جنبه های روانشناختی در سلامت و بیماریها
الهه صادقی؛ شهره قربان شیرودی؛ مرتضی ترخان؛ شهربانو کیهانیان
دوره 7، شماره 26 ، شهریور 1397، ، صفحه 101-116
چکیده
مقدمه: این پژوهش به منظور مقایسه اثربخشی تصویرسازی ذهنی دستوری با بازپردازش(IRRT) و کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی (MBSR) بر بیخوابی و افکار خودآیند منفی زنان مبتلا به سرطان انجام شده است. روش: روش تحقیق این پژوهش نیمهآزمایشی و با طرح پیشآزمون –پسآزمون با گروه کنترل بود. با استفاده از پرسشنامههای افکار خودآیند منفی ...
بیشتر
مقدمه: این پژوهش به منظور مقایسه اثربخشی تصویرسازی ذهنی دستوری با بازپردازش(IRRT) و کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی (MBSR) بر بیخوابی و افکار خودآیند منفی زنان مبتلا به سرطان انجام شده است. روش: روش تحقیق این پژوهش نیمهآزمایشی و با طرح پیشآزمون –پسآزمون با گروه کنترل بود. با استفاده از پرسشنامههای افکار خودآیند منفی کندال و هولون و شدت بیخوابی مورین 42 نفر از زنان مبتلا به سرطان که از بیخوابی و افکار خودآیند منفی در رنج بودند، بطور تصادفی ساده انتخاب و بطور داوطلبانه در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل (هر گروه 14 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایشی اول 7 جلسه (هفتهای یک بار) فنونIRRT را بر اساس بسته آموزشی اسموکر دریافت کرد. گروه آزمایشی دوم 8 جلسه (هفتهای یک بار) فنون MBSR را بر اساس بسته آموزشی کابات-زین دریافت کرد و گروه کنترل آموزشی در این زمینه دریافت نکرد. پس از اجرای IRRT و MBSR ، مجدداً افکار خودآیند منفی و بیخوابی اعضای هر سه گروه مورد اندازهگیری قرار گرفت. یافته ها: از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) برای تحلیل دادهها استفاده شد. F محاسبه شده برای متغیرهای افکار خودآیند منفی و بیخوابی در هر سه گروه تفاوت معنادار را نشان داد. همچنین IRRT در کاهش افکار خودآیند منفی مؤثرتر از MBSR بوده است. اما در مورد بیخوابی بین دو روش درمانی تفاوت معناداری یافت نشد. نتیجه گیری: بطور کلی این پژوهش حاکی از این است، روش IRRT و MBSR را میتوان مداخلهای مؤثر در کاهش افکار خودآیند منفی و بیخوابی زنان مبتلا به سرطان به حساب آورد.
علیرضا آقایوسفی؛ مرتضی ترخان؛ نرگس محمدی؛ حمید افشار
دوره 5، شماره 17 ، فروردین 1395، ، صفحه 23-38
چکیده
مقدمه: انعطاف‌ناپذیری روانشناختی و پذیرش دو سازه مهم از نسل جدید درمان‌های شناختی رفتاری است که در سال‌های اخیر توجه پژوهشگران بسیاری را به‌ویژه در حوزه مشکلات مزمن سلامتی به خود جلب کرده است. لذا، هدف مطالعه حاضر نیز بررسی ارتباط انعطاف‌ناپذیری روانشناختی و پذیرش درد با تاب‌آوری بیماران مبتلا به درد مزمن بود. روش: پژوهش حاضر ...
بیشتر
مقدمه: انعطاف‌ناپذیری روانشناختی و پذیرش دو سازه مهم از نسل جدید درمان‌های شناختی رفتاری است که در سال‌های اخیر توجه پژوهشگران بسیاری را به‌ویژه در حوزه مشکلات مزمن سلامتی به خود جلب کرده است. لذا، هدف مطالعه حاضر نیز بررسی ارتباط انعطاف‌ناپذیری روانشناختی و پذیرش درد با تاب‌آوری بیماران مبتلا به درد مزمن بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. 218 بیمار مبتلا به درد مزمن (155 زن و 63 مرد) با روش تمام شماری طی 7 ماه از 4 مرکز درمانی و تصویربرداری در شهر اصفهان انتخاب شدند و سه پرسشنامه پذیرش درد مزمن (CAPQ)، مقیاس انعطاف‌ناپذیری روانشناختی درد (PIPS) و مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویسون (CD-RISC) را تکمیل کردند. دادهها با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که انعطاف‌ناپذیری روانشناختی درد رابطه معکوس و پذیرش درد رابطه مستقیم و معناداری با تاب‌آوری بیماران مبتلا به درد مزمن دارند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که انعطاف‌ناپذیری روانشناختی درد 20 درصد و پذیرش 30 درصد نمرات تاب‌آوری را در این بیماران پیش‌بینی می‌کند. نتیجه‌گیری: یافته‌های تحقیق از نقش فرایندهای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به‌ویژه انعطاف‌ناپذیری روانشناختی و پذیرش درد در تاب‌آوری بیماران مبتلا به درد مزمن حمایت می‌کند.
مرتضی ترخان؛ مجید صفاری نیا؛ پروانه خوش سیما
دوره 1، شماره 1 ، خرداد 1391، ، صفحه 42-53
چکیده
چکیده هدف: این مطالعه به منظور بررسی اثربخشی درمان گروهی مصون‌سازی در مقابل استرس (SIT) بر فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و کیفیت زندگی زنان مبتلا به فشار خون بالا انجام شد. روش: نخست 30 نفر از زنانی که کیفیت زندگی پایین و فشار خون سیستولیک بالای 130 و دیاستولیک بالای 90 داشتند، بهطور تصادفی ساده انتخاب شدند و سپس به طور داوطلبانه ...
بیشتر
چکیده هدف: این مطالعه به منظور بررسی اثربخشی درمان گروهی مصون‌سازی در مقابل استرس (SIT) بر فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و کیفیت زندگی زنان مبتلا به فشار خون بالا انجام شد. روش: نخست 30 نفر از زنانی که کیفیت زندگی پایین و فشار خون سیستولیک بالای 130 و دیاستولیک بالای 90 داشتند، بهطور تصادفی ساده انتخاب شدند و سپس به طور داوطلبانه در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین گردیدند (هر گروه 15 نفر). گروه آزمایشی 10 جلسه فنون SIT را آموزش دیدند و گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. پس از آموزش، مجدداً کیفیت زندگی و فشار خون هر دو گروه مورد اندازهگیری قرار گرفت. یافته‌ها: F بهدست آمده در فشار خون سیستولیک (09/3) و در فشار خون دیاستولیک (17/3) و t بدست آمده در کیفیت زندگی (30/3) در سطح 05/0 P ≤ معنادار میباشد. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان میدهد که با آموزش SIT میتوان موجبات کاهش فشار خون بالا و افزایش کیفیت زندگی افراد مبتلا به فشار خون را فراهم ساخت.
