حسن شفیعی؛ شادی نصیری
چکیده
مقدمه: هدف این پژوهش پیش‌بینی کیفیت زندگی بیماران دیابت نوع 2 بر اساس بهزیستی روان‌شناختی، سواد سلامت و خودکارآمدی بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه بیماران دیابتی مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت بیمارستان امام صادق (ع) شهر دلیجان در سال 1396 تشکیل می‌دهند. نمونه پژوهش شامل 150 بیمار ...
بیشتر
مقدمه: هدف این پژوهش پیش‌بینی کیفیت زندگی بیماران دیابت نوع 2 بر اساس بهزیستی روان‌شناختی، سواد سلامت و خودکارآمدی بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه بیماران دیابتی مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت بیمارستان امام صادق (ع) شهر دلیجان در سال 1396 تشکیل می‌دهند. نمونه پژوهش شامل 150 بیمار دیابتی نوع دو بود که بهصورت تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای کیفیت زندگی، بهزیستی روان‌شناختی، سواد سلامت بزرگسالان ایرانی و خودکارآمدی در مدیریت دیابت استفاده شد. برای تحلیل دادهها از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافتهها: تحلیل دادهها نشان داد 59 درصد کیفیت زندگی بیماران دیابتی توسط متغیرهای بهزیستی روان‌شناختی (59/0=β،001/0p=)، سواد سلامت (40/0=β،001/0p=) و خودکارآمدی (34/0=β،001/0p=) قابل پیش‌بینی است. نتیجهگیری: سواد سلامت، بهزیستی روان‌شناختی و خودکارآمدی در مدیریت دیابت نقش مهمی در افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دارند و این یافته تلویحات مهمی در زمینه آموزش و ارتقای بهداشت روانی در بیماران دیابتی دارد.
