خدیجه یوسفی؛ مجید ضرغام حاجبی؛ شهرزاد سراوانی
چکیده
مقدمه: بیماری ام‌اس ماهیت مزمن و پیشروندهای دارد و بر جنبههای مختلف زندگی فرد اثر میگذارد و از افکار وی تأثیر میپذیرد. هدف پژوهش حاضر پیشبینی گرایش به افکار خودکشی بر اساس سرسختی روانشناختی و تصویر بدنی ادراک‌شده در بیماران مبتلا به ام‌اس بود. روش: در این پژوهش توصیفی همبستگی بر اساس جدول مورگان و با روش نمونهگیری ...
بیشتر
مقدمه: بیماری ام‌اس ماهیت مزمن و پیشروندهای دارد و بر جنبههای مختلف زندگی فرد اثر میگذارد و از افکار وی تأثیر میپذیرد. هدف پژوهش حاضر پیشبینی گرایش به افکار خودکشی بر اساس سرسختی روانشناختی و تصویر بدنی ادراک‌شده در بیماران مبتلا به ام‌اس بود. روش: در این پژوهش توصیفی همبستگی بر اساس جدول مورگان و با روش نمونهگیری در دسترس، تعداد 306 نفر بهعنوان گروه نمونه از جامعه آماری 1500 نفری بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر قم در سال ۱۳۹۹ انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه افکار خودکشی (بک،1961)، سرسختی روانشناختی (لانگ و گولت،1981) و روابط خود - بدن (کش و همکاران، 1987) بودند. دادهها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه از طریق نرمافزار 22SPSS انجام شد. یافته‌ها: دادهها نشان داد گرایش به افکار خودکشی با سرسختی روانشناختی (762/-0=r، 01/0>p) و تصویر بدنی ادراک‌شده (424/-0=r، 01/0>p) همبستگی معنادار دارد و سرسختی روانشناختی با بتای 734/0- و تصویر بدنی ادراک‌شده با بتای 156/0 -در سطح خطای 05/0 قابلیت پیشبینی گرایش به افکار خودکشی را دارند. نتیجه‌گیری: از نتایج مطالعه میتوان چنین احتمال داد که ارتقاء سرسختی روانشناختی در بیماران مبتلا به ام‌اس، امکان دسترسی به فهرستی از راهبردهای مقابله با فشار رویدادها را میدهد و بهبود ادراک تصویر بدنی، موجب برخورد مسئله‌مدارانه با مشکلات و حفظ سلامت روان آن‌ها میشود.
