نفیسه محمد؛ محمد حاتمی؛ مژگان نیکنام
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری، تنظیم هیجان و مداخله تلفیقی در حساسیت اضطرابی بیماران مبتلا به اسکلروز چندگانه انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران مبتلابه اسکلروز چندگانه که دارای پرونده پزشکی در انجمن ام.اس تهران در سال ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری، تنظیم هیجان و مداخله تلفیقی در حساسیت اضطرابی بیماران مبتلا به اسکلروز چندگانه انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران مبتلابه اسکلروز چندگانه که دارای پرونده پزشکی در انجمن ام.اس تهران در سال 1399 بود. 30نفر از بیماران بهصورت در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در سه گروه آزمایش قرار گرفتند. گروههای آموزش به مدت سه ماه تحت درمان شناختی -رفتاری، تنظیم هیجان و مداخله تلفیقی قرار گرفتند. میزان حساسیت اضطرابی بهوسیله پرسشنامه حساسیت اضطرابی رایس و پترسون قبل، بعد از مداخله و سه ماه بعد از مداخله اندازهگیری شد. یافتهها: نتایج نشان داد تفاوت معنیداری(p≤0.05) بین میزان اثربخشی سه روش درمان بر روی حساسیت اضطرابی بیماران وجود دارد. آزمون تعقیبی توکی نشان داد که مداخله تلفیقی در مقایسه با مداخلات درمانی دیگر و مداخله به روش تنظیم هیجان نسبت به درمان شناختی رفتاری در هر دو مرحله پسآزمون و پیگیری میانگین پایینتری دارد. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه، تأثیر درمان شناختی - رفتاری و نظمجویی فرآیندی هیجان را در کاهش میزان حساسیت اضطرابی نشان داد.
مداخلات روانشناختی در سلامت و بیماریها
محمد مهدی ذاکری؛ جعفر حسنی؛ نفیسه اسماعیلی
دوره 6، شماره 23 ، آذر 1396، ، صفحه 39-56
چکیده
مقدمه: نقش پریشانی روانشناختی در سیر بالینی بسیاری از بیماریهای پوستی مورد تائید قرارگرفته است که میتوانند سبب پیشرفت و بروز برخی بیماریهای پوستی شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش نظمجویی فرآیندی هیجان (PERST) بر پریشانی روانشناختی افراد مبتلا به ویتیلیگو بود. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعهی تجربی با طرح تک آزمودنی ...
بیشتر
مقدمه: نقش پریشانی روانشناختی در سیر بالینی بسیاری از بیماریهای پوستی مورد تائید قرارگرفته است که میتوانند سبب پیشرفت و بروز برخی بیماریهای پوستی شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش نظمجویی فرآیندی هیجان (PERST) بر پریشانی روانشناختی افراد مبتلا به ویتیلیگو بود. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعهی تجربی با طرح تک آزمودنی است که در آن از طرحA B استفاده شد. در این پژوهش6 بار اندازهگیری (یکبار به عنوان خط پایه، چهار بار طی درمان و یکبار نیز در مرحلهی پیگیری) بعمل آمد. از بین بیماران مبتلا به اختلالهای پوستی به مراکز درمانی، تعداد 3 بیمار مبتلا به ویتیلیگو به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای بهکار رفته در این پژوهش شامل بسته کامل درمان آموزش راهبردهای خود نظمجویی فرآیندی هیجان مبتنی بر مدل گروس، مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس (DASS) و مصاحبهی بالینی ساختیافته برای اختلالهای محور Iدر DSM-IV (SCID-I) بود. یافتهها: نتایج پژوهش حاکی از روند کاهشی پایدار نمرات مقیاس پریشانی روانشناختی و مؤلفههای افسردگی، اضطراب و استرس بیماران بود که بیانگر اثربخشی آموزش PERST در کاهش متغیرهای مذکور است. نتیجهگیری: پریشانی روانشناختی نقش مستعد کننده، تسریعکننده و تداومبخش را در بیماریهای پوستی مانند ویتیلیگو و متعاقباً جنبههای دیگر زندگیشان بازی میکند و آموزش PERSTمیتواند با کاهش آن نقش مهمی را به عنوان درمانهای کمکی و توانبخشی در کنار درمانهای پزشکی ایفا کند.
