روانشناسی سلامت

با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی سلامت

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

اثربخشی روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده (SDTP) بر ارتقاء امید و شادکامی افراد مبتلا به سرطان

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار روانشناسی گروه علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران.

2 دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی دانشگاه ازاد اسلامی واحد ایلام، ایلام، ایران.

چکیده

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده بر ارتقاء امید و شادکامی افراد مبتلا به سرطان انجام شد. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد دارای تشخیص پزشکی سرطان و مراجعه‌کننده به مرکز پرتو درمانی بیمارستان امام رضا شهر کرمانشاه در سال 1395 بود که از بین آن‌ها 30نفر به روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه 15نفره آزمایش و کنترل گمارده شدند. از پرسشنامه‌های امید اشنایدر و شادکامی آکسفورد در پیش‌آزمون و پس‌آزمون برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد مداخله روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده بر روی گروه آزمایش به‌صورت گروهی، هفته‌ای 2 بار در 20 جلسه 60 دقیقه‌ای اجرا شد؛ گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های حاصل از تحلیل کوواریانس چندمتغیره بر روی نمرات پیش از درمان و پس از درمان درمان نشان اد که پس از تعدیل نمرات پیش آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای امیدواری (9 93/88 =(27 و 1)F؛ 006/0P=) و شادکامی ( 23/89 =(27 و 1) F؛ 01/0P=)، تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های حاص از پژوهش می‌توان بیان داشت که روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده باعث افزایش سطح امید به زندگی و شادکامی بیماران سرطانی می‌گردد و می-توان از آن به‌عنوان روشی کارآمد بهره برد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy (STDP) on Enhancement of Hope and Happiness in patients with Cancer

نویسندگان [English]

  • Jahansha Mohamadzadeh 1
  • Zeinab sadat Hoseini 2

1 Associate Professor in Psychology, University of Ilam

2 Ph.D. Student, General Psychology, Islamic Azad University, Ilam, Ilam, Iran.

چکیده [English]

Objective: This study aimed to investigate the effect of Intensive short-term dynamic psychotherapy on enhancement of hope and happiness in patients with cancer. Method: The research method was semi-experimental with pre-test, post-test and control group design. The population of the study consisted of all people diagnosed with cancer who visited the Radiotherapy Center of Imam Reza Hospital in Kermanshah in 2016. 30 members of the population were selected through purposive sampling, and were then randomly assigned into two 15-member groups (experimental and control group). The Schneider's hope questionnaire and Oxford happiness inventory were used for data collection purposes in pre-test and post-test. Intensive short-term dynamic psychotherapy was performed on the experimental group twice a week in 20 sixty-minute sessions, while the control group to receive the intervention. Results: The findings of multivariate covariance analysis obtained from pre-treatment and treatment scores after the pre-test and post-test showed a significant difference between the experimental and control groups in terms of hope (P= 0/006, F= 88/93) and happiness (P= 0/01, F= 89/23). Conclusion: According to the findings of this study, it can be mentioned that Intensive short-term dynamic psychotherapy increase hope and happiness in cancer patients and it can be used as an efficient method. and it can be used as an efficient method.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Hope
  • Short-term dynamic psychotherapy
  • cancer
  • happiness
مراجع
آقایوسفی، ع. ر.؛ دهستانی، م و شریفی ساکی، ش. (1394). اثربخشی آموزش شناختی رفتاری در کاهش خستگی سرطان زنان مبتلا به سرطان پستان. فصلنامه علمی پژوهشی روا­ن­شناسی سلامت، 5(19)، 17-5.
ایزدی اجیرلو، ا. (1390). «اثربخشی مداخله شناختی رفتاری گروهی بر اصلاح تصویر تن و افزایش عزت نفس در زنان مبتلا به سرطان سینه پس از جراحی ماستکتومی». پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
بهمنی، ب. (1389). «مقایسه اثربخشی دو روش مداخله شناخت درمانی آموزش محور به سبک مایکل فری و گروه درمانی شناختی وجودگرا بر امیدواری، عزت نفس و کیفیت زندگی زنانی که پس از شروع درمان سرطان غیر منتشر سینه علائم افسردگی از خود بروز داده‌اند». پایان‌نامه دکتری مشاوره، دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
بهمنی، ب.؛ اسکندری، م.؛ حسنی، ف.؛ دکانه‌ای فرد، ف و شفیع آبادی، ع. ا. (1392). تأثیر گروه درمانی شناختی  وجودگرا بر افسردگی و امیدواری والدین فرزندان مبتلا به سرطان. فصلنامه علمی پژوهشی روان­شناسی سلامت، 2(6)، 61-48.
بیجاری، ه.؛ قنبری هاشم‌آبادی، ب. ع.؛ آقا محمدیان شعرباف، ح. ر و همایی شاندیز، ف. (1388). بررسی اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر رویکرد امید درمانی برافزایش امید به زندگی زنان مبتلابه سرطان پستان. فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه فردوسی، 1(10)، 171-184. حسینی یزدی، ص.،  آهی، ق و آهی، م. (1392). استرس اقتصادی، شادکامی و کیفیت زندگی در بیماران 20 تا 35 ساله سرطانی کاشمر. فصلنامه علمی پژوهشی طلوع بهداشت، 12(1)، 55-44.
حسینی، س. ع و آهی، ق (1395). اثربخشی روان­درمانی پویشی کوتاه­مدت بر بهبود رضایت­مندی جنسی مردان 20 تا 40 سال مبتلا به اختلال نعوظ و انزال زودرس. دومین همایش ملی پژوهش‌های مدیریت و علوم انسانی در ایران، تهران.
حمزه، س.؛ بیرامی، م و هاشمی نصرت آبادی، ت. (1390). مقایسه صفات شخصیتی، تجربه هیجانات منفی و سبک‌های مقابله‌ای در زنان سالم و مبتلا به سرطان. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، ۱۹ (۵)، 636-627.
حیدری نسب، ل.؛ خوریانیان، م و طبیبی، ز. (1393). اثربخشی روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده بر کاهش نشانه‌ها و سبک‌های دفاعی در بیماران مبتلا به افسردگی. فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات روان‌شناسی بالینی، 4(14)، 168-143.
خوریانیان، م.؛ حیدری نسب، ل.؛ طیبی، ز و آقا محمدیان شعرباف، ح. ر. (1391). اثربخشیروان‌درمانیپویشیکوتاه‌مدتفشردهبرکاهشنشانه‌هاوابراز گری هیجانیدربیمارانمبتلابهافسردگی. فصلنامه علمی پژوهشی اندیشه و رفتار در روان‌شناسی بالینی، 7(26)، 46-37. رنجبر سودجانی، ی.؛ شریفی، ک.؛ سیاح، س. ا و ملک محمدی گله، ز. (1396). اثربخشی روان‌درمانی پویشی کوتاه­مدت فشرده (SDTP) بر اصلاح باورهای غیرمنطقی و کاهش اجتناب‌شناختی زوجین مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی. فصلنامه علمی پژوهشی پژوهش‌های مشاوره، 15(۶۲)، 169-140.
رنجبر سودجانی، ی  و شریفی، ک. (1396). اثربخشی روان‌درمانی پویشی فشرده کوتاه‌مدت بر اضطراب اجتماعی کودکان کم‌توان‌ذهنی با اختلال ادراک بصری غیر وابسته به حرکت. نشریه علمی ترویجی تعلیم و تربیت استثنایی، ۱(۱۴۴)، ۱۵-۲۲.
سجادی هزاوه، مح و خادمی، م. (1388). سرطان پستان: یک مطالعه پدیدارشناسی. مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی اراک، ۱۲ (۱)، 39-29.
شاه‌خدابنده، س؛ پیری، ز.؛ بیگلو، م. ح؛ اسدی، م و چخماچی دوم، ن. (1388). سرطان پستان در ایران: روند پژوهش‌های محققان ایرانی در پایگاه مدلاین. فصلنامه علمی پژوهشی بیماری­های پستان ایران، 2(2)، 59-49.
شعاع کاظمی، م. ا و و مؤمنی جاوید، م. آ. (1388). بررسی رابطه بین کیفیت زندگی و امید به زندگی در بیماران مبتلابه سرطان بعد از عمل جراحی. فصلنامه علمی پژوهشی بیماری‌های پستان ایران، 2(3 و 4)، 27-20.
شکاری، ح.؛ حسین ثابت، ف و برجعلی، ا. (1396). اثربخشی مدیریت دفاع های تاکتیکی بر اساس روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت (ISTDP) بر تعارضات بین فردی‎. فصلنامه علمی پژوهشی پژوهش­های روان­شناسی و بالینی و مشاوره، 7(2)، 37-23.
عزیزی، س.؛ رحمانی، آ و قادری، ب. (1389). رضایت از زندگی زناشویی در بیماران مبتلا به سرطان. مجله علمی پژوهشی پرستاری و مامایی، 5(17)، 55-50. 
علاقبند، م.؛ فرخ لقا، ث و زارع­پور، ف (1395). بررسی رابطه بین کیفیت زندگی و امید به زندگی در بیماران مبتلا به سرطان پستان. دو ماهنامه علمی پژوهشی طلوع بهداشت، 5(2)، 185-175.
علی پور، ا و آگاه هریس، م. (1386). اعتبار و روایی فهرست شادکامی آکسفورد در ایرانی‌ها. فصلنامه علمی پژوهشیروان‌شناسان ایرانی، 5(12)، 287-298.
فولادی، ف.؛ کاویانی بروجنی، م و رنجبر سودجانی، ی. (1397). اثربخشی روان‌درمانی پویشی فشرده کوتاه‌مدت بر اضطراب اجتماعی مادران دارای فرزند با اختلال سندرم آسپرگر. فصلنامه علمی پژوهشی کودکان استثنایی، 18(2)، 64-55.
لطفی کاشانی، ف.؛ وزیری، ش.؛ زین‌العابدینی، س. ن و زین‌العابدینی، س. ن. (1392). اثربخشی امید درمانی در کاهش پریشانی روان‌شناختی زنان دچار سرطان پستان. فصلنامه علمی پژوهشی روان‌شناسی کاربردی، 4(28)، 45-58.
مبسم، س. (1391). تحلیل محتوای مقاومت، مکانیسم‌های دفاعی، اتحاد درمانی و کاهش تعار ضات زنا شویی زنان به روش روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده. رساله‌ی دکترا دانشگاه علامه طباطبایی، تهران.
 مبسم، س.؛ دلاور، ع.؛ کرمی، ا.؛ ثنایی، ب و شفیع آبادی، ع. ا. (1391). بررسی اثربخشی روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده بر کاهش تعارضات زناشویی در زنان. فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات روان‌شناسی بالینی، 9(3)، 97-90.
محمودی قهساره، م.؛ آقامحمدیان شعرباف، ح. ر؛ دهقانی، م و حسن‌آبادی، ح. (1393). اثربخشی روان‌درمانی روان‌پویشی کوتاه‌مدت با روش تنظیم‌کننده اضطراب در درمان مردان مبتلا به هراس اجتماعی. مجله علمی پژوهشی روان‌پزشکی و روان‌شناسی بالینی ایران، ۲۰ (۲)، 120-111. میر شاه جعفری، ا.؛ عابدی، م. ر و لیاقت دار، م. ج. (1383). بررسی میزان شادکامی و عوامل وابسته به آن در دانشجویان دانشگاه‌های شهر اصفهان. (گزارش طرح پژوهشی)، دانشگاه اصفهان، اصفهان.
میرزازاده، ر و پیرخائفی، ع. ر. (1396). اثربخشی الگوی بالینی خلاقیت درمانی برارتقاء امید و شادکامی زنان مبتلا به سرطان پستان. فصلنامه علمی پژوهشی روان­شناسی سلامت، 6(1)، 65-25.
نقیبی، س. ح.؛ سعیدی، ز و خزائی، ف. (1397). اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر امیدواری و شادکامی افراد مبتلا به سرطان. فصلنامه علمی پژوهشی پژوهش­های مشاوره، ۱۷ (۶۵)، 29-4.
نیکویی، م و سیف، س. (1384). بررسی دینداری با رضایت‌مندی زناشویی .فصلنامه علمی پژوهشی  تازه‌ها و پژوهش‌های مشاوره، 4(13)، 79-61.
هادی نژاد، ح و زارعی، ف. (1388). پایایی، اعتبار، و هنجاریابی پرسشنامه شادکامی آکسفورد. فصلنامه علمی پژوهشی پژوهش‌های روان‌شناختی، 1 و 2 (12)، 62 -77. 
Abbas, A. (2002). Modifield short-term dynamic psychotherapy in patient with bipolardisorder, 65(2), 98–109.https://www.researchgate.net/publication/285902213
Abbass, A. A., Michel, R. J., & Ogrodniczuk, J. S. (2008). A naturalistic study of intensive shorttermdynamic psychotherapy trial therapy. Brief Treatment and Crisis Intervention, 8(2), 164–170.
Abbass, T. & Driessen, E. (2012). Intensive short-term dynamic psychotherapy: a systematic review and meta-analysis of outcome research. Harvard Review of Psychiatry Journal, 20(2) ,97–108. doi: .3109/10673229.2012.677347.
Anthony JC. (2008). Health Psychology.Translated by:mohammadi SH. Tehran: Virayesh; 2007. 103-5. Persian.9- Kar A. Positive psychology: science of happiness andhuman’s capabilities. Translated by: Pasha Sharifi.Tehran:Sokhan.
Argyle, M. & Lu, L. (1990). The happiness of extraverts. Personality and Individual Differences, 11(10), 1011-1017.
Avci, I. A. & Kumcagız, H. (2011). "Marital Adjustment and Loneliness Status of Women with Mastectomy and Husbands Reactions". Asian Pacific Journal of Cancer Preventio, 12(2), 453-459.
Cheng, H., & Furnham, A. (2003). Personality, self-esteem, and demographicpredictions of happiness and depression. Personality and Individual Differences, 34(6), 921 -942.
Davanloo, H., (1995). Unlocking the unconscious. Translated by khalighisigaroodi, M. (2012). Arjmand publication. Tehran.
Davis, B. (2005). Mediators of the relationship between hope and well- being in olderadults. Clinical Nursing Research, 14(3), 253- 272.
Diener E, Lucas, RE, Oishi S. (2002). Subjective wellbeing. Journal Clincal Psychoogyl, 24(3), 25-41.
Driessen, E. (2009). The efficacy of short-term psychodynamic psychotherapy for depression: meta-analysis. Department of Clinical Psychology.
Du, H., Bernardo, A, B, I., & Yeung, S, S., (8105). Locus-of-hope and life
satisfaction: The mediating roles of personal self-esteem and relationalself-esteem. Personality and Individual Differences, 23(83), 882–833.
Feldman, D, B., & Kubota, M., (2015). Hope, self-efficacy, optimism, andacademic achievement: Distinguishing constructs and levels ofspecificity in predicting college. Learning and Individual Differences, 37, 801–806.
Fleeson, W. (2004). Moving personality beyond the person- situation debate: Thechallenge and the opportunity of within- person variability. Current Directions in Psychological science, 13(1), 83- 87.
Herth K. (2000). Enhancing hope in people with a first recurrence of cancer. Journal Adv Nurs, 32(6),1431-41.
Hills, p. & Argyle, M. (2001). Happiness, introversionextroversion andhappy factors. Journal of Personality and individual differences, 30, 595-608.
Hyphantis, T., Papadimitriou, I., Petrakis, D., Fountzilas, G., Repana, D Assimakopoulos, K., Carvalho, A., & Pavlidis, N. (2013). Psychiatric manifestations, personality traits and health-related quality of life in cancer ofUnknownprimary site. Journal of Psycho-oncology, 22 (9), 2009- 2015.
Johansson, R., Town, J. M., & Abbas, A. (2014).  Davanloo's intensive short-term dynamic psychotherapy in a tertiary psychotherapy service: overall effectiveness and association between unlocking the unconscious and outcome. Peer Journal,2(1) , 1-20.
Kallestad, H., Valen, J., McCullough, L., Svartberg, M., Høglend, P. & Stiles, T. C. (2010). The relationship between insightgained during therapy and long-term outcome in short-term dynamic psychotherapy and cognitive therapy forcluster C personality disorders. Psychother Res, 20(5), 526-534.
Kayser, K.; Scott, J. L. (2008). Helping Couples Cope with Women’s Cancers An Evidence-Based Approach for Practitioners. Springer Science + Business Media. LLC.
Kniele, K. (2004). Emotional Expressivity and Working Memory Capacity. Unpublisheddoctoral dissertation, Drexel University, Philadelphia.
Leiper, R., & Maltby, M. (2004). The psychodynamic approach to therapeutic change. SAGE Publications Inc.
Lepore, S. J. (1997). Expressive writing moderates the relation between intrusivethoughts and depressive symptoms. Journal of Personality and Social psychology.73, 1030-1037.
Lilliengren, P., Johansson, R., Town, J. M., Kisely S. & Abbass, A. (2017). Intensive short-term dynamic psychotherapy for generalized anxiety disorder: a pilot effectiveness and process-outcome study. Clin Psychol Psychother Journal, 24(6) , 1313-1321.
Luhmann, M., Necka, E. A., Schönbrodt, F. D., & Hawkley, L. C. (2016). Is valuing happiness associated with lower well-being? A factor-level analysis using the Valuing Happiness Scale. Journal of Research in
Personality, 61(1), 46-51. doi: 0100106/j.jrp.81050000113.
Lyubomirasky, S. Sheldon, K. M & Schkad, D. (2005). Pursing happiness. The general psychology, 9(2), 111-131.
Marcin wnuk, jerzy t. (2012). The relationship of purpose in life and hope in shaping happinessamong patients with cancer in Poland. Journal Psychosoc Oncol, 30(4), 461 -483.
Mathew, J., Dunning, C., Coats, C. & Whelan, T. (2014). The mediating influence of hope onmultidimensional perfectionism and depression. Personality and Individual Differences,70(5),66-71.
McCullough, L., Kuhn, N., Andrews, S., Kaplan, A., Wolf, n.J., Hurley, C.L. (2003). Treating affect phobia: A manual for short-term dynamic psychotherapy. New York: Guilford Press.
Pennebaker, J. W. & Chung, C. K. (2007). Expressive writing, emotional upheavals, and health. Foundations of Health Psychology, New York: Oxford University Press.
Pennebaker, J. W. (1997). Opening up: the healthing power of expressing emotion. Newyork: Guilford.
Pirl, W. F. (2004). Evidence report on the occurrence, assessment andtreatment of depression in cancer patients. Journal of Natl Cancer Inst Monogr, (38), 38-9.
Schjolberg, T., Dodd, M., Henriksen, N., & Rustoen, T. (2011). Factors affecting hope in a sample of fatigued breast cancer out patients. Journal of Palliative and Supportive care, 9 (1), 63- 72.
Shedler, J. (2010). The Efficacy of Psychodynamic Psychotherapy. American Psychological Association, 65(2), 98–109.
Snyder, C. R., Ritschel, L. A., Ravid., L. K. & Berg, C. J. (8116). BalancingPsychological Assessments: Including Strengths and Hope in ClientReports. Journal of Clinical Psychology, 68(0), 33-46.
Snyder, C.R. & Lopez, S. J. (2007). Positive psychology: the scientific and practies. Explorations of human strenghs. Newyork, sage publication Ine.
Snyder, C.R. (2002). Hope Theory: Rainbows in the Mind. Psychological Inquiry, 13(4), 249-275.
Snyder, C.R., Cheavens, J. & Michael, S. T. (1999). Hoping. In: Snyder CR, editor. Coping: The psychology of what works. New York: Oxford University Press.
Town, J. M., Abbass, A., Stride, C. & Bernier, D.(2017). A randomised controlled trial of intensive short-term dynamic psychotherapy for treatment resistant depression: the halifax depression study. Journal of  Affect Disord, 35(2): 15-25.
Veenhover. R. (1992). Tudies in socio-cultural transformation, No. 2. Happiness in nations: Subjective appreciation of life in 56 nations 1946–1992. Rotterdam, Netherlands: Erasmus University Rotterdam.
Wolf, D. & Frederickson, J. (2012). Intensive short-term dynamic psychotherapy. Washington School of Psychiatry. Retrieved April 8, 2012. From www. davidwolffmd. Com
 Zabalegui A, Sanchez S, Sanchez PD, Juando C. (2005). Nursing and cancer support groups. Journal of Advanced Nursing, 51(4), 369-381.
روانشناسی سلامت
دوره 7، شماره 27
آذر 1397
صفحه 131-151
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار