محمد امیری؛ اصغر آقایی؛ احمد عابدی؛ یداله صفری
دوره 3، شماره 9 ، فروردین 1393، ، صفحه 15-30
چکیده
هدف: با توجه به تأثیر تعاملی استرس و بیماریهای مزمن، هدف این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش ایمنسازی در برابر استرس بر علائم افسردگی بیماران دیابتی بود. روش: روش مطالعه تجربی دوگروهی با پیش آزمون و پس آزمون و جامعه آماری 2630 نفر از مبتلایان دیابت در مرکز دیابت اصفهان بود. تعداد 16زن و 14 مرد به روش نمونهگیری و به طور تصادفی در دو ...
بیشتر
هدف: با توجه به تأثیر تعاملی استرس و بیماریهای مزمن، هدف این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش ایمنسازی در برابر استرس بر علائم افسردگی بیماران دیابتی بود. روش: روش مطالعه تجربی دوگروهی با پیش آزمون و پس آزمون و جامعه آماری 2630 نفر از مبتلایان دیابت در مرکز دیابت اصفهان بود. تعداد 16زن و 14 مرد به روش نمونهگیری و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمایش آموزش گروهی ایمنسازی در مقابل استرس طی6 جلسه (90 دقیقهای) با میانگین فاصله زمانی جلسات 6 روز اجرا شد. ابزار جمعآوری دادهها، مقیاس علائم افسردگی پرسشنامه سلامت عمومی (28-GHQ) بود که در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون بر روی دو گروه آزمایش و کنترل اجراء گردید. دادهها از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیری تحلیل شد . یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش مزبور موجب کاهش (P نتیجهگیری: یافتهها نشان میدهد آموزش ایمنسازی در مقابل استرس، یک مداخله درمانی رفتاری شناختی است که جلسات آن فرصتی برای شناسایی و چالش با افکار خودآیند منفی و همچنین شناسایی و اصلاح خطاهای شناختی در فرد فراهم میآید و میتواند به عنوان یک روش مداخلهای مفید، برای درمان افسردگی بیماران مبتلا به دیابت به کار رود.
