روانشناسی سلامت

با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی سلامت

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و فناوری واقعیت توسعه‌یافته بر فاکتورهای جسمانی و اضطراب سخنرانی

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 گروه مهندسی کامپیوتر، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.

2 استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه: با توجه به اهمیت سخنرانی در جمع و تاثیر منفی اضطراب سخنرانی در موقعیت‌های حرفه‌ای و روزمره، محققان برای کاهش این اضطراب به فناوری‌های جدید مثل واقعیت مجازی و توسعه‌یافته در کنار درمان‌های سنتی روانشناختی روی آورده‌اند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و فناوری واقعیت توسعه‌یافته بر فاکتورهای جسمانی و اضطراب سخنرانی دانشجویان می‌باشد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش­آزمون - پس­آزمون  و گروه کنترل است. جامعه آماری، کلیه دانشجویان مبتلا به اختلال اضطراب سخنرانی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های مازندران در سال 1400-1401 می‌باشند. نمونه پژوهش 45 بیمار بودند که با استفاده از نمونه‌گیری در دسترس و با تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (15 نفر گروه درمان شناختی رفتاری، گروه دوم 15 نفر فناوری واقعیت توسعه‌یافته و گروه سوم 15 نفر به‌عنوان گروه کنترل) جایگزین شدند. گروه اول، درمان شناختی رفتاری را با استفاده از پروتکل خدایاری‌فرد و عابدینی، (1381) دریافت کردند. در گروه دوم آزمایش، بیماران با استفاده از فیدبک­های فیزیولوژیکی حاصل از سنسورهای (ضربان قلب، دمای بدن و تعریق) متصل‌شده به بدن بیمار و استفاده همزمان از سناریوی پیشنهادی واقعیت توسعه‌یافته مورد ارزیابی قرار گرفتند. از پرسشنامه اضطراب سخنرانی بارسولومی و هولیهان (2016) برای هر سه گروه، قبل و بعد از درمان استفاده شده است. داده‌ها با آزمون‌های آماری تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان شناختی رفتاری بر اضطراب سخنرانی و مولفه­های آن ازجمله خرده مقیاس شناختی (ضریب اتا 77/0)، رفتاری (ضریب اتا 74/0) و فیزیولوژیک (ضریب اتا 62/0) دانشجویان اثربخش است. همچنین نتایج بیانگر این است که فناوری واقعیت توسعه‌یافته بر فاکتورهای جسمانی از جمله تعریق (ضریب اتا 62/0)، دمای بدن (ضریب اتا 58/0) و ضربان قلب (ضریب اتا 61/0) دانشجویان اثربخش است. میانگین اضطراب سخنرانی گروه آزمایش روش فناوری واقعیت توسعه‌یافته (40/33) در مرحله پس‌آزمون پایین‌تر از روش شناختی - رفتاری (40/37) می‌باشد. همچنین درمان در گروه (روانشناس + سنسورها + سناریوی پیشنهادی واقعیت توسعه‌یافته) در مقایسه با درمان شناختی- رفتاری، مدت زمان بهبودی را کاهش داده است. نتیجه‌گیری: هر دو شیوه درمان (درمان شناختی رفتاری و فناوری واقعیت توسعه‌یافته) بر کاهش اضطراب سخنرانی و فاکتورهای جسمانی مرتبط اثربخش هستند؛ اما تأثیر فناوری واقعیت توسعه‌یافته به‌ویژه در کاهش مدت درمان، بیشتر از روش درمان شناختی رفتاری است. این نتایج ضرورت استفاده از فناوری واقعیت توسعه در درمان اضطراب سخنرانی را پیشنهاد می‌کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Comparing the Effectiveness of Cognitive Behavioral Therapy and Augmented Reality Technology on Physical Factors and Public Speaking Anxiety

نویسندگان [English]

  • fatemeh abdollahzadeh 1
  • Seyed Reza Kamel Tabbakh Farizani 1
  • Yahya Forghani 1
  • Masood Niazi Torshiz 1
  • Hasan Abdollahzadeh 2

1 Department of Computer Engineering, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran.

2 Assistant Professor, Department of Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

Objective: Considering the importance of speaking in public and the negative impact of Public Speaking Anxiety in professional and everyday situations, researchers have turned to new technologies such as Virtual and Augmented Reality in addition to traditional psychological treatments to reduce this anxiety. The purpose of this study is to compare the effectiveness of Cognitive Behavioral Therapy and Augmented Reality Technology in physical factors and Public Speaking Anxiety. Method: The current research is a semi-experimental type with a pre-test, post-test design and a control group. The statistical population is all students who suffered from Public Speaking Anxiety disorder and attended Mazandaran clinics during 2021-2022. The research sample consisted of 45 participants randomly assigned to two experimental groups and one control group (15 individuals in the cognitive behavioral therapy group, 15 individuals in the Augmented Reality technology group, and 15 individuals in the control group) using convenience sampling. The first group received cognitive behavioral therapy according to the protocol developed by Khodayari Fard and Abedini (2013). In the second group, patient's tests were assessed using physiological feedback (heart rate, body temperature, and sweating) from sensors attached to the patient's bodies and the simultaneous use of proposed Augmented Reality scenario.  The (Bartholomay & Houlihan, 2016) Public Speaking Anxiety Scale was used for all three groups before and after therapy. Data were analyzed using univariate and multivariate statistical analysis of covariance tests. Findings: The results show that cognitive behavioral therapy is effective in Public Speaking Anxiety and some of its components, namely the cognitive (Eta factor 0.77), behavioral (Eta factor 0.74), and physiological (Eta factor 0.62) subscales of students. The results also show that Augmented Reality technology is effective in physical factors such as sweating (Eta factor 0.62), body temperature (Eta factor 0.58), and heart rate (Eta factor 0.61) of students. the average Public Speaking Anxiety of the experimental group in the Augmented Reality technology method (33.40) in the post-test phase is less than the cognitive-behavioral method (37.40). Also, treatment in the stage of (Psychologist + Sensors + proposed Augmented Reality scenario) has reduced the duration of recovery in comparison with Cognitive-Behavioral Therapy. Conclusion: Both treatment methods (Cognitive Behavioral Therapy and Augmented Reality Technology) are effective in reducing Public Speaking Anxiety and related physical factors; But the effect of Augmented Reality Technology, especially in reducing the duration of treatment, is greater than that of Cognitive Behavioral Therapy. These results suggest the necessity of using augmented reality technology in the treatment of Public Speaking Anxiety.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Augmented Reality
  • Phobia
  • Information Technology
  • Physical Factors
  • Public Speaking Anxiety
  • Cognitive Behavioral Therapy
مراجع
داداش ­زاده، حسین؛ یزداندوست، رخساره؛ غرایی، بنفشه و اصغرنژادفرید، علی­اصغر. (1391). اثربخـشی درمـان شناختی - رفتاری گروهی و مواجهه درمانی بر میزان سوگیری تعبیر و ترس از ارزیابی منفی در اختلال اضطراب اجتماعی، مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران (اندیشه و رفتار)، 18(1)؛ 51-40.
عطری‌فرد، مهدیه، و شعیری، محمدرضا. (1391). بررسی اثربخشی درمان شناختی - رفتاری مبتنی بر الگـوی هافمن در کاهش نشانه‌های اختلال اضطراب اجتماعی، فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان درمانی، 9(1)؛53-23.
نجفیان، جمشید، و اخوان طبیب، افشان. (1390). مقایسه اثر دو روش آرام‌سازی عضلانی و آرام سازی- بیوفیدبک روی اضطراب و استرس بیماران   مبتلا   به   فشار خون   خفیف.   مجله دانشگاه علوم پزشکی پارس (دانشگاه علوم پزشکی جهرم)، 9(ویژه نامه قلب و عروق)، 8-12.
وکیلیان، سارا، قنبری هاشم­آبادی، بهرامعلی، طباطبایی، سـیدمحمـود. (1387). بررسـی تـأثیر افـزودن آمـوزش مهارت­های اجتماعی بر گروه درمانی شناختی رفتاری در درمان هراس اجتماعی دانـشجویان، مجلـه علمـی پژوهشی اصول بهداشت روانی، 10، 2(پیاپی38) 97-115.
Alsadoon, H., & Alhussain, T. (2019). Faculty at Saudi Electronic University attitudes toward using augmented reality in education. Education and Information Technologies, 24(3), 1961-1972. https://doi.org/10.1007/s10639-018-9826-z.
Anderson, P. L., Edwards, S. M., & Goodnight, J. R. (2017). Virtual reality and exposure group therapy for social anxiety disorder: results from a 4–6 year follow-up. Cognitive Therapy and Research, 41(2), 230-236. https://doi.org/10.1017/S0033291708003590.
Arquissandás, P., Lamas, D., & Oliveira, J. (2019). Augmented reality and sensory technology for treatment of anxiety disorders. 2019 14th Iberian conference on information systems and technologies (CISTI).
Arsalan, A., & Majid, M. (2021). Human stress classification during public speaking using physiological signals. Computers in Biology and Medicine, 133, 104377. https://doi.org/10.1016/j.compbiomed.2021.104377.
Arsalan, A., Majid, M., & Anwar, S. M. (2019). Electroencephalography based machine learning framework for anxiety classification. International Conference on Intelligent Technologies and Applications.
Bar-Zvi, M. (2011). Virtual reality exposure versus cognitive restructuring for treatment of public speaking anxiety: A pilot study. Israel Journal of Psychiatry, 48(2), 91.
Bartholomay, E. M., & Houlihan, D. D. (2016). Public Speaking Anxiety Scale: Preliminary psychometric data and scale validation. Personality and Individual Differences, 94, 211-215. https://doi.org/10.1016/j.paid.2016.01.026
Butler, A. C., Chapman, J. E., Forman, E. M., & Beck, A. T. (2006). The empirical status of cognitive-behavioral therapy: A review of meta-analyses. Clinical Psychology Review, 26(1), 17-31. https://doi.org/10.1016/j.cpr.2005.07.003.
Butler, R. M., O'Day, E. B., Swee, M. B., Horenstein, A., & Heimberg, R. G. (2021). Cognitive Behavioral Therapy for Social Anxiety Disorder: Predictors of Treatment Outcome in a Quasi-Naturalistic Setting. Behav Ther, 52(2), 465-477. https://doi.org/10.1016/j.beth.2020.06.002.
Ebers, M. V., Nirjhar, E. H., Behzadan, A. H., & Chaspari, T. (2020). Predicting the Effectiveness of Systematic Desensitization Through Virtual Reality for Mitigating Public Speaking Anxiety. ICMI '20: Internatioal Conference on Multimodal Interaction.
Ebrahimi, O. V., Pallesen, S., Kenter, R. M., & Nordgreen, T. (2019). Psychological interventions for the fear of public speaking: A meta-analysis. Frontiers in psychology, 10, 488. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2019.00488.
England, E. L., Herbert, J. D., Forman, E. M., Rabin, S. J., Juarascio, A., & Goldstein, S. P. (2012). Acceptance-based exposure therapy for public speaking anxiety. Journal of Contextual Behavioral Science, 1(1-2),66-72. https://doi.org/10.1016/j.jcbs.2012.07.001.
Fatharany, F., Hariadi, R. R., Herumurti, D., & Yuniarti, A. (2016). Augmented reality application for cockroach phobia therapy using everyday objects as marker substitute. 2016 International Conference on Information & Communication Technology and Systems (ICTS).
Harris, S. R., Kemmerling, R. L., & North, M. M. (2002). Brief virtual reality therapy for public speaking anxiety. Cyberpsychology & behavior, 5(6), 543-550. https://doi.org/10.1089/109493102321018187.
Heimberg, R. G. (2001). Current status of psychotherapeutic interventions for social phobia. Journal of Clinical Psychiatry, 62, 36-42.
Herumurti, D., Yuniarti, A., Rimawan, P., & Yunanto, A. A. (2019). Overcoming glossophobia based on virtual reality and heart rate sensors. 2019 IEEE International Conference on Industry 4.0, Artificial Intelligence, and Communications Technology (IAICT).
Hinojo-Lucena, F.-J., Aznar-Díaz, I., Cáceres-Reche, M.-P., Trujillo-Torres, J.-M., & Romero-Rodríguez, J.-M. (2020). Virtual reality treatment for public speaking anxiety in students. Advancements and results in personalized medicine. Journal of personalized medicine, 10(1),14. https://doi.org/10.3390/jpm10010014
Juan, M., Botella, C., Alcaniz, M., Banos, R., Carrion, C., Melero, M., & Lozano, J. A. (2004). An augmented reality system for treating psychological disorders: application to phobia to cockroaches. Third IEEE and ACM International Symposium on Mixed and Augmented Reality.
Juan, M. C., Alcaniz, M., Monserrat, C., Botella, C., Baños, R. M., & Guerrero, B. (2005). Using augmented reality to treat phobias. IEEE computer graphics and applications, 25(6), 31-37. https://doi.org/10.1109/MCG.2005.143.
Juan, M. C., & Joele, D. (2011). A comparative study of the sense of presence and anxiety in an invisible marker versus a marker augmented reality system for the treatment of phobia towards small animals. International Journal of Human-Computer Studies, 69(6), 440-453. https://doi.org/10.1016/j.ijhcs.2011.03.002.
Kahlon, S., Lindner, P., & Nordgreen, T. (2019). Virtual reality exposure therapy for adolescents with fear of public speaking: a non-randomized feasibility and pilot study. Child and adolescent psychiatry and mental health, 13(1), 1-10. https://doi.org/10.1186/s13034-019-0307-y.
Klinger, E., Bouchard, S., Légeron, P., Roy, S., Lauer, F., Chemin, I., & Nugues, P. (2005). Virtual reality therapy versus cognitive behavior therapy for social phobia: A preliminary controlled study. Cyberpsychology & behavior, 8(1), 76-88. https://doi.org/10.1089/cpb.2005.8.76.
Kothgassner, O. D., Felnhofer, A., Beutl, L., Hlavacs, H., Lehenbauer, M., & Stetina, B. (2012). A virtual training tool for giving talks. International Conference on Entertainment Computing.
Krijn, M., Emmelkamp, P. M., Olafsson, R. P., & Biemond, R. (2004). Virtual reality exposure therapy of anxiety disorders: A review. Clinical Psychology Review, 24(3),259-281. https://doi.org/10.1016/j.cpr.2004.04.001.
Lledó, G. L., Lledó, A., Gilabert-Cerdá, A., & Lorenzo-Lledó, A. (2022). The use of augmented reality to improve the development of activities of daily living in students with ASD. Education and Information Technologies, 27(4), 4865-4885. https://doi.org/10.1007/s10639-021-10805-8.
Lynsey, G., & Nicholas, T. (2007). Virtual reality in mental health. Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology, 42(5), 343-354. https://doi.org/10.1007/s00127-007-0173-4.
Madoni, E. R., Wibowo, M. E., & Japar, M. (2018). Group counselling with systematic desensitization and emotional freedom techniques to reduce public speaking anxiety. Jurnal Bimbingan Konseling, 7(1), 28-35. https://doi.org/10.15294/JUBK.V7I1.22679.
Palmas, F., Cichor, J., Plecher, D. A., & Klinker, G. (2019). Acceptance and effectiveness of a virtual reality public speaking training. 2019 IEEE International Symposium on Mixed and Augmented Reality (ISMAR).
Reyna, D., Caraza, R., Gonzalez-Knoell, M., Ayala, A., Martinez, P., Loredo, A., Reyes, P. (2018). Virtual reality for social phobia treatment. In Smart Technology (pp. 165-177). Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-319-73323-4_16.
Rothbaum, B. O., Anderson, P., Zimand, E., Hodges, L., Lang, D., & Wilson, J. (2006). Virtual reality exposure therapy and standard (in vivo) exposure therapy in the treatment of fear of flying. Behav Ther,37(1),80-90. https://doi.org/10.1016/j.beth.2005.04.004.
Rothbaum, B. O., Hodges, L., Smith, S., Lee, J. H., & Price, L. (2000). A controlled study of virtual reality exposure therapy for the fear of flying. Journal of consulting and Clinical Psychology, 68(6), 1020. https://doi.org/10.1037//0022-006x.68.6.1020.
Tabbakh, S. K., Habibi, R., & Vafadar, S. (2015). Design and implementation of a framework based on augmented reality for phobia treatment applications. 2015 International Congress on Technology, Communication and Knowledge (ICTCK).
Uddin, M. Z., Hassan, M. M., Alsanad, A., & Savaglio, C. (2020). A body sensor data fusion and deep recurrent neural network-based behavior recognition approach for robust healthcare. Information Fusion, 55, 105-115.
Wen, W., Liu, G., Mao, Z.-H., Huang, W., Zhang, X., Hu, H., . . . Jia, W. (2018). Toward constructing a real-time social anxiety evaluation system: Exploring effective heart rate features. IEEE transactions on affective computing, 11(1), 100-110. https://doi.org/10.1109/TAFFC.2018.2792000.
Yadav, M., Sakib, M. N., Feng, K., Chaspari, T., & Behzadan, A. (2019). Virtual reality interfaces and population-specific models to mitigate public speaking anxiety. 2019 8th International Conference on Affective Computing and Intelligent Interaction (ACII).
Yeh, S.-C., Li, Y.-Y., Zhou, C., Chiu, P.-H., & Chen, J.-W. (2018). Effects of virtual reality and augmented reality on induced anxiety. IEEE Transactions on Neural Systems and Rehabilitation Engineering, 26(7), 1345-1352. https://doi.org/10.1109/TNSRE.2018.2844083.
Yucha, C., & Montgomery, D. (2008). Evidence-based practice in biofeedback and neurofeedback. AAPB Wheat Ridge, CO.
Zacarin, M. R. J., Borloti, E., & Haydu, V. B. (2019). Behavioral therapy and virtual reality exposure for public speaking anxiety. Trends in Psychology, 27, 491-507. https://doi.org/10.9788/TP2019.2-14.
 
روانشناسی سلامت
دوره 12، شماره 46
مرداد 1402
صفحه 149-170
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار