با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی سلامت

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

گروه پرستاری مامایی، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران

چکیده

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، توصیف تجربه‌های بیماران بهبودیافته از کووید 19 در مورد عوامل روانشناختی موثر بر بهبود آنان است. روش: این مطالعه کیفی در سال 1399 انجام شد. روش جمع­آوری داده­ها مصاحبه­های عمیق نیمه ساختاریافته بود. مشارکت‌کنندگان بیمارانی بودند که از بیماری کرونا رهایی یافته و مایل به صحبت‌کردن درباره تجربه خود در طول بیماری بودند. نمونه­گیری از 3 شهر گچساران، باشت و نورآباد انجام شد. رویکرد مورد استفاده در نمونه‌گیری، نمونه­گیری با در نظر گرفتن هدف مطالعه  بود. داده­ها به روش تحلیل محتوا آنالیز شد. مدیریت کدهای استخراج‌شده از طریق نرم­افزار MAXQDA نسخه 10 انجام شد. یافته‌ها: در مجموع تعداد 15 مصاحبه با 8 زن و 7 مرد 23 تا 58 ساله انجام شد. تحلیل صحبت‌های شرکت­کنندگان عوامل کمک­کننده به بهبود سلامت روان بیماران مبتلا به کرونا منجر به شناسایی 305 کد شد که در 2 طبقه اصلى شامل «بیمار مثبت­اندیش» و «اطرافیان همدل» و 9 طبقه فرعی طبقه­بندی شد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این تحقیق افکار و رفتار فرد مبتلا به کرونا و اطرافیان او (پرسنل و آشنایان) در سلامت روان و تسریع روند بهبود فرد مبتلا تاثیر­گذار است که لازم است اطرافیان بیمار به آن توجه داشته باشند. یکی از مسئولیت‌های کادر درمان تدارک مشاوره­هایی برای اطرافیان و پرستاران بیماران در خصوص افکار و رفتار بیمار و اطرافیان او است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Consciousness Care about People Infected with the COVID19 Speech of the Recovered People; A Qualitative Study in Iran

نویسندگان [English]

  • Khadijeh Asady Chahar Rah Gashin
  • zahra shahvari
  • Parvin Salari

azad university of Ghachsaran

چکیده [English]

Objective: The aim of this study was to describe the experiences of patients who had recovered from COVID 19 on the psychological factors affecting their recovery during the disease. Method: This qualitative study was conducted in 1399. The data collection method was semi-structured in-depth interviews. Participants were patients who had recovered from COVID 19 and were willing to talk about their experience. Sampling was done from 3 cities of Gachsaran، Basht and Noorabad with purposeful sampling approach. Data were analyzed by content analysis method. The extracted codes were managed through MAXQDA software version 10. Findings: A total of 15 interviews were conducted with 8 women and 7 men aged 23 to 58 years. Analysis of participants' conversations about psychological factors contributing to the recovery of patients with COVID 19 led to the identification of 305 codes، which were divided into 2 main categories، including " factors related to patient" and “Factors related to patient’s relations" and 9 subcategories. Conclusion: According to the results of this study، the thoughts and behaviors of the patient، staff and acquaintances are effective in the mental health of the patient and accelerate the healing process، which need pay attention. One of the responsibilities of the medical staff is to provide consultation sessions for patients’ acquaintances and their nurses regarding the thoughts and behavior of the patient and his/her relations.

کلیدواژه‌ها [English]

  • COVID 19
  • Recovery
  • Qualitative Study
  • Empathy
  • Psychological factors
آسایش، م.، محسن الحسینی، م. و باهنر، ف. (1400). رهیافتی پدیدارشناسانه به واکنش‌های رفتاری و مقابله‌های پزشکان مبتلا به کووید-19. مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، 64(2). 46-1.
احمدی حکمتی کار، ا.، و ملانوری شمسی، م. (1399).  اثرات فعالیت ورزشی با رعایت پروتکل‌های بهداشتی بر شاخص‌های ایمونولوژیک در دوران شیوع بیماری کووید 19: مروری روایتی. مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک. 23 (5) :603-584
افروز، غ. (1399). کرونا در آیینه روانشناسی فرهنگی: نگاه دیگر در پیشگیری اثربخش. فصلنامه علمی- پژوهشی روانشناسی سلامت، (4)9، 36.
اعزازی بجنوردی . ا ،  قدم‌پور ، س. مرادی شکیب، آ. غضبان‌زاده، ر. (1399). پیش‌بینی اضطراب کرونا بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، سرسختی سلامت و اضطراب مرگ در بیماران دیابتی. روان پرستاری. ۸ (۲) :۴۴-۳۴
تنهای رشوانلو،ف.، کارشکی، ح. و عسگری، ز. (1401). ارزیابی مدل انگیزشی پیش‌بینی رعایت توصیه‌های بهداشتی در همه‌گیری کووید-19. فصلنامه علمی - پژوهشی روانشناسی سلامت، (41)11، 135-154.
خدابخشی کولایی، آ. زندگی در قرنطینه خانگی: واکاوی تجارب روان‌شناختی دانشجویان در همه‌گیری کووید-۱۹. مجله طب نظامی. ۲۲ (۲) :۱۳۸-۱۳۰.
جانی،  س. ، میکائیلی،  ن.،  و رحیمی،  پ. (1399). اثربخشی درمان شناختی رفتاری از طریق اینترنت بر کاهش اضطراب کرونا در کارکنان مراقبت‌های بهداشتی و درمانی شهرستان پارس‌آباد. فصلنامه فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی،  10(4 (پیاپی40))،  129-145.
رحمتی­نژاد. ر،یزدی. پ، خسروی. ز، و صدرآبادی. ش، (1399). تجربه زیسته بیماران مبتلا به کرونا ویروس (کووید-19): یک مطالعه پدیدارشناسی. فصلنامه پژوهش در سلامت روانشناختی، 14(1)، 71-86.
شاهد حق‌مقدم،  ش. ح.،  هاله،  آشتیانی،  ف.،  علی،  نجات،  ر.،  محسن،  ا.،  سلطانی،  ا. ط.،  تقوا،  ارسیا و ابراهیمی. (1399). پیامدها و مداخلات روان‌شناختی در پاندمی ویروس کرونا (کووید-19): مرور مقالات موجود. مجله طب دریا،  (1)2. 11-1.
شمالی احمدآبادی، م. و برخورداری احمدآبادی، ع. (1400). اثربخشی آموزش‌های مجازی شادکامی با رویکرد تئوری انتخاب بر امید و اضطراب کووید-19 معلمان زن در همه‌گیری ویروس کرونا. فصلنامه فن آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 11(4 (پیاپی44))، 47-65.
علی‌اکبری، م. ، عیسی‌زاده، ف. آقاجانبگلو، س. (1398). پیامدهای روانی اجتماعی مبتلایان به بیماری کروناویروس جدید (کووید 19): یک مطالعه کیفی. مجله ایرانی روانشناسی سلامت. 2(2).
جانی، س.، میکائیلی، ن., ورحیمی، پ. (1399). اثربخشی درمان شناختی رفتاری از طریق اینترنت بر کاهش اضطراب کرونا در کارکنان مراقبت‌های بهداشتی و درمانی شهرستان پارس‌آباد. فصلنامه فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی, 10(4 (پیاپی40)), 129-145.
 فاضلی نعمت‌اله. (1399)  بحران کرونا و بازاندیشی فرهنگی در ایران. مطالعات میان رشته­ای در علوم انسانی.(12)، 27-53.
فتحی، آی. ، صادقی، س.، ملکی راد، ع، رستمی، ح. ، عبدالمحمدی، ک. (1399). تأثیر ابعاد سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و بهزیستی روان‌شناختی در اضطراب کرونا (کووید ۱۹) . 23(5). 698-709.
فراهتی، م. (1399) پیامدهای روان‌شناختی شیوع ویروس کرونا در جامعه، نشریه ارزیابی تاثیرات اجتماعی، (2) 1. 207-225.
مختاری حصاری، پ.. معزی ،ب. منتظری، ع . (1399). ویروس کرونا و مواجهه بیش از حد اطلاعاتی. پایش.; 19 (3) :353-349.
میرحسینی،  س. ح.،  نوحی،  ش.،  جان‌بزرگی،  م.،  مهاجر،  ح.،  و ناصری فدافن،  م. (1399). نقش سلامت معنوی و مقابله مذهبی در پیش‎بینی اضطراب مرگ در بیماران مبتلا به ویروس کرونا. مطالعات اسلام و روانشناسی،  14(26)،  29-42.
نعیمی‌کیا،  م. غلامی،  ا. (1399). اثر فعالیت بدنی بر میزان فشار روانی ادراک‌‌شده در دوران قرنطینه خانگی ناشی از شیوع ویروس کرونا. دوماهنامه علمی - پژوهشی طب توانبخشی،  9(3)،  217-224.
نوالی،  م. (1399). کـرونا ویـروس به مثابه «مـوت اصغر». مجله پژوهش‌های فلسفی،  14(31)،  163-168.
A., Mueller, P., Trabelsi, K., Chtourou, H., Boukhris, O., Masmoudi, L., . . . Bentlage, E. (2020). Psychological consequences of COVID-19 home confinement: The ECLB-COVID19 multicenter study. PloS one, 15(11), e0240204.
Arora, T., Grey, I., Östlundh, L., Lam, K. B. H., Omar, O. M., & Arnone, D. (2022). The prevalence of psychological consequences of COVID-19: A systematic review and meta-analysis of observational studies. Journal of health psychology, 27(4), 805-824.
Le, K., & Nguyen, M. (2021). The psychological consequences of COVID-19 lockdowns. International Review of Applied Economics, 35(2), 147-163.
Brooks، S. K.، Webster، R. K.، Smith، L. E.، Woodland، L.، Wessely، S.، Greenberg، N.، & Rubin، G. J. (2020). The psychological impact of quarantine and how to reduce it: rapid review of the evidence. The Lancet.
Hsieh، H.-F.، & Shannon، S. E. (2005). Three approaches to qualitative content analysis. Qualitative health research، 15(9)، 1277-1288.