با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی سلامت

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، پردیس دانشگاه تبریز.

2 گروه جراحی قلب و عروق، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.

3 استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه تبریز.

چکیده

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان فعال­سازی رفتاری بر انعطاف­پذیری شناختی و افسردگی در بیماران با سابقه جراحی قلب انجام شد. روش: پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون یا گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل همه­ بیماران قلبی جراحی شده در بیمارستان‌های قلب شهر تبریز بود.  بر این اساس حدود 60 نفر در دو گروه 30 نفری شامل گروه آزمایش (30=N) و گروه کنترل (30 =N)  و  به  روش در دسترس انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های استاندارد افسردگی بک، استیر و براون (1996) و  پرسشنامه­ انعطاف­پذیری شناختی دنیس و واندر وال (2010) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره درمان فعال‌سازی رفتاری بر افسردگی (05/0P>) و انعطاف‌پذیری شناختی (01/0P>)  و مولفه­های آن از جمله جایگزین­ها (05/0P>)، کنترل (01/0P>)، جایگزین­هایی برای رفتارهای انسانی (05/0P>)،  موثر می­باشد. بنابراین استفاده از درمان فعال­سازی رفتاری بر افسردگی و انعطاف­پذیری شناختی و مولفه­های آن از جمله جایگزین­ها، کنترل و جایگزین­هایی برای رفتارهای انسانی گروه آزمایش تاثیر معناداری داشته است. نتیجه‌گیری: گروه درمان فعال­سازی رفتاری باعث کاهش افسردگی و افزایش انعطاف­پذیری شناختی و مولفه­های آن از جمله جایگزین­ها، کنترل و جایگزین­هایی برای رفتارهای انسانی آن در بیماران جراحی قلب شده می­باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Behavioral Activation Therapy on Cognitive Flexibility and Depression in Patients with a History of Cardiac Surgery

نویسندگان [English]

  • fateme Soghari Hejazi 1
  • Rezayat Parvizi 2
  • zeynab khanjani 3

1 M.Sc., Department of Psychology, Tabriz University Campus

2 Department of Cardio thoracic Surgery, Faculty of Medicine, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran.

3 Professor, Department of Psychology, University of Tabriz, Tabriz.

چکیده [English]

Objective: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of behavioral activation therapy on cognitive flexibility and depression in patients with a history of Cardiac surgery. Method: The quasi-experimental study was a pretest-posttest or control group. The statistical population included all Cardiac patients operated on in Tabriz heart hospitals. Based on this, about 60 people in two groups of 30 people including the experimental group (N=30) and the control group (N=30) were selected by Convenience Sampling. Beck, Steer and Brown (1996) standard depression questionnaires and Dennis and Wonder Wall (2010) cognitive flexibility questionnaire were used to collect data. Multivariate covariance was used to analyze the data. Findings: The results of multivariate analysis of covariance of behavioral activation therapy on depression (P>0.05) and cognitive flexibility (P>0.01) and its components including alternatives (P>0.05), control (P>0.01), alternatives to human behaviors (P>0.05), are effective. Therefore, the use of behavioral activation therapy has a significant effect on depression and cognitive flexibility and its components, including alternatives, controls and alternatives to human behaviors in the experimental group. Conclusion: Behavioral activation treatment reduces depression and increases cognitive flexibility and its components, including alternatives, controls and alternatives to its human behaviors in patients undergoing Cardiac surgery.

کلیدواژه‌ها [English]

  • "behavioral activation therapy"
  • "cognitive flexibility"
  • "depression"
  • "patients with Cardiac surgery"
بگلری، م؛ ملکی، م. و قائینی، س. (1396). ارتباط بین آمادگی قلبی  تنفسی با انعطاف‌پذیری شناختی. فصلنامه مطالعات روانشناسی ورزشی،21(1)؛ 102-89
پاسیار، م؛ بخشایش، ع. و سعیدمنش، م. (1397). تاثیر درمان فعال‌سازی رفتاری بر کاهش علائم افسردگی نوجوانان. فصلنامه طلوع بهداشت، 17 ،2(68)؛ 48-59.
پرهون، ه؛ مرادی، ع؛ حاتمی، م. و مشیرپناهی، ش. (1393). اثر‌بخشی درمان فعال­سازی رفتاری کوتاه‌مدت بر کاهش علایم افسردگی و افزایش کیفیت زندگی بیماران افسرده اساسی. فصلنامه مطالعات روانشناسی، 4، 14(14)؛41-62
تیمورپور، س؛ اکبری، م. و حسنی، ج. (1397). بررسی مکانیسم اثر بخشی درمان فعال­سازی رفتاری از طریق انعطاف­پذیری شناختی و انعطاف­پذیری هیجانی بر علائم زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی. فصلنامه روانشناسی شناختی،6(4)؛12-28.
دابسون، ک. ا؛ محمدخانی، پ. (1386). اثربخشی مداخلات مبتنی بر بازگشت افسردگی. گزارش تحقیق، دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی تهران، 25-30.
زمستانی، م؛ داوودی، ا؛ مهرابی­زاده هنرمند، م. و زرگر، ی. (1392). اثربخشی فعال­سازی رفتاری گروهی بر افسردگی، اضطراب و نشخوار فکری در بیماران مبتلا به افسردگی و اضطراب. فصلنامه روانشناسی بالینی، 5،  ۴ (۲۰)؛ 73-84.
سلطانی، ا؛ شاره، ح؛ بحرینیان، س. ع. و فرمانی، ا. (1392). نقش واسطه‌ای انعطاف‌پذیری شناختی در ارتباط بین سبک­های مقابله‌ای و تاب‌آوری با افسردگی. پژوهنده، ۱۸ (۲) :۸۸-۹۶.
عیسی‌نژاد بوشهری، س. و دشت‌بزرگی، ز. (1396). اثربخشی درمان فعال‌سازی رفتاری در کاهش اضطراب و افسردگی زنان در دوران پیش‌یائسگی. فصلنامه شفای خاتم، 6(1)؛19-26.
قائم­مقام فراهانی، ض؛ رحیمیان بوگر، ا؛ نجفی، م؛ فروع­الدین­عدل، ا و دبیری، س. (1391). مقایسه تأثیر فعال­سازی رفتاری به شیوه گروهی همراه و بدون حمایت خانوادگی بر کاهش اضطراب در بیماران کرونری قلب. تحقیقات علوم رفتاری، 2(23)؛ 79-88.
کربلایی، م؛ یزدانبخش، ک. و کریمی، پ. (1400). پیش­بینی بهزیستی روانشناختی براساس تنظیم هیجان انعطاف­پذیری شناختی و ذهن­آگاهی در مبتلایان به سرطان. نشریه علمی روانشناسی سلامت، 1(37)؛160-141.
میرزایی، م. و فریدونی، ص.(1390). فعال­سازی رفتاری. تهران انتشارات ارجمند.
ولیان، ع. ­م؛ سودانی، م؛ شیرالی­نیا، خ. و خجسته‌مهر، ر. (1396). اثربخشی درمان فعال‌سازی رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش علائم افسردگی، اجتناب شناختی - رفتاری و کیفیت زندگی دانشجویان. فصلنامه روانشناسی معاصر، 12(1)؛73- 91.
Beck, A.T., steer, R. A., & Brown, G. k. (1996).  Beck Depression Inventory-II. San Antonio: Psychological Corporation.
Chartier, I. S., & Provencher, M. D. (2015). Behavioral activation for depression: efficacy, effectiveness and dissemination. Journal of Affective Disorders, 145(3), 292-299.
Chu BC, Crocco ST, Esseling P, Areizaga MJ, Lindner AM, Skriner LC. (2016). Transdiagnostic group behavioral activation and exposure therapy for youth anxiety and depression: Initial randomized controlled trial. Behav Res Thera; 76(1): 65-75.
Chu, B. C., Colognori, D., Weissman, A. S., & Bannon, K. (2019). An initial description and pilot of group behavioral activation therapy for anxious and depressed youth. Cognitive and Behavioral Practice, 16(4), 408-419.
Conner, K. M., & Davidson, J. R. T.  (2003). Development of a new resilience scale: The Conner-Davidson Resilience Scale (CD-RISC). Depression and Anxiety, 18(2), 76-82.
Cuijpers, P., Van Straten, A., & Warmerdam, L. (2007). Behavioral activation treatments of depression: A meta-analysis. Clinical Psychology Review, 27(3), 318-326.
Dennis, J. P., & Vander Wal, J. S. (2019). The cognitive flexibility inventory: Instrument development and estimates of reliability and validity. Cognitive Therapy and Research, 34(3), 241-253.
Dickstein, D. P., Nelson, E. E., McClure, E. B.,  Grimley, M. E., Knopf, L.,  Brotman, M. A., ... & Leibenluft, E. (2018). Cognitive flexibility in phenotypes of pediatric bipolar disorder. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 46(3), 341-355.
Dimidjian S, Hollon SD, Dobson KS, Schmaling KB, Kohlenberg RJ, Addis ME, et al.(2016). Randomized trial of behavioral activation, cognitive therapy, and antidepressant medication in the acute treatment of adults with major depression. J Consul Clin Psychol. 4(4): 658-70.
Dimidjian S, Martell CR, Addis ME, Herman- Dunn R.(2008). Behavioral activation for depression. In Barlow DH, editor. Clinical handbook of psychological disorders, 4th ed. A step-by-step treatment manual. New York: Guilford Press. p. 328–364.
Farchione, T. J., Boswell, J. F., & Wilner, J. G. (2017). Behavioral Activation Strategies for Major Depression in Transdiagnostic Cognitive- Behavioral Therapy: An Evidence-Based Case Study. American Psychological Association, 54(3), 225-230. First, M. B.
Haeffel GJ, Grigorenko EL.(2018). Cognitive vulnerability to depression: Exploring risk and resilience. Child and Adolescent Psychiatric Clinics of North America. 16(2):435-48.
Hunnicutt-Ferguson K, Hoxha D, Gollan J.(2020). Exploring sudden gains in behavioral activation therapy for major depressive disorder. Behav Res Ther. 50(3): 223-30.
Järvinen O, Saarinen T, Julkunen J, Huhtala H, Tarkka MR.(2021). Changes in health-related quality of life and functional capacity following coronary artery bypass graft surgery Eur. J Cardiothorac Surg; 24(5): 750-6.
Lewinsohn PM.(2008). A behavioral approach to depression. In: Friedman R.J. Katz M.M. editors.  Psychology of depression: Contemporary theory and research. Oxford, England: Wiley. 157–7.
Martell CR, Dimidjian S, Herman-Dunn R.(2010).  Behavioral Activation for Depression: A Clinician’s Guide. New York, Guilford Press.  p. 135-157.
Moradveisi, L., Huibers, M. J., Renner, F., Arasteh, M., & Arntz, A. (2013). The influence of comorbid personality disorder on the effects of behavioural activation vs. antidepressant medication for major depressive disorder: Results from a randomized trial in Iran. Behaviour Research and Therapy, 51(8), 499-506.
World Health Organization. (1992). The ICD-10 classification of mental and behavioural disorders: clinical descriptions and diagnostic guidelines: Geneva: World Health Organization.
Panagopoulou E, Montgomery A, Benos A.(2019). Quality of life after coronary artery bypass grafting: evaluating the influence of preoperative physical and psychosocial functioning. J Psychosom Res; 60(6):639-44.
Polenick CA, Flora SR.(2013). Behavioral activation for depression in older adults: theoretical and practical considerations. Behav Anal. 36(1): 35-55.
Scott, W. A. (1962). Cognitive complexity and cognitive flexibility.  American Sociological Association, 25, 405-14.
Tariq N, Aslam N,.(2019). Psychological disorders and resilience among earthquake affected Individuals. The 6 th International Postgraduate Research Colloquium, Bangkok, June 17th-18th.