مداخلات روانشناختی در سلامت و بیماریها
زهرا دهقانی؛ زهرا مردانی؛ حسن رضوانیان
چکیده
مقدمه: دیابت نوع 2 گونه‌ای اختلال سوخت‌و‌سازی مزمن است که عامل بسیاری از مرگ‌و‌میرهای حال حاضر جهان بشمار می‌رود. هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر بهبود تبعیت از درمان و چربی خون (کلسترول، تری‌گلیسیرید، LDL وHDL) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
روش: این مطالعه نیمه‌آزمایشی با گروه گواه و طرح پیش‌آزمون، ...
بیشتر
مقدمه: دیابت نوع 2 گونه‌ای اختلال سوخت‌و‌سازی مزمن است که عامل بسیاری از مرگ‌و‌میرهای حال حاضر جهان بشمار می‌رود. هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر بهبود تبعیت از درمان و چربی خون (کلسترول، تری‌گلیسیرید، LDL وHDL) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود.
روش: این مطالعه نیمه‌آزمایشی با گروه گواه و طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری سه‌ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم اصفهان در پاییز سال 1400 بودند که 46 نفر آنان به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه گواه (23 نفر در هر گروه) قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش تحت هشت جلسه درمان متمرکز بر شفقت (دو جلسه 90 دقیقه‌ای در هفته) و گروه گواه در انتظار مداخله آموزشی قرار گرفتند. پرسشنامه تبعیت از درمان مدانلو (1392) و نیز ارزیابی چربی خون توسط پزشک متخصص برای هر دو گروه در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری سه ماهه انجام شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط بین- درون آزمودنی‌ها (تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر) در نسخه 24 نرم‌افزارSPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از بهبود تبعیت از درمان (132/36=F و001/0=P) و متعادل شدن سطوح چربی خون (تری‌گلیسرید، کلسترول، LDL و(HDL گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه و همچنین پایداری نتایج در مرحله پیگیری (306/70=F و001/0=P) بود.
نتیجه‌گیری: درمان متمرکز بر شفقت با بهره‌گیری از فنونی مانند صندلی خالی و نوشتن نامه‌های شفقت‌آمیز دارای کارایی بالینی مناسبی برای بهبود تبعیت از درمان و متعادل کردن چربی خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 به شمار می‌رود.
مداخلات روانشناختی در سلامت و بیماریها
بهاره میراحمدی؛ مسعود غلامعلی لواسانی؛ احمد علیپور؛ غلامعلی افروز
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه خانواده‌محور بر پریشانی روانشناختی و تبعیت از درمان در افراد مبتلا به دیابت و فشارخون بود.
روش: پژوهش حاضر، یک مطالعــه نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری سه‌ماهه بود. 40 فرد مبتلا به دیابت و فشارخون برای ورود به مطالعه انتخاب شدند. سپس نمونه انتخابی با همتاسازی ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه خانواده‌محور بر پریشانی روانشناختی و تبعیت از درمان در افراد مبتلا به دیابت و فشارخون بود.
روش: پژوهش حاضر، یک مطالعــه نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری سه‌ماهه بود. 40 فرد مبتلا به دیابت و فشارخون برای ورود به مطالعه انتخاب شدند. سپس نمونه انتخابی با همتاسازی به لحاظ سن و سابقه ابتلا به دیابت، به‌طور تصادفی به دو گروه 20 نفره گمارش شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس و پرسشنامه تبعیت از دستورات درمانی مدانلو بود.
یافته‌ها: مقایسه میانگین‌ها حاکی از اثربخشی گروه برنامه خانواده‌محور در برابر گروه کنترل بود. بین نمرات اضطراب در سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با لحاظ‌کردن گروه‌های مختلف آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. در متغیر افسردگی اثر اصلی گروه (423/0=Ƞ2 ، 05/0p< ، 846/27F=) معنادار می‌باشد. نتایج نشان می‌دهد اثر اصلی زمان (781/0=Ƞ2 ، 05/0p< ، 824/135F= ) معنادار است. در متغیر استرس اثر اصلی گروه (634/0=Ƞ2 ، 05/0p< ، 767/65F= ) معنادار می‌باشد. در متغیر تبعیت از درمان اثر اصلی گروه (80/0=Ƞ2، 05/0p<، 726/172F=) معنادار می‌باشد.یعنی بدون درنظر گرفتن گروه آزمایش و کنترل تغیرات میانگین نمرات از مرحله پیش‌آزمون به پس‌آزمون و پیگیری معنی‌دار می‌باشد.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه خانواده‌محور در بهبود تبعیت از درمان و پریشانی روانشناختی در کارکنان مبتلا به دیابت و فشارخون مؤثر است. توانمندسازی خانواده ارائه و آموزش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت به خانواده افراد با اختلال‌های مزمن بوده، که به خانواده‌ها کمک می‌کند تا با مشکلات خانوادگی مرتبط با اختلال مزمن مقابله کنند و نقاط قوت خانواده را در تلاش برای ارتقای ایمنی، رفاه و سازگاری فرد مبتلا تقویت نمایند.
5. نقش رسانه ها و فناوری های جدید در ارتقای سلامت
عباس بیات اصغری؛ بنفشه غرایی؛ حسن حیدری؛ جواد جواهری؛ سحر موسی نژاد؛ احمد آرامون
دوره 4، شماره 16 ، دی 1394، ، صفحه 59-68
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ویژگی‌های ابعاد شخصیت برون‌گرایی در برابر درون‌گرایی، صفات روان رنجور خویی در برابر ثبات هیجانی با تبعیت از درمان در بیماران دیابتی نوع 2 انجام شد. روش: در یک طرح پژوهشی مقطعی تعداد 100 بیمار دیابتی نوع 2 با استفاده از روش در دسترس انتخاب شدند. این بیماران پرسشنامه‌های تجدیدنظر شده شخصیت آیزنگ (فرم ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ویژگی‌های ابعاد شخصیت برون‌گرایی در برابر درون‌گرایی، صفات روان رنجور خویی در برابر ثبات هیجانی با تبعیت از درمان در بیماران دیابتی نوع 2 انجام شد. روش: در یک طرح پژوهشی مقطعی تعداد 100 بیمار دیابتی نوع 2 با استفاده از روش در دسترس انتخاب شدند. این بیماران پرسشنامه‌های تجدیدنظر شده شخصیت آیزنگ (فرم کوتاه) و پرسشنامه تبعیت از درمان را تکمیل کردند. در این مطالعه از آزمون همبستگی اسپیرمن و رگرسیون خطی و برای تجزیهوتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss استفاده شد. یافته‌ها: به جزء متغیر درون‌گرایی و برون‌گرایی بقیه متغیرها با تبعیت از درمان ارتباط معناداری داشتند. بدینصورت که بین صفات شخصیتی روان رنجوری با تبعیت از درمان رابطه معناداری وجود دارد و بر اساس تحلیل رگرسیونی خطی با افزایش روان رنجوری، تبعیت از درمان کاهش مییافت. بین صفات شخصیتی ثبات هیجانی با تبعیت از درمان رابطه معناداری وجود داشت که بر اساس تحلیل رگرسیونی خطی با افزایش باثبات بودن، تبعیت از درمان افزایش مییابد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش بر تأثیر صفات شخصیتی ثبات هیجانی و روان رنجوری بر پیروی و تبعیت از درمان در بیماران دیابتی تأکید می‌کند.
