علیرضا آقایوسفی؛ مرتضی ترخان؛ نرگس محمدی؛ حمید افشار
دوره 5، شماره 17 ، فروردین 1395، ، صفحه 23-38
چکیده
مقدمه: انعطاف‌ناپذیری روانشناختی و پذیرش دو سازه مهم از نسل جدید درمان‌های شناختی رفتاری است که در سال‌های اخیر توجه پژوهشگران بسیاری را به‌ویژه در حوزه مشکلات مزمن سلامتی به خود جلب کرده است. لذا، هدف مطالعه حاضر نیز بررسی ارتباط انعطاف‌ناپذیری روانشناختی و پذیرش درد با تاب‌آوری بیماران مبتلا به درد مزمن بود. روش: پژوهش حاضر ...
بیشتر
مقدمه: انعطاف‌ناپذیری روانشناختی و پذیرش دو سازه مهم از نسل جدید درمان‌های شناختی رفتاری است که در سال‌های اخیر توجه پژوهشگران بسیاری را به‌ویژه در حوزه مشکلات مزمن سلامتی به خود جلب کرده است. لذا، هدف مطالعه حاضر نیز بررسی ارتباط انعطاف‌ناپذیری روانشناختی و پذیرش درد با تاب‌آوری بیماران مبتلا به درد مزمن بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. 218 بیمار مبتلا به درد مزمن (155 زن و 63 مرد) با روش تمام شماری طی 7 ماه از 4 مرکز درمانی و تصویربرداری در شهر اصفهان انتخاب شدند و سه پرسشنامه پذیرش درد مزمن (CAPQ)، مقیاس انعطاف‌ناپذیری روانشناختی درد (PIPS) و مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویسون (CD-RISC) را تکمیل کردند. داده‌ها با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که انعطاف‌ناپذیری روانشناختی درد رابطه معکوس و پذیرش درد رابطه مستقیم و معناداری با تاب‌آوری بیماران مبتلا به درد مزمن دارند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که انعطاف‌ناپذیری روانشناختی درد 20 درصد و پذیرش 30 درصد نمرات تاب‌آوری را در این بیماران پیش‌بینی می‌کند. نتیجه‌گیری: یافته‌های تحقیق از نقش فرایندهای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به‌ویژه انعطاف‌ناپذیری روانشناختی و پذیرش درد در تاب‌آوری بیماران مبتلا به درد مزمن حمایت می‌کند.
