با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی سلامت

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، بوکان، ایران.

2 دکتری، گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، بوکان، ایران.

چکیده

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر داغ­ننگ و اضطراب مرگ بیماران مصروع شهرستان بوکان انجام شد. روش: پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون یا گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل همه­ بیماران مبتلا به صرع مراجعه‌کننده به مراکز درمانی شهر بوکان در سال 1399 بود. بر این اساس 60 نفر (22 مرد و 38 زن) در دو گروه 30 نفری شامل گروه آزمایش و گروه کنترل و به روش گمارش تصادفی تقسیم شدند. گروه آزمایش به شیوه کارآزمایی بالینی طی 8 جلسه 90 دقیقه ای دوبار در هفته و با استفاده ­­­­­‌‌‌‌‌­­­­­­­­­­از پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر (1970) و  مقیاس تعدیل‌شده استیگمای بیماری ریتچر (2003) جهت گردآوری داده­ها مورد بررسی قرار گرفتند. برای تحلیل داده‌ها از کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره، اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر  اضطراب مرگ (P=0/05 ) و داغ­ننگ (P=0/01)  و مولفه­های آن از جمله تنهایی (P=0/01)، تأیید تصورات قالبی (P=0/01)، تجربۀ تبعیض اجتماعی (P=0/05) و کناره­گیری از اجتماع (P=0/05)  را نشان می­دهد­. بنابراین استفاده از درمان شناختی- بر اضطراب مرگ و داغ­ننگ و مولفه­های آن از جمله تنهایی، تأیید تصورات قالبی، تجربۀ تبعیض اجتماعی، کناره گیری از اجتماع آزمودنی­های گروه آزمایش تاثیر معناداری داشته است. نتیجه‌گیری: گروه  درمانی شناختی- رفتاری باعث کاهش اضطراب مرگ و داغ­ننگ در بیماران مصروع شهرستان بوکان شد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Cognitive-Behavioral Group Therapy on Stigma and Death Anxiety in Epileptic Patients in Bukan

نویسندگان [English]

  • mehri mehrparvar 1
  • seyed bahaadin karimi 2

1 M.A, Department of Clinical Psychology, Islamic Azad University, Bukan, Iran

2 . Ph.D in Educational Sciences, Islamic Azad University, Bukan, Iran.

چکیده [English]

Objective: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of cognitive-behavioral group therapy on stigma and death anxiety in epileptic patients in Bukan. Method: The quasi-experimental study was a pretest-posttest or control group. The statistical population included all patients with epilepsy referred to medical centers in Buchan in 1399. Accordingly, 60 people (22 men and 38 women) were divided into two groups of 30 people, including the experimental group and the control group, by random assignment. The experimental group was evaluated as a clinical trial in 8 sessions of 90 minutes twice a week using the Templer Death Anxiety Questionnaire (1970) and the modified Ritcher Disease Stigma Scale (2003) to collect data. Multivariate covariance was used to analyze the data. Findings: Results of multivariate analysis of covariance, effectiveness of cognitive-behavioral therapy on death anxiety (P=0.05) and stigma (P=0.01) and its components including loneliness (P=0.01), confirmation of stereotypes (P= 0.01) Experience of social discrimination (P= 0.05) and Withdrawal from the community(P=0.05). Therefore, the use of cognitive therapy has a significant effect on death anxiety and stigma and its components such as loneliness, confirmation of stereotypes, experience of social discrimination, withdrawal from the community of subjects in the experimental group. Conclusion: Cognitive-behavioral group therapy reduces death anxiety and stigma and its components such as loneliness, confirmation of stereotypes, experience of social discrimination, withdrawal from society.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cognitive-behavioral group therapy
  • stigma
  • death anxiety
  • epilepsy
آقاجانی، م.؛ و میرباقر، ن. (1391). بررسی ارتباط انس با قرآن و باورهای دینی با میزان اضطراب مرگ در بیماران قلبی. ویژه نامه سومین همایش استانی قرآن و سلامت، کاشان.
اورکی، م.؛ مهدی­زاده، آ.؛ و درتاج، ا. (1397). مقایسه درمان شناختی- رفتاری متمرکز بر تنظیم هیجان و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش علایم کمردرد، افسردگی و افزایش رضایت از زندگی در زنان مبتلا به کمردرد مزمن با اختلال افسردگی اساسی همبود. فصلنامه علمی - پژوهشی روانشناسی سلامت، 7، 2(26): 25-43.
چقاجردی، ب؛ و نیک­نژادی، ف. (1399). اثربخشی آموزش شناختی- رفتاری مبتنی بر ذهن­آگاهی برکاهش اضطراب مرگ در بیماران مصروع. دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی، 21، 4 (82): 69-80 .
رضایی، ف.؛ روشن­نیا، س؛ و اسدی، ح. ع. (1394). بررسی داغ اجتماعی در بیماران مبتلا به صرع و تأثیر آن بر فاکتورهای روانشناختی. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد. 23(11): 1075-1063.
رمضی، س؛ و کریم­زاده، ف. (1397). مروری بر ارزشمندترین نشانگرهای زیستی در بیماری صرع. مجله دانشگاه علوم پزشکی فسا. 8(3):50- 841 .
حق­قدم، ش.؛  و همکاران. (1399). پیامدها و مداخلات روان­شناختی در پاندمی کووید- 19: مطالعه موردی. مجله طب دریا، 2(1)؛ 11-1.
عزیزی، م.، و مؤمنی، خ. (1393). اثربخشی شناخت درمانی گروهی بر کاهش افسردگی و اضطراب زنان سالمند شهر کرمانشاه. مجله تحقیقات بالینی در علوم پزشکی، 3(3).178-187.
قمری کیوی، ح.، زاهد بابالن، ع.، و فتحی، د. (1394). اثربخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری بر اضطراب مرگ در سالمندان مرد سوگوار. فصلنامه پرستاری سالمندان، 4(1)؛69-60.
کریگ، آ. (1391). درمان شناختی - رفتاری برای اختلال­های مزمن پزشکی (ترجمه رضا مولایی و کوروش فتاحی). تهران: انتشارات ارجمند.(تاریخ انتشار به زبان اصلی، 2011).
محمدی، م.؛ محتشمی، ج،؛ و عرب خانقلی، ز. (1399). داغ ننگ نسبت به بیماران مبتلا به اختلالات روانی. نشریه مرور سیستماتیک در علوم پزشکی، 1(1)؛ 72-61.
ودادهیر، ا.؛ ذلولی، ح.؛ بنی فاطمه، ح.؛ و نبیلی، ف. (1394). داغ ننگ­سازی و پزشکی شدن مسائل روانی: مطالعه­ای بر ساخت گرایانه درباره مسئله افسردگی در شهر تبریز. بررسی مسایل اجتماعی ایران (نامه علوم اجتماعی)، 6(1)؛ 50-27.
ولیخانی، ا.؛ و فیروزآبادی، ع. (1395). بررسی اضطراب مرگ در چارچوب الگوهای دلبستگی در بیماران سرطانی: یک مطالعه مقایسه­ای. فصلنامه علمی پژوهشی روانشناسی سلامت، 5(18)؛ 12-140.
Adel AL, J., Anthony, M., Momoun, Gh. & wanmeh, A, A. (2006). British Epilepsy Association.published by Elsevier. ltd. All right reserved dio: 10. 1016 / J. Seizure. 2006.10.014.
Afzalaghaee, M. Dehghani, M. Alimi, R & Mehdinejad, M. (2015). Predictors of quality of life in patients with epilepsy. J Knowledge Health; 10(1): 11-8.
America psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental Disorde r. 4 th edition (DSM-IV). Washington, DC: American psychiatric Association: 18-22.
Beatty, J. (2018). Chronic illness stigma and its relevance in the work place. Stigmas, Work and Organizations, Palgrave Explorations in Work Place Stigma. Palgrave Macmillan, New York, 35-54.
Beck, J., S. (2010). Questions and answers about cognitive therapy. Beck Institute for Cognitive Behavior Therapy.
Bolheri, G. (2012). How to deal with the psychological and social consequences of epilepsy. Epilepsy and Health. 10(38): 12-13.
Chavoshi, A. Khoshro, M. (2006). Epilepsy family medical handbook.First education. qom. sepehr andisheh publications.
Darlington, C. K., & Hutson, S. P. (2017). Understanding HIV-relatedstigma among women in the Southern United States: A literature review AIDS and Behavior, 21(1), 12-26.
Dehghani Firuzabadi, M., Mohammadifard, M., Mirgholami, A., Sharifzadeh, GR., Mohammadifard, M. (2013). MRI findings and clinical symptoms of patients with epilepsy referring to Valli-e-asr hospital between 2009 and2010. Journal of Birjand University of Medical Sciences; 19(4): 422- 429.
Dewhurst, E., Novakova, B., Reuber, M. (2015). A prospective service evaluation of acceptance and commitment therapy for patients with refractory epilepsy. Epilepsy Behavior; 46: 234-41.
Eissa, A., Elhabiby, M., El Serafi, D., Elrassas, H., Shorub, E., El Madani, A., (2020). Investigating stigma attitudes towards people with mental illness among residents and house officers: An Egyptian study. Middle East Current Psychiatry; 27(1); 41-62.
Fanta, T., Azale, T., Assefa, D., Getachew, M. (2015). Prevalence and Factors Associated with Perceived Stigma among Patients with Epilepsy in Ethiopia. Psychiatry J. 3(1); 21-38.
Ghanean, H., Nojomi, M., Jacobsson, L. (2011). Internalized stigma of mental illness in Tehran, Iran. Stigma Res Action; 1(1): 11-7. 
Goldstein, I, H., Mcalpine, M., Deale, A., Toone, B. K & Mellers, S. D. (2003). Cognitive Behavioral Therapy with adults with intractable Epilepsy and psychiatric Cofrequency. Behavior and research therapy: 41(4), 447-6.
Haji, A., Karimi, Q. (2015). The role of worry, uncertainty and social stigma in predicting self-efficacy and quality of life in patients with epilepsy. Journal of Health and Care; 17(3) 187-197.
Hanyblade, L. et al. (2018). HIV stigma reduction for health facility. [Persian]. Staff: development of a blended-learning hntervention. Frontiers in public. Health, 6(165); 21-41.
Langs, R. (2010). Death anxiety and the emotion processing mind. Psychoanalytic psychology, 21(1); 31-53.
Li, A., Jiao, D., Liu, X., & Zhu, T. (2020). A comparison of the Psycholinguistic styles of schizophrenia- related stigma and depression- related stigma on social media. content analysis; 22(4): e16470.
Menzies, R. Matteo, Z. Sharpe, L. Ilan, DN. (2018). The effects of psychosocial interventions on death anxiety: A meta-analysis and systematic review of randomized controlled trials. J Anxiety Disord; 59: 64-73.
Michaelis, R., Schonfeld, W. and ELsas, S. M. (2018). Trigger self-control and seizure arrest in the Andrews/Reiter behavioral approach to epilepsy: a retrospective analysis of seizure frequency. Epilepsy Behave; 23(3); 266-71.
Momeni, Kh. Rafiee, Z. (2018). The Effectiveness of Cognitive-Behavioral Group Therapy on Death Anxiety Women, journal of aging psychology and General Health of Mourning Elderly. 131-141.
Pachankis, J. E. et al. (2018). The burden of stigma on health and well Being: A taxonomy of concealment, course, disruptiveness, aesthetics, origin, and peril across 93 stigmas. Personality Social Psychology Bulletin. 44(4), 451-474.
Ritsher, JB. Otilingam, PG. Grajale, M. (2003). Internalized stigma of mental illness: Psychometric properties of a new measure. Psychatry Research. 121(2); 31-49.
Ronzoni, P., and et al. (2009). Stigmatization of mental illness Among Nigerian school children. Int. J Soc Psychiatry; 56(2); 507-515.
Saggino, R. & Kline, P. (1996). Item factor analysis of the Italian version of the Death Anxiety Scale. Journal of Clinical Psychology. 52(1); 329-333.
Salehzade, M. Calantari, M. Molavi, H. Najafe, M Noree, A. (2010). The effectiveness of cognitive behavioral therapy with emphasis on specific dysfunctional attitudes on the quality of life of patients with drug – resistant epilepsy. Journal of behavioral sciences, 14 (4) 255-260. [In Persian].
Sayehmiri, K., Tavan, H., Sayehmire, F., Mohamadi, I. (2015). Prevalence of Epilepsy in Iran Using Meta-Analysis and Systematic Review. Journal of Zanjan university of medical sciences; 23(97): 112-121.
Seagal, Z. V., Wiliams, J. M., &Teasdal, J. D (2018) Mindfulness Base Cognitive Therapy for. Depression. A New Approach to Preventing Relaps. New York: Guilfordprss, 86(2); 200-204.
Smith, G., Ferguson, P.L., Saunders, L.L., Wagner, J, L., Wannamaker, B. B, Selassie, A. W. (2009). Psychosocial factors associated with stigma in adults with epilepsy. Epilepsy Behavior; 16(3): 484-90.
Templer, D. I. (1996). Item factor analysis of the Italian version of the Anxiety Scale. Journal of Clinical Psychology. 52(1); 329-333.
Yadollahi, S., Ashktorab, T., Zayeri, F. (2015). Medication Adherence and Related Factors in Patients with Epilepsy. Hayat, Journal of School of Nursing and Midwifery. Tehran University of Medical Sciences; 21(2): 67-80.