جواد ایوبی؛ ایمان الله بیگدلی؛ علی مشهدی
چکیده
مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری یکپارچهشده با ذهنآگاهی بر روی کیفیت زندگی، پریشانی روانشناختی و تبعیت از درمان در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. روش: طرح این مطالعه از نوع شبهآزمایشی با گروه گواه با پیشآزمون و پسآزمون بود که تعداد 30 نفر بیمار دیابتی با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند ...
بیشتر
مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری یکپارچهشده با ذهنآگاهی بر روی کیفیت زندگی، پریشانی روانشناختی و تبعیت از درمان در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. روش: طرح این مطالعه از نوع شبهآزمایشی با گروه گواه با پیشآزمون و پسآزمون بود که تعداد 30 نفر بیمار دیابتی با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و بهصورت تصادفیدر دو گروه آزمایش و کنترل (15N=) قرار گرفتند. 15 نفری که در گروه مداخله قرار گرفتند به مدت 8 جلسه بهصورت هفتگی و هر هفته به مدت 90 دقیقه تحت درمان و مداخله با رویکرد MiCBT قرار گرفته و اعضای گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند.در این پژوهش از ابزارهایی همچون پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، مقیاس پریشانی روانشناختی لویباند و پرسشنامه سنجش تبعیت از درمان مدانلو استفاده شد. یافتهها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس حاکی از بهبود معنادار کیفیت زندگی (05/0>P، 65/151=F)، کاهش پریشانی روانشناختی (05/0>P، 178/69=F) و بهبود وضعیت تبعیت از درمان (05/0>P، 146/36=F) بود. نتیجهگیری: بنابراین میتوان گفت که درمان شناختی رفتاری یکپارچهشده با ذهنآگاهی میتواند باعث بهبود کیفیت زندگی و پایین آوردن پریشانی روانشناختی و همچنین افزایش تبعیت از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شود و به این جهت مداخلهای مؤثر برای بیماران دیابتی محسوب میشود
تاثیر هیجانات بر سلامت و رفتارهای مرتبط با سلامت
محمد جواد ربانی پارسا؛ علی مشهدی؛ ایمان الله بیگدلی
دوره 7، شماره 26 ، شهریور 1397، ، صفحه 44-61
چکیده
مقدمه: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی مصاحبهی انگیزشی بر کاهش خوردن هیجانی و اضطراب، با توجه به نقش تعدیلگر تکانشگری در افراد چاق، بود. روش: پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. 20 فرد چاق از مراجعان کلینیک جویندگان سلامت، کلینیک سبحانی، و کلینیک روشا در مشهد، بهصورت داوطلبانه و مطابق معیارهای ...
بیشتر
مقدمه: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی مصاحبهی انگیزشی بر کاهش خوردن هیجانی و اضطراب، با توجه به نقش تعدیلگر تکانشگری در افراد چاق، بود. روش: پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. 20 فرد چاق از مراجعان کلینیک جویندگان سلامت، کلینیک سبحانی، و کلینیک روشا در مشهد، بهصورت داوطلبانه و مطابق معیارهای ورود، انتخاب شدند. یافته ها: تحلیل کوواریانس نشان داد که میزان خوردن هیجانیF(1,15)=5/89, P≤ 0/05)) و سطح اضطراب F(1,17)=6/87, P≤0/05)) افراد گروه آزمایش، نسبت به گروه کنترل، کاهش یافته بود همچنین مشخص شد که تکانشگری، در تأثیر مصاحبه انگیزشی بر خوردن هیجانی، نقش تعدیلگر ندارد. نتیجه گیری: مصاحبهی انگیزشی روشی مؤثر بر کاهش خوردن هیجانی و کاهش اضطراب است، و لذا شیوهای برای کمک به کنترل وزن میباشد.
محمد ابراهیم حکم آبادی؛ ایمان الله بیگدلی؛ جوانشیر اسدی؛ محمد جواد اصغری ابراهیم آباد
دوره 6، شماره 24 ، اسفند 1396، ، صفحه 138-161
چکیده
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شخصیت سنخ D و پیروی از درمان در بیماران کرونر قلبی با نقش تعدیل کننده حافظه کاری و حافظه آینده نگر بود. روش: این پژوهش به شکل تجربی به شیوه تک آزمودنی با کنترل خط پایه چندگانه همزمان و با پیگیری 6 هفته ای اجرا شد. 5 نفر مرد مبتلا به بیماری قلبی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب ...
بیشتر
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شخصیت سنخ D و پیروی از درمان در بیماران کرونر قلبی با نقش تعدیل کننده حافظه کاری و حافظه آینده نگر بود. روش: این پژوهش به شکل تجربی به شیوه تک آزمودنی با کنترل خط پایه چندگانه همزمان و با پیگیری 6 هفته ای اجرا شد. 5 نفر مرد مبتلا به بیماری قلبی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. اثربخشی پروتکل درمانی طی3 مرحله( خط پایه، درمان 6جلسه و پیگیری 6 هفته ای) با استفاده از پرسشنامه شخصیت سنخ D، پرسشنامه ی حافظه ی آینده نگر ذهنی(PMQ)، آزمون حافظه کاری وکسلر،پرسشنامه پیروی ازدرمان(MMAS-8) مورد بررسی قرار گرفت. داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا(RCI) و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان دادند که تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش شخصیت سنخD، افزایش حافظه کاری، آینده نگر و پیروی از درمان پزشکی بیماران قلبی از نظر آماری( در سطح 05/0>P) و بالینی معنادار است. نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش در کاهش شخصیت سنخD، افزایش حافظه کاری، آینده نگر و پیروی از درمان پزشکی فراگیر مؤثر است.واژه های کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، شخصیت سنخD، حافظه کاری، حافظه آینده نگر ، پیروی از درمان.
