امین رفیعی پور؛ عباس رحیمی نژاد؛ رضا رستمی؛ مسعود غلامعلی لواسانی
دوره 6، شماره 23 ، آذر 1396، ، صفحه 5-16
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روشهای درمانگری بیوفیدبک و کگل بر روی ارتقاء کیفیت زندگی در زنان مبتلا به بی اختیاری ادرار فوریتی بود.روش: در یک طرح شبه آزمایشی 45 بیمار زن مبتلا به بی اختیاری ادرار فوریتی مراجعه کننده به مرکز علوم اعصاب آتیه از مهر تا بهمن 1393 با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و در یکی از گروه های آزمایش و ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روشهای درمانگری بیوفیدبک و کگل بر روی ارتقاء کیفیت زندگی در زنان مبتلا به بی اختیاری ادرار فوریتی بود.روش: در یک طرح شبه آزمایشی 45 بیمار زن مبتلا به بی اختیاری ادرار فوریتی مراجعه کننده به مرکز علوم اعصاب آتیه از مهر تا بهمن 1393 با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و در یکی از گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. بیماران در گروه بیوفیدبک 2 روز در هفته به مدت 5 جلسه 40 دقیقه الکترومایوگرافی بیوفیدبک را دریافت کردند. در گروه تمرینات کگل بیماران هر روز دوبار مجموعاً به مدت 30 دقیقه در طی 8 هفته تمرینات کگل را انجام دادند. بیماران از طریق پرسشنامه سنجش کیفیت زندگی در افراد مبتلا به بی اختیاری ادرار (I-QOL) در قبل و در بعد از درمان ارزیابی شدند و در نهایت داده ها به کمک روش آماری مانکوا تحلیل شدند.یافتهها: درمان بیوفیدبک باعث تغییرات معناداری در ارتقاء کیفیت زندگی زنان مبتلا به بی اختیاری ادرار فوریتی گردید (0001/0>P). تمرینات کگل باعث تغییرات معناداری در کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بی اختیاری فوریتی نگردید (9/0P
بهنام بهراد؛ هادی بهرامی احسان؛ رضا رستمی؛ سعید صادقیان
دوره 3، شماره 11 ، مهر 1393، ، صفحه 19-41
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر مداخلات هیجانمحور و شناختی برافزایش فرکانس رزونانس تغییرپذیری ضربان قلب (HRV) و کاهش استرس بیماران به دنبال جراحی عروق کرونر قلب بود. روش:مطالعه حاضر از نوع کوششهای بالینی تصادفی (RCT) بود. تعداد 75 بیمار جراحیشده عروق کرونر قلب(CABG)از بین بیماران شرکتکننده در برنامۀ بازتوانی مرکز قلب تهران انتخاب ...
بیشتر
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر مداخلات هیجانمحور و شناختی برافزایش فرکانس رزونانس تغییرپذیری ضربان قلب (HRV) و کاهش استرس بیماران به دنبال جراحی عروق کرونر قلب بود. روش:مطالعه حاضر از نوع کوششهای بالینی تصادفی (RCT) بود. تعداد 75 بیمار جراحیشده عروق کرونر قلب(CABG)از بین بیماران شرکتکننده در برنامۀ بازتوانی مرکز قلب تهران انتخاب شدند. این بیماران بهصورت تصادفی در سه گروه 25 نفری مداخلهای 1) مداخلات هیجان محور، 2) مداخلات مختلط (هیجانمحور و شناختی)، 3) گروه کنترل (مداخلات متعارف بیمارستانی) قرار گرفتند. هر سه گروه پیش از مداخلات از نظر استرس و فرکانس رزونانس با استفاده از خرده مقیاس استرس آزمون DASS-21 و دستگاه پایشHRV مورد ارزیابی قرار گرفتند.هر سه گروه به مدت 5 هفته تحت مداخلات روانشناختی متناسب با گروه بودند و پس از مداخلات دوباره بهوسیله همان ابزار و مقیاسها مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتند. یافتهها: تحلیل کوواریانس نشان داد دو گروه مداخلهای اصلی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری را در استرس نشان دادهاند. این کاهش هم از نظر آماری (05/0>P) و هم از نظر بالینی معنادار بود. گروه مداخلهای مختلط در مقایسه با گروه مداخلهای هیجانمحور کاهش معنادار بیشتری را نشان داد.نتایج حاصل از HRV بیماران نیز حاکی از این بود که گروههای مداخلهای اصلی افزایش معناداری (01/0>P) در فرکانس رزونانس نشان دادهاند. نتیجهگیری:مداخلات روانشناختی میتوانند موجب کاهش هیجانهای منفی و استرس و افزایش فرکانس رزونانس HRV حول و حوش 1/0 هرتز و متعاقباً افزایش تغییرپذیری ضربان قلب(شاخص سلامتی و بهبود)در بیماران کرونری شوند.
