتقای بهداشت روانی در بیماران دیابتی دارد.
مینا مقتدری؛ مجید صفاری نیا؛ حسین زارع؛ احمد علی پور
چکیده
مقدمه: بروز بیماریهای مزمن همچون پارکینسون، علاوه بر سلامت جسمی، سلامت روانشناختی مبتلایان را نیز با آسیب جدی مواجه می‌سازد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بسته امیددرمانی مبتنی بر رویکرد مثبت‌نگر بر خودکارآمدی و احساس تنهایی بیماران پارکینسون انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون ...
بیشتر
مقدمه: بروز بیماریهای مزمن همچون پارکینسون، علاوه بر سلامت جسمی، سلامت روانشناختی مبتلایان را نیز با آسیب جدی مواجه می‌سازد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بسته امیددرمانی مبتنی بر رویکرد مثبت‌نگر بر خودکارآمدی و احساس تنهایی بیماران پارکینسون انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل افراد مبتلا به بیماری پارکینسون شهر اصفهان در سه‌ماهه زمستان سال 1397 بود. در این پژوهش تعداد 40 فرد مبتلا به بیماری پارکینسون با روش نمونه‌گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل گمارده شدند (20 بیمار در گروه آزمایش و 20 بیمار در گروه کنترل). گروه آزمایش مداخله آموزشی امیددرمانی مبتنی بر رویکرد مثبت‌نگر را طی سه ماه در 10 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورداستفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی (شرر و آدامز، 1982) و پرسشنامه احساس تنهایی (راسل، 1996) بود. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر با استفاده از نرم‌افزار آماری 23SPSS مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بسته آموزشی امیددرمانی مبتنی بر رویکرد مثبت‌نگر بر خودکارآمدی و احساس تنهایی بیماران پارکینسون تأثیر معنادار دارد (0001/0>p). این در حالی بود که این تأثیر در مرحله پیگیری نیز ثبت خود را حفظ کرده بود. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که بسته آموزشی امیددرمانی مبتنی بر رویکرد مثبت‌نگر به دلیل برخورداری از روش‌های امیددرمانی و روان‌درمانی مثبت‌نگر، میتواند منجر به بهبود خودکارآمدی و احساس تنهایی بیماران پارکینسون شود.
2. پاسخ های رفتاری و هیجانی به بیماری ها،غربالگری و روش های پزشکی
سیده سامرا حسینی؛ جابر داوودی؛ مجتبی حبیبی؛ ریچارد فیلدینگ
دوره 3، شماره 12 ، دی 1393، ، صفحه 70-83
چکیده
هدف: ابتلا به سرطان سینه نگرانیهایی را در افراد مبتلا در مورد درمان، عوارض جانبی، بستریهای بیمارستانی و هزینههای درمان بهوجود میآورد که این نگرانیها شایع است. از آنجا که خودکارآمدی یکی از فاکتورهای شخصی منحصر به فرد است، میتواند بر توانایی فردی افراد و درک بهتر از اینکه چه انتظاری باید قبل، در طول و بعد از ...
بیشتر
هدف: ابتلا به سرطان سینه نگرانیهایی را در افراد مبتلا در مورد درمان، عوارض جانبی، بستریهای بیمارستانی و هزینههای درمان بهوجود میآورد که این نگرانیها شایع است. از آنجا که خودکارآمدی یکی از فاکتورهای شخصی منحصر به فرد است، میتواند بر توانایی فردی افراد و درک بهتر از اینکه چه انتظاری باید قبل، در طول و بعد از عمل جراحیدر سرطان سینه داشته باشند تأثیر گذارد. تحقیق حاضر به مقایسه انتظار از نتیجه درمان جراحی ماستکتومی و پیامد درمانی ادراک شده بر اساس میزان خودکارآمدی در زنان مبتلا به سرطان سینه میپردازد. روش: در این پژوهش ٣۰۰ زن مبتلا به سرطان سینه، قبل و بعد از عمل ماستکتومی با استفاده از پرسشنامه های خودکارآمدی عمومی و ناهمخوانی بین انتظار و پیامد جراحی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس نشان داد بین بیماران با خودکارآمدی بالاو پایین، بین سطح پیشرفت بیماری و نیز بین اندازهی تومور سینه، بر اساس انتظار از نتیجه جراحی و پیامد درمانی ادارک شده تفاوت معنیدار وجود داشت. بین میزان خودکارآمدی زنان در دو گروه مسن و غیرمسن، تفاوت معنادار بود. نتیجه گیری: خودکارآمدی بالا می تواند بعد از عمل جراحی در ایجاد سازگاری اجتماعی اولیه مفید واقع شود، اما از طرفی منجر به ناچیز پنداشتن اثرات منفی جراحی میشود و ممکن است سازگاری روانی را مختل کند؛ بنابراین خودکارآمدی بالا به طور غیر مستقیم نقش قابل توجهی در افزایش مشکلات بعد از عمل جراحی ماستکتومی دارد.
