با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی سلامت

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه روان شناسی دانشگاه پیام نور تهران ایران

2 عضو هیات علمی دانشگاه تهران

3 دانشیار، گروه مبانی روانشناسی و آموزش و پرورش، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روشهای درمانگری بیوفیدبک و کگل بر روی ارتقاء کیفیت زندگی  در زنان  مبتلا به بی اختیاری ادرار فوریتی بود.روش: در یک طرح شبه آزمایشی 45 بیمار زن مبتلا به بی اختیاری ادرار فوریتی مراجعه کننده به مرکز علوم اعصاب آتیه از مهر تا بهمن 1393 با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و در یکی از گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. بیماران در گروه بیوفیدبک 2 روز در هفته به مدت 5 جلسه 40 دقیقه الکترومایوگرافی بیوفیدبک را دریافت کردند. در گروه تمرینات کگل بیماران هر روز دوبار مجموعاً به مدت 30 دقیقه در طی 8 هفته تمرینات کگل را انجام دادند. بیماران  از طریق پرسشنامه سنجش کیفیت زندگی در افراد مبتلا به بی اختیاری ادرار (I-QOL) در قبل و در بعد از درمان ارزیابی شدند و در نهایت داده ها به کمک روش آماری مانکوا تحلیل شدند.یافته‌ها: درمان بیوفیدبک باعث تغییرات معناداری در ارتقاء کیفیت زندگی زنان مبتلا به بی اختیاری ادرار فوریتی گردید (0001/0>P). تمرینات کگل باعث تغییرات معناداری در کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بی اختیاری فوریتی نگردید (9/0P

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The study of comparison of biofeedback kegel exercise treatment method on life’s quality enhancement in women with urge urinary incontinence

نویسندگان [English]

  • amin rafiepoor 1
  • r Abbas Rahiminezhad 2
  • Reza Rostami 2
  • Lavasani M. 3

چکیده [English]

Introduction: The aim of this study is the comparison of biofeedback and Kegel treatment methods on quality of life enhancement in women with urine incontinency. Methods: In a quasi experimental study,45 women with  urge urine inconstancy who referred to Atieh neuroscience center from October to February 2015 were selected with randomized sampling and were assigned in two groups of control and experiment. Patients in biofeedback group received 40 minutes electromyography biofeedback during five sessions and per twice a week. In Kegel group, patients performed the Kegel experiments 30 minutes during 8 weeks per twice a week. Patients were appraised the quality of life questionnaire before and after the treatment. Finally the data were analyzed with ANCOVA method. Results: Biofeedback induced a significant change in quality of life of women with urinary incontinency (p

کلیدواژه‌ها [English]

  • Biofeedback
  • urge urinary incontinence
  • kegel exercises
  • Quality of Life
آقائی، الهام؛ بختیاری، آزاده؛ جمالی پاقلعه، سمیه (1392). اثربخشی درمان گروهی مدیریت استرس بر افسردگی و فشارخون بیماران زن مبتلا به فشارخون. فصلنامه روانشناسی سلامت،شماره7 ، ص 68-57.
- علیزاده فرد، سوسن؛ خلیلی، مینا؛ صفاری نیا، مجید (1396). اثربخشی برنامه آموزش شادی بر کاهش استرس، اضطراب، افسردگی و میگرن. فصلنامه روانشناسی سلامت،شماره21 ، ص 28-17.
- صادقی فیروزآبادی، وحید؛بارانی، معصومه؛ بختیاری، مریم؛مهدی زاده، مهشید؛ ایمانی، سعید (1396). اثربخشی روان درمانی تکمیلی بر اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به بدخیمی های خونی. فصلنامه روانشناسی سلامت،شماره 22، ص 51-71.
- میرزاده، رقیه؛ پیرخائفی، علیرضا (1396). اثربخشی آموزش الگوی بالینی خلاقیت درمانی بر ارتقاء امید و شادکامی زنان مبتلا به سرطان پستان. فصلنامه روانشناسی سلامت،شماره21 ، ص 65-52.
 
References
 
- Berghmans, L.C., Hendriks, H.J., De Bie RA., & van,Waalwjk. (2000).Urge urinary incontinence in women: asystematic review of randomized clinical trials. BJU Int, 85(3), 254-63.
- Bo, K., Talseth, T.,& Vinsnes, A.(2000). Randomized controlled trial on the effect of pelvic floor muscle training on quality of life and sexual problems in genuine stress incontinent women. Acta Obstet Gynecol Scand.,79(7),598-603.
- Borello-France, D.F., Downey, P.A., Zyczynski, H.M.,& Rause, C.h.R.(2008). Continence and quality-of-life outcomes 6 months following an intensive pelvic-floor muscle exercise program for female stress urinary incontinence: a randomized trial comparing low-   and high-frequency     maintenance exercise. PHYS THER , 88(12), 1545-53.
- Burgio, K.L.(2009). Behavioral treatment of urinaryincontinence, voiding dysfunction, and overactivebladder. Obstet Gynecol Clin North Am, 36(3),475-91.
- Corcoles MB.(2008). Quality of life in patients withurinary incontinence. Actas Urologicas Espanolas, 32, 202-10.
- Engberg, S.J., McDowell, B.J., Burgio, K.L., Watson, J.E., & Belle, S. (1995) Self-care behaviors of older women with urinary incontinence. J Gerontol Nurs, 21(8),7-14.
Hung, A., Brown, J.,& Konay, A. (2006). Quality of life impactand treatment of urinary incontinence in ethicallyiverse older women. Journal of Archives of InternalMedicine, 166, 2000-2006.
- İlgün, S., Ovayolu, N., Ovayolu, Ö., Özcanlı, D., & Yağcı., F.  (2013). Does biofeedback affect incontinence and quality of life in Turkish women? International Journal of Urological Nursing, 7, 3,138–145.
- Macaulay, A.J., Stern, R.S., &Stanton, S.L. (1991). Psychological aspects of 211 female patients attending a urodynamic unit. Journal of Psychosomatic Research, 35(1), 1–10.
 
 
- Sar, D., Khorshid, L. (1999). The effects of pelvic floor muscle training on stress and mixed urinary incontinence and quality of life            . J Wound Ostomy Continence Nurs, 36(4), 429-35.
- Shinopulos, N.M., & Jacobson, J. (1999).Relationship between health promotion lifestyle profiles and patient outcomes of biofeedback therapy for urinary incontinence. Urol Nurs, 19(4), 249-53.
- Song, H.J, Kim, M.J.,& Huh, J.S. (2006). A study of lower urinary tract symptoms for the Korean women aged 30 and over. Int Urogynecol J Pelvic Floor Dysfunct ,17(4), 356–359.
- Tries, J. (2004). Protocol- and therapist-related variables affecting outcomes of behavioral interventions for urinary and fecal incontinence. Gastroenterology, 126(1 Suppl 1), S152-8.
- van der Vaart, C.H., de Leeuw, J.R., Roovers, J.P., & Heintz, A.P.(2002). The effect of urinary incontinence and overactive bladder symptoms on quality of life in young women. BJU Int, 90(6), 544-9.
- Vigod, S.N., & Stewart, D.E. (2006). Major depression in female      urinary incontinence. Psychosomatics ,47(2),147-51.
- Wagner, T.H., Patrick, D.L., Bavendam, T.G., Martin, M.L., &Buesching, D.P. (1996). Quality of life of persons with urinary incontinence: development of a new measure. Urology, 47(1), 67-71.
- Wong, T., Lau, B.Y., &Mak, H.L. (2006). Changing prevalence and knowledge of urinary incontinence among  Hong Kong Chinese women. Int Urogynecol J Pelvic Floor Dysfunct , 17(6), 593–597.