جنبه های روانشناختی در سلامت و بیماریها
زهرا محمدی فرد؛ علی فتحی آشتیانی؛ عباس حاجی فتحعلی؛ بیتا نصرالهی؛ فضل اله احمدی
چکیده
مقدمه: تعیین عوامل روانشناختی تسهیلکنندۀ بهبودی بیماران پیوند مغز استخوان برای سیاستگذاریهای مناسب در جهت شناسایی مشکلات احتمالی و توسعه مداخلات مناسب در بهرهمندی بهتر و افزایش موفقیت در پیوند مغز استخوان، بسیار حائز اهمیت است. هدف این مطالعه مرور عوامل روانشناختی تسهیل کنندۀ بهبودی بیماران پیوند مغز استخوان بود.
روش: ...
بیشتر
مقدمه: تعیین عوامل روانشناختی تسهیلکنندۀ بهبودی بیماران پیوند مغز استخوان برای سیاستگذاریهای مناسب در جهت شناسایی مشکلات احتمالی و توسعه مداخلات مناسب در بهرهمندی بهتر و افزایش موفقیت در پیوند مغز استخوان، بسیار حائز اهمیت است. هدف این مطالعه مرور عوامل روانشناختی تسهیل کنندۀ بهبودی بیماران پیوند مغز استخوان بود.
روش: در مرور سیستماتیک حاضر از موارد گزارش ترجیحی برای بررسیهای سیستماتیک و متاآنالیز (پریزما) و همچنین پیامدهای احتمالی آن برای خطر سوگیری استفاده شد. در همین راستا، اطلاعات موردنیاز از از پایگاههای science Direct, Scopus, PubMed برای انتخاب مقالات لاتین و پایگاههای مقالات فارسی، ISC با محدود کردن سال برای انتخاب مقالات انگلیسی به 2009 تا 2022 و سالهای 1390-1401 جهت انتخاب مقالههای فارسی برداشته شدند که بر اساس معیارهای موردنظر محدود شدند. واژههایی همچون پیوند سلولهای بنیادی خونساز، عوامل روانشناختی، تسهیلکننده، بهبودی مورد جستجو قرار گرفتند. برای ترکیب دادهها از روش سنتز روایتی استفاده شد.
یافتهها: در این مطالعه، کیفیت 37 مقاله تأیید شد و عوامل روانشناختی تأثیرگذار بر بهبودی بیماران پیوند مغز استخوان شناسایی شدند. پریشانی جسمی، کاهش کیفیت زندگی بیماران، احتمال افزایش علائم اضطراب و افسردگی، از بزرگترین جالشهای پیش روی بیماران بود. معنویت ورزی، سواد سلامتی، مداخلات ورزشی و روانشناختی در جهت پذیرش بیماری و افزایش بهزیستی روانشناختی در ارتقای نتایج سلامت روانشناختی و پزشکی تاثیر معنادار دارد.
نتیجهگیری: شناسایی عوامل روانشناختی تأثیرگذار بر بهبودی بیماران پیوند مغز استخوان از جمله؛ سواد سلامتی، برنامههای ورزشی، خوشبینی، جنسیت، حمایت اجتماعی، سلامت روانی، عوامل سبک زندگی، درک پیوند و پیگیری در تنظیم پروتکلهایی جهت افزایش بهداشت روانی بیماران تحت پیوند موثر هستند.
مریم فرخ نیا؛ علی فتحی آشتیانی؛ عماد اشرفی؛ فرمهر ابطحی
چکیده
مقدمه: در سالهای اخیر، برای درمان چاقی کودکان، به مداخلات رفتاری سبک زندگی متمرکز بر والد، توجه بیشتری شده است. بر این اساس، این مطالعه با هدف اصلی مروری بر اثربخشی مداخلات متمرکز بر والد در درمان چاقی کودکان و نوجوانان، و با هدف فرعی بررسی میزان ریزش در مطالعات انتخاب شده انجام شد. روش: 1476 مقاله بین سالهای 2021-1957 میلادی، با انواع ...
بیشتر
مقدمه: در سالهای اخیر، برای درمان چاقی کودکان، به مداخلات رفتاری سبک زندگی متمرکز بر والد، توجه بیشتری شده است. بر این اساس، این مطالعه با هدف اصلی مروری بر اثربخشی مداخلات متمرکز بر والد در درمان چاقی کودکان و نوجوانان، و با هدف فرعی بررسی میزان ریزش در مطالعات انتخاب شده انجام شد. روش: 1476 مقاله بین سالهای 2021-1957 میلادی، با انواع کلیدواژههای مرتبط با مداخله، والد، چاقی و اضافه وزن، در دامنه سنی 18-6 سال، از پایگاههای اطلاعاتی PubMed، Science Direct و PsyINFO در مرحله اول شناسایی شدند. پس از اعمال ملاکهای ورود و خروج و بررسی مقالات مرتبط، نهایتاً ده مطالعه کارآزمایی کنترلشده تصادفی (RCTs) که پیامد اصلی آنها کاهش شاخص توده بدنی (BMI) بود، به طور سیستماتیک مرور شدند. از روش استاندارد بررسی مشخصات جمعیت، جزئیات مداخله، استفاده از گروه کنترل، و گزارش پیامدها (PICO) در انتخاب، و از روش بیانیه استانداردسازی گزارش در مطالعات کارآزمایی بالینی (CONSORT)، در ارزیابی کیفیت مقالات استفاده شد. یافتهها: دامنه کاهش نمرات استاندارد BMI در پایان مداخلات بین 31/0- 06/0، و در پایان پیگیریهای 24–13 ماهه بین 42/0–16/0 بود. میزان ریزش تا پایان پژوهشها، به طور میانگین 3/32 درصد (50-13 درصد) بود. نتیجهگیری: به طور کلی، مداخلات رفتاری جامع سبک زندگی متمرکز بر والد در کاهش BMI کودکان اثربخش هستند، اما لازم است تا نتایج آنها با احتیاط تفسیر شده و پژوهشهای جامع و استاندارد شده بیشتری در آینده انجام شوند.
