نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی، دانشگاه پیامنور، تهران، ایران.
2 استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیامنور، تهران، ایران
3 استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیامنور، تهران، ایران.
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشیدرمانمبتنیبرکیفیتزندگیودرمانمبتنیبرتنظیمهیجانبر نشانگرهای زیستی (HbA1C و گلوکز خون) بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل بیماران مبتلابهدیابتنوعدومراجعهکنندهبهبیمارستان ایرانی شهر دبی بود. 45 نفر از بیماران بهصورت در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروههای آموزش تحت درمانمبتنیبرکیفیتزندگی وتنظیمهیجان قرار گرفتند. مقادیر هموگلوبینگلیکوزیله و قندخون ناشتا بیماران قبل، بعد و سه ماه بعد از مداخله اندازهگیری شد. یافتهها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر کیفیت زندگی و تنظیم هیجان بر نشانگرهای زیستی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مؤثر است (01/0p≤). مقایسه میانگینهای دو گروه آزمایش نشان داد که تفاوت معناداری بین اثربخشی آنها بر روی HbA1C وجود ندارد (05/0<p)؛ اما تفاوت معناداری بین اثربخشی آنها بر میزان گلوکز خون در مرحله پسآزمون وجود داشت (01/0p≤). نتیجهگیری: نتایج این مطالعه، تأثیر درمانمبتنیبرکیفیتزندگی و تنظیمهیجان را در کنترل میزان گلوکز خون و HbA1C بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 نشان داد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Comparison the efficacy of life-based treatment and emotional regulation therapy on HbA1C biological markers and blood glucose in patients with type 2 diabetes.
نویسندگان [English]
- Mashaallah Yazdi 1
- Majid Saffarinia 2
- Hossein Zare 3
1 Ph.D Student of Health Psychology, Department of Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran.
2 Professor, Department of Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran.
3 Professor, Department of Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran.
چکیده [English]
Objective: Introduction: the aim of this study was to compare the efficacy of quality of life based therapy and emotion regulation therapy on biomarkers (HbA1C and blood glucose) in patients with type2 diabetes. Method: the present study was a quasi-experimental study with pretest-posttest design and follow-up with control group. The study population consisted of patients with type 2 diabetes referred to Iranian hospital in Dubai. 45 patients were selected by convenience sampling and randomly assigned to two experimental and one control group. Training groups were treated based on quality of life and emotion regulation. Glycated hemoglobin and fasting blood glucose were measured before, after, and 6 months after the intervention. Findings: the results showed that treatment based on the quality of life and emotion regulation was effective on biomarkers in patients with type2 diabetes (). Comparison of the means of the two experimental groups showed that there was no significant difference between their effectiveness on HbA1C (P>0.05), but there was a significant difference between their effects on blood glucose levels at the posttest stage (P≤0.01). Conclusion: the results of this study showed the effect of quality of life therapy and emotion regulation on controlling blood glucose and HbA1C in patients with type2 diabetes.
کلیدواژهها [English]
- Quality of life therapy
- emotion regulation therapy
- glycated hemoglobin
- blood glucose
- type2 diabetes