روانشناسی سلامت

با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی سلامت

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌نگر بر ناگویی هیجانی و افکار منفی تکرارشونده در بیماران قلبی- عروقی

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری تخصصی روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران

2 کارشناسی ارشدمشاوره وراهنمایی،دانشگاه آزاداسلامی واحدعلوم تحقیقات اهواز،ایران

3 استادیارگروه روانشناسی،موسسه آموزش عالی غیرانتفایی شاندیز،مشهد،ایران

چکیده

مقدمه: باتوجه به نقش مشکلات روان­شناختی در ابتلا و عود بیماری قلبی -عروقی در افراد، ضروری است تا ضمن شناسایی این عوامل، نسبت به درمان آنها اقدام نمود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان­درمانی مثبت­نگر بر ناگویی هیجانی و افکار منفی تکرارشونده در بیماران قلبی -عروقی انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی، طرح پیش­آزمون -پس­آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری 3 ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی بیماران قلبی -  عروقی مراجعه‌کننده به بیمارستان قلب امام رضا (ع) شهر مشهد در سال 1400 بودند. از بین آنها 30 نفر (14 مرد و 16 زن) به روش نمونه­گیری هدفمند، به­عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر)، گمارده شدند. افراد گروه آزمایش، روان­درمان مبتنی بر دیدگاه روانشناسی مثبت­نگر را در 6 جلسه، 60 دقیقه­ای به­صورت انفرادی، دریافت کردند. جهت جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامه­های آلکسی تیمیا تورنتو - 20 (بگبی و همکاران، 1994) و افکار منفی تکرارشونده (مک­اوی و همکاران، 2010)، استفاده شد. داده­های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مکرر، تحلیل شد. یافته‌ها: باتوجه به نتایج پژوهش، در نمره­های متغیر نارسایی هیجانی و مؤلفه­های آن شامل؛ دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات و تفکر عینی و متغیر افکار منفی تکرار شونده، با توجه به اثر اصلی مراحل زمانی، اثر اصلی مداخله روان‌درمانی و همچنین اثر تعاملی مراحل زمانی با مداخله روان­درمانی، تفاوت معناداری مشاهده شد (01/0>P). نتیجه‌گیری: روان­درمانی مثبت­نگر بر کاهش ناگویی هیجانی و افکار منفی تکرار شونده در بیماران قلبی -  عروقی دارای اثربخشی و کارایی بود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Positive Psychotherapy on Alexithymia and Recurrent Negative Thoughts in Cardiovascular Patients

نویسندگان [English]

  • Kamran Pourmohammad ghouchani 1
  • sara mandanizade safi 2
  • jafar noori 3

1 Department of clinical psychology, Kish International Branch, Islamic Azad University, Kish island,

2 2 M.A of Counseling and Guidance, Ahvaz Azad University of Science and Research, Iran

3 Assistant Professor of Psychology, Shandiz Non-Profit Higher Education Institute, Mashhad, Iran

چکیده [English]

Objective: Consider the role of psychological problems in the incidence and recurrence of cardiovascular disease in individuals it is necessary to treat these factors while identifying them. The aim of this study was to investigate the effectiveness of positive psychotherapy on alexithymia and repetitive negative thinking in cardiovascular patients. Method: The semi-experimental research method was pre-test-post-test design with control group and 3-month follow-up stage. The statistical population of the study included all cardiovascular patients referred to Imam Reza Heart Hospital in Mashhad in 2021. Among them, 30 subjects (14 males and 16 females) were selected by purposeful sampling method and randomly assigned to two experimental groups (15) and control group (15). The experimental group received psychotherapy based on positive psychology perspective in 6 sessions, 60 minutes individually. To collect data, Alexei Teymia Toronto-20 questionnaire (Begby et al., 1994) and recurring negative thoughts (McEavi et al., 2010) were used. The data were analyzed using repeated variance analysis test. Findings: According to the results of this study, there was a significant difference in the scores of emotional failure variable and its components including difficulty in identifying emotions, difficulty in describing emotions and objective thinking, and repeated negative thoughts variable, considering the main effect of time stages, the main effect of psychotherapy intervention and also the interactive effect of time stages with psychotherapy intervention (P<0.01). Conclusion: Positive psychotherapy had effectiveness and efficiency in reducing alexithya and repetitive negative thoughts in cardiovascular patients.

کلیدواژه‌ها [English]

  • positive psychotherapy
  • alexithymia
  • . repetitive negative thinking
  • cardiovascular patients
مراجع
اکبری, م. (1396). اعتباریابی و پایایی سنجی نسخه 10 سؤالی پرسشنامه افکار تکرارشونده در نمونه غیربالینی: یک ابزار فراتشخیصی. مجله روانشناسی بالینی، 9(2)، 72-59.
آهنگرزاده رضائی، س.، اولادرستم، ن.، نعمت اللهی،ع. (1396). بررسی  تأثیر  آموزش مثبت‌اندیشی بر استرس، اضطراب و افسردگی بیماران عروق کرونر قلب. مجله پرستاری و مامایی، 15(۵)، 348-339.
بشارت، م. ع.،  فیروزی، م. (1385). سبک­های دلبستگی و ترس از صمیمیت.  مجله علوم روان‌شناختی، 17، 15-5
پورفرج، ع.، رضازاده، ح.(1397). اثربخشی روان‌درمانی مثبت­نگر بر شادکامی و امید به زندگی بیماران سرطان. فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان­درمانی، 9(33)، 136-119.
جوربنیان، ا.، عبدی، ر.، چلبیانلو، غ. ر. (1399). نقش افکار تکرارشونده منفی به‌عنوان عامل فراتشخیصی در پیش‌بینی شدت علائم اختلالات هیجانی. مجله روانشناسی بالینی و شخصیت، 17(2)، 111-103.
حاجی آدینه، س.، مظفری‌پور، ع. (1397). اثربخشی مداخله مبتنی بر تنظیم هیجان بر راهبردهای نظم‌دهی شناختی هیجانی و ناگویی هیجانی در بیماران مبتلا به نارسایی عروق کرونر قلب. مجله تحقیقات علوم رفتاری، 16(۴)، 516-508.
خدابخش، ر.، خسروی، ز.، شاهنگیان،  ش. (1394). تاثیر روان درمانی مثبت‌نگر بر علائم افسردگی و توانمندی‌های منش در بیماران مبتلا به سرطان. مجله پژوهش نامه روانشناسی مثبت، 1(1)، 50-35.
زکی یی، علی.، کرمی، ج. (1391). رابطه آلکسی تایمیا، باورهای غیرمنطقی الیس، عاطفه مثبت و عاطفه منفی با اختلال­های روانی در دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه. پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه رازی.
سلطانی شال، ر.، آقامحمدیان شعرباف، ح. ر.، عبدخدایی، م. س.، طیبی، م. (1395). اثربخشی الگوی روان‌درمانی ویژه بیماران قلبی بر کیفیت زندگی آن‌ها. مجله آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، ۴ (۳)، 254-244.
سیافی، س.، ستوده اصل، ن.، ابراهیمی ورکیانی، م. (1399). اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودتنظیم‌گری هیجانی و خودمراقبتی بیماران کرونر قلبی. فصلنامه مطالعات روانشناختی، 16(3)، 150-135.
فاضلی کبریا‌، م.، حسن‌زاده‌، ر.، میرزاییان‌، ب.، خواجوند خوشلی‌، ا. (1398). اثربخشی آموزش روان­شناسی اثبات گرایانه با رویکرد اسلامی بر سرمایه روان‌شناختی بیماران قلبی عروقی. مجله دین و سلامت، 7(1)، 48-39.
کاظمی رضایی، س. و.، کاکابرایی، کو، حسینی، س. ا. (1398). اثربخشی آموزش مهارت نظم‌جویی هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تنظیم شناختی هیجان و کیفیت زندگی بیماران قلبی و عروقی. مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک، ۲۲ (۴)، 111-98.
مهدوی، ا.، منشئی، غ. ر. (1395). مقایسه ناگویی خلقی و ابرازگری هیجانی در بیماران مبتلا به نارسایی عروق کرونر قلب و افراد سالم. دو ماهنامه  فیض،  20(۳)، 266-270.
نظری باغنی، ز.، براتی مقدم، ب.، داورنیا، م.، داورنیا، ر. (1399). اثربخشی روان درمانی مثبت نگر بر بهزیستی ذهنی زنان مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک.  فصلنامه روانشناسی تحلیلی شناختی، 11(41)، 78-63.
یدالله‌پور، م. ه.، فاضلی کبریا، م.، امین، ک. (1398). مقایسه تأثیر آموزش مثبت‌گرایی با رویکرد اسلامی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سرمایه روان‌شناختی بیماران قلبی - عروقی. مجله سلامت جامعه، 13(2)، 22-11.
یعقوبی، ح.، برادران، م.، رنجبر نوشری، ف.، و جوکی چگینی، م. (1394). بررسی تطبیقی باورهای غیرمنطقی، حمایت اجتماعی و سنخ شخصیتی الف بیماران کرونری قلب و افراد سالم. فصلنامه پژوهش­های نوین روان­شناختی، 10(37)، 224-211.
Bagby, R. M., Taylor, G. J., & Parker, J. D. A. (1994). The twenty-item Toronto Alexithymia Scale: II. Convergent, discriminant, and concurrent validity. Journal of Psychosomatic Research, 38, 33-40.
Bowins, B. (2021). Chapter 22 - Positive psychotherapy. States and Processes for Mental Health, 8(6), 187-192.
Chang, Z., Guo, A. Q., Zhou, A. X., Sun, T. W., Ma, L. L., Gardiner, F. W., & Wang, L. X. (2020). Nurse‐led psychological intervention reduces anxiety symptoms and improves quality of  life following  percutaneous coronary intervention for stable coronary artery disease. Australian Journal of Rural Health, 28(2), 124-131.
Peterson, C., Park, N., & Seligman, M. E. P. (2005). Orientation to happiness and life satisfaction: The full life versus the empty life. Journal of Happiness Studies, 6, 25-41.
Gola, D., Erdmann, J., Müller‐Myhsok, B., Schunkert, H., & König, I. R. (2020). Polygenic risk scores outperform machine learning methods in predicting coronary artery disease status. Genetic Epidemiology, 13, 29-32.
Hamaideh SH. (2018). Alexithymia among Jordanian university students: Its prevalence and correlates with depression, anxiety, stress, and demographics. Psychiatric Care, 54(2),274- 280.
Khaleghi, S., Liaghat, R., & Ganjdanesh, Y. (2011).  The Repetitive Thinking Questionnaire: Psychometric properties in Iranian Students and Relationship with depression, Anxiety and Social Anxiety. 2nd International Conference on Psychiatry and Psychotherapy-PSYCHO 2011. University of Cambridge, Cambridge, UK.
Lyubomirsky, S. & Layous, K. (2013). How do simple positive activites increase well – being? Current Directions in psychological Science, 22(1), 57-62.
Macarenco, M.M., &  Nedelcea, C. (2021). Childhood trauma, dissociation, alexithymia, and anger in people with autoimmune diseases: A mediation model. Child Abuse & Neglect, 122(9), 10-22.
McEvoy, P.M., Mahoney,  A.E., & Moulds, M.L. (2010). Are worry, rumination, and post-event processing one and the same?: Development of the Repetitive Thinking Questionnaire. Journal of Anxiety Disorders, 24(5), 509-519.
Nikrahan, G.R., Laferton, J.A., Asgari, K., Kalantari, M., Abedi, M.R., Etesampour, A. & Huffman, J.C. (2016). Effects of positive psychology interventions on risk biomarkers in coronary patients: A randomized, wait-list controlled pilot trial. Psychosomatics, 57(4), 359-68.
Ochoa, C., Casellas-Grau, A., Vives, J., Font, A., & Borràs, J.M. (2017). Positive psychotherapy for distressed cancer survivors: Posttraumatic growth facilitation reduces posttraumatic stress. Positive psychotherapy for distressed cancer survivors: Posttraumatic growth facilitation reduces posttraumatic stress. International Journal of Clinical and Health Psychology, 17(1), 1-96.
Pisani, S, Murphy, J, Conway, J, Millgate, E, Catmur, C & Bird, G 2021, 'The relationship between Alexithymia and Theory of Mind: A systematic review'. Neuroscience and Biobehavioral Reviews, 131, 497-524.
Rooney, M. R., Alonso, A., Folsom, A. R., Michos, E. D., Rebholz, C. M., Misialek, J. R., & Lutsey, P. L. (2020). Serum magnesium and the incidence of coronary artery disease over a median 27 years of follow-up in the Atherosclerosis Risk in Communities (ARIC) Study and a meta-analysis. The American Journal of Clinical Nutrition, 111(1), 52-60.
Seligman, M. E. P., Rashid, T., & Parks, A. C. (2006). Positive psychotherapy. American Psychologist, 61, 774-788.
روانشناسی سلامت
دوره 12، شماره 45
اردیبهشت 1402
صفحه 7-20
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار