stress
نازآفرین پاک نهاد؛ مجید صفاری نیا
چکیده
مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر استرس ادراکشده، خلق منفی، خودکارآمدی و ادراک درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بود. روش: پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعهکننده به بیمارستان شریعتی ...
بیشتر
مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر استرس ادراکشده، خلق منفی، خودکارآمدی و ادراک درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بود. روش: پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعهکننده به بیمارستان شریعتی تهران بود. از این جامعه، نمونهای به حجم 40 نفر (20 زن و 20 مرد) هدفمندانه انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 مرد و 10 زن) و گروه کنترل (10 مرد و 10 زن) گمارده شدند. گروه آزمایش تحت برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی در طول 8 جلسه به مدت 2 ماه، هفته ای یک جلسه 2 ساعته و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. همچنین گروههای آزمایش و کنترل، مقیاس استرس ادراکشده کوهن و همکاران (1983)، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس لوی بوند و لوی بوند (1995)، مقیاس خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) و پرسشنامه درد مک گیل ملزاک (1975) را در مرحله پیشآزمون و پسآزمون تکمیل کردند. برای تجزیهوتحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که در مرحله پسآزمون، درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی باعث افزایش معنیدار (001/0 p<) خودکارآمدی و کاهش معنیدار (001/0 p<) استرس ادراکشده، خلق منفی و ادراک درد در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید شد. نتیجهگیری: کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی میتواند در افزایش خودکارآمدی و کاهش استرس ادراکشده، خلق منفی و ادراک درد در این بیماران مؤثر واقع شود.
stress
الهه صادقی؛ شهره قربان شیرودی؛ مرتضی ترخان؛ شهربانو کیهانیان
دوره 7، شماره 26 ، شهریور 1397، ، صفحه 101-116
چکیده
مقدمه: این پژوهش به منظور مقایسه اثربخشی تصویرسازی ذهنی دستوری با بازپردازش(IRRT) و کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی (MBSR) بر بیخوابی و افکار خودآیند منفی زنان مبتلا به سرطان انجام شده است. روش: روش تحقیق این پژوهش نیمهآزمایشی و با طرح پیشآزمون –پسآزمون با گروه کنترل بود. با استفاده از پرسشنامههای افکار خودآیند منفی ...
بیشتر
مقدمه: این پژوهش به منظور مقایسه اثربخشی تصویرسازی ذهنی دستوری با بازپردازش(IRRT) و کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی (MBSR) بر بیخوابی و افکار خودآیند منفی زنان مبتلا به سرطان انجام شده است. روش: روش تحقیق این پژوهش نیمهآزمایشی و با طرح پیشآزمون –پسآزمون با گروه کنترل بود. با استفاده از پرسشنامههای افکار خودآیند منفی کندال و هولون و شدت بیخوابی مورین 42 نفر از زنان مبتلا به سرطان که از بیخوابی و افکار خودآیند منفی در رنج بودند، بطور تصادفی ساده انتخاب و بطور داوطلبانه در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل (هر گروه 14 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایشی اول 7 جلسه (هفتهای یک بار) فنونIRRT را بر اساس بسته آموزشی اسموکر دریافت کرد. گروه آزمایشی دوم 8 جلسه (هفتهای یک بار) فنون MBSR را بر اساس بسته آموزشی کابات-زین دریافت کرد و گروه کنترل آموزشی در این زمینه دریافت نکرد. پس از اجرای IRRT و MBSR ، مجدداً افکار خودآیند منفی و بیخوابی اعضای هر سه گروه مورد اندازهگیری قرار گرفت. یافته ها: از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) برای تحلیل دادهها استفاده شد. F محاسبه شده برای متغیرهای افکار خودآیند منفی و بیخوابی در هر سه گروه تفاوت معنادار را نشان داد. همچنین IRRT در کاهش افکار خودآیند منفی مؤثرتر از MBSR بوده است. اما در مورد بیخوابی بین دو روش درمانی تفاوت معناداری یافت نشد. نتیجه گیری: بطور کلی این پژوهش حاکی از این است، روش IRRT و MBSR را میتوان مداخلهای مؤثر در کاهش افکار خودآیند منفی و بیخوابی زنان مبتلا به سرطان به حساب آورد.