اصغر فولادی؛ علی خادمی؛ علی شاکر دولق
چکیده
مقدمه: پرستاران به علت مواجه گسترده با بیماران بیشتر در معرض بیماری سایبرکندریا قرار دارند. بنابراین مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی فراشناخت درمانی و درمان مبتنی بر شفقت بر میزان علائم سایبرکندریا در پرستاران انجام گرفت. روش: روش پژوهش آزمایشی و با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بوده است. نمونه آماری تحقیق شامل 60 نفر از ...
بیشتر
مقدمه: پرستاران به علت مواجه گسترده با بیماران بیشتر در معرض بیماری سایبرکندریا قرار دارند. بنابراین مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی فراشناخت درمانی و درمان مبتنی بر شفقت بر میزان علائم سایبرکندریا در پرستاران انجام گرفت. روش: روش پژوهش آزمایشی و با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بوده است. نمونه آماری تحقیق شامل 60 نفر از پرستاران بیمارستانهای شهرستان تبریز در سال 1401 بودند که به روش تصادفی در سه گروه فراشناخت درمانی و درمان مبتنی بر شفقت و گروه گواه اختصاص یافتند. برای گردآوری دادهها از مقیاس سایبرکندریا مک الروی و شولین استفاده شد. سپس دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس آمیخته، آزمون تعقیبی توکی و بنفرونی از طریق نرمافزار آماری SPSS (نسخه 22) مورد تحلیل قرار گرفتند. میزان P کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. یافتهها: اثر عامل زمان بر میزان ابعاد متغیر سایبرکندریا معنادار بهدست آمد، بهعبارت دیگر میزان ابعاد سایبرکندریا از پیشآزمون تا پیگیری کاهش یافته است. همچنین اثر تعامل زمان و گروه نیز بیانگر این است که بین سه گروه (گروه فراشناختدرمانی، گروه شفقتدرمانی و گروه کنترل) از لحاظ نمرات اجبار، پریشانی، افراط و اطمینانجویی تفاوت معنادار وجود داشت. بهعبارت دیگر میزان ابعاد سایبرکندریا در پسآزمون و مرحله پیگیری گروههای مداخله پایینتر از گروههای کنترل بود. نتیجهگیری: با توجه به اثربخشی فراشناختدرمانی و درمان مبتنی بر شفقت بر میزان علائم بیماری سایبرکندریا، بهنظر میرسد اعمال مداخلههای فراشناخت درمانی و درمان مبتنی بر شفقت باعث کاهش و درمان علائم بیماری سایبرکندریا در پرستاران میشود.
1. فرایندهای روانشناختی و اجتماعی مرتبط با علائم بیماری ها
علی مصطفائی؛ حسین زارع؛ احمد علی پور؛ ولی اله فرزاد
دوره 7، شماره 25 ، خرداد 1397، ، صفحه 35-55
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی مداخله شناختی مبتنی بر مدل فرانظری و فراشناخت درمانی بر میزان درد و درآمیختگی افکار در بیماران مبتلا به درد مزمن بود که به مراکز درمانی شهر بوکان مراجعه کردند و تشخیص درد مزمن در مورد آنان داده شد. روش: در این پژوهش روش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پس آزمون با گروه کنترل به کار گرفته شد. 105 بیمار ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی مداخله شناختی مبتنی بر مدل فرانظری و فراشناخت درمانی بر میزان درد و درآمیختگی افکار در بیماران مبتلا به درد مزمن بود که به مراکز درمانی شهر بوکان مراجعه کردند و تشخیص درد مزمن در مورد آنان داده شد. روش: در این پژوهش روش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پس آزمون با گروه کنترل به کار گرفته شد. 105 بیمار واجد ملاکهای ورود با روش نمونهگیری در دسترس از بین بیماران زن مبتلا انتخاب و به طور تصادفی در گروههای آزمایش (مداخله فرانظری و فراشناخت درمانی) و گروه کنترل جایگزین شدند. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون آماری مانکوا استفاده شد. یافته ها: نتایج به روشنی بیانگر اثربخشی هر دو مدل درمانی بر کاهش درد و درآمیختگی افکار مبتلایان به درد مزمن است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که فراشناخت درمانی با تمرکز و چالش بر باورهای فراشناختی و مدل فرانظری با تمرکز بر چگونگی درمان منطبق با مراحل تغییر میتواند برای ایجاد تغییر مثبت و مناسب در مبتلایان به درد مزمن، مورد استفاده قرار گیرد.
