مریم عابدینی؛ بهمن اکبری؛ عباس صادقی؛ سامره اسدی مجره
چکیده
مقدمه: بیماری سرطان بر جنبههای مختلف کیفیت زندگی بیمار ازجمله وضعیت روحی، روانی، اجتماعی و اقتصادی تأثیر دارد. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی الگوی ارتباط ذهنآگاهی و تابآوری با بهزیستی هیجانی با نقش واسطهای تنظیم هیجان در بیماران سرطانی بود. روش: روش اجرای این پژوهش توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع الگویابی معادلات ساختاری است. ...
بیشتر
مقدمه: بیماری سرطان بر جنبههای مختلف کیفیت زندگی بیمار ازجمله وضعیت روحی، روانی، اجتماعی و اقتصادی تأثیر دارد. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی الگوی ارتباط ذهنآگاهی و تابآوری با بهزیستی هیجانی با نقش واسطهای تنظیم هیجان در بیماران سرطانی بود. روش: روش اجرای این پژوهش توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع الگویابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری در این پژوهش شامل بیماران سرطانی در سال 1399 بود که به شکل نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. نمونه پژوهش شامل 200 نفر (زن و مرد) از بیماران سرطانی در بیمارستان امام حسین (ع) شهر تهران بود. برای جمعآوری دادهها از فرم کوتاه مقیاس ذهنآگاهی فرایبرگ سوئر و همکاران (2011)، فرم کوتاه مقیاس تابآوری (واگنیلد و یانگ، 2009)، پرسشنامه تنظیم هیجان گروس و جان (2002) و مقیاس بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو (2003) استفاده گردید. جهت تحلیل روابط واسطهای از روش بوتاسترپ استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد ذهنآگاهی و تابآوری بر بهزیستی هیجانی اثر مستقیم و معنیدار دارد. اثر مستقیم ذهنآگاهی و تابآوری بر تنظیم هیجان نیز معنادار بود. نقش واسطهای تنظیم هیجان در رابطه بین ذهنآگاهی و تابآوری با بهزیستی هیجانی معنادار نبود. نتیجهگیری: نتایج پژوهش برای متخصصان و روانشناسان حوزه سلامت تلویحات کاربردی داشته و میتوان نتیجه گرفت که ذهنآگاهی و تابآوری بر بهزیستی هیجانی بیماران سرطانی اثر مستقیم دارند.
نورا خوش چین گل؛ بهمن اکبری؛ لیلا مقتدر؛ ایرج شاکری نیا
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی و نوروفیدبک بر میزان و شدت علائم جسمی و تنظیم هیجانی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر انجام شد. روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر مراجعهکننده ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی و نوروفیدبک بر میزان و شدت علائم جسمی و تنظیم هیجانی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر انجام شد. روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر مراجعهکننده به کلینیکهای فوق تحصصی گوارش شهرستان قزوین در سال 1398 بود. 45 نفر از بیماران بهصورت در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارش شدند. فرم ملاک تشخیصی رم-3 و پرسشنامه تنظیم هیجانی (گروس و جان، 2003) قبل، بعد و دو ماه بعد از مداخله در مورد تمامی افراد نمونه اجرا گردید. گروههای آزمایش تحت شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و نوروفیدبک قرار گرفتند. یافتهها: نتایج نشان داد شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و نوروفیدبک بر کاهش میزان و شدت علائم جسمی و افزایش تنظیم هیجانی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر مؤثر است (01/0>p). مقایسه میانگینهای دو گروه آزمایش نشان داد تفاوت معناداری بین اثربخشی آنها بر میزان و شدت علائم جسمی و تنظیم هیجانی بیماران وجود ندارد (05/0<p). نتیجهگیری: هر دو مداخله از طریق فنون خاص خود میتوانند میزان و شدت علائم جسمی بیماران را کاهش و تنظیم هیجانی آنها را افزایش دهند؛ بنابراین درمانگران میتوانند از این مداخلات جهت کنترل علائم جسمی و هیجانی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر استفاده کنند.