جواد ایوبی؛ ایمان الله بیگدلی؛ علی مشهدی
چکیده
مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری یکپارچهشده با ذهنآگاهی بر روی کیفیت زندگی، پریشانی روانشناختی و تبعیت از درمان در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. روش: طرح این مطالعه از نوع شبهآزمایشی با گروه گواه با پیشآزمون و پسآزمون بود که تعداد 30 نفر بیمار دیابتی با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند ...
بیشتر
مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری یکپارچهشده با ذهنآگاهی بر روی کیفیت زندگی، پریشانی روانشناختی و تبعیت از درمان در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. روش: طرح این مطالعه از نوع شبهآزمایشی با گروه گواه با پیشآزمون و پسآزمون بود که تعداد 30 نفر بیمار دیابتی با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و بهصورت تصادفیدر دو گروه آزمایش و کنترل (15N=) قرار گرفتند. 15 نفری که در گروه مداخله قرار گرفتند به مدت 8 جلسه بهصورت هفتگی و هر هفته به مدت 90 دقیقه تحت درمان و مداخله با رویکرد MiCBT قرار گرفته و اعضای گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند.در این پژوهش از ابزارهایی همچون پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی، مقیاس پریشانی روانشناختی لویباند و پرسشنامه سنجش تبعیت از درمان مدانلو استفاده شد. یافتهها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس حاکی از بهبود معنادار کیفیت زندگی (05/0>P، 65/151=F)، کاهش پریشانی روانشناختی (05/0>P، 178/69=F) و بهبود وضعیت تبعیت از درمان (05/0>P، 146/36=F) بود. نتیجهگیری: بنابراین میتوان گفت که درمان شناختی رفتاری یکپارچهشده با ذهنآگاهی میتواند باعث بهبود کیفیت زندگی و پایین آوردن پریشانی روانشناختی و همچنین افزایش تبعیت از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شود و به این جهت مداخلهای مؤثر برای بیماران دیابتی محسوب میشود
تاثیر هیجانات بر سلامت و رفتارهای مرتبط با سلامت
محمد جواد ربانی پارسا؛ علی مشهدی؛ ایمان الله بیگدلی
دوره 7، شماره 26 ، شهریور 1397، ، صفحه 44-61
چکیده
مقدمه: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی مصاحبهی انگیزشی بر کاهش خوردن هیجانی و اضطراب، با توجه به نقش تعدیلگر تکانشگری در افراد چاق، بود. روش: پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. 20 فرد چاق از مراجعان کلینیک جویندگان سلامت، کلینیک سبحانی، و کلینیک روشا در مشهد، بهصورت داوطلبانه و مطابق معیارهای ...
بیشتر
مقدمه: هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی مصاحبهی انگیزشی بر کاهش خوردن هیجانی و اضطراب، با توجه به نقش تعدیلگر تکانشگری در افراد چاق، بود. روش: پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. 20 فرد چاق از مراجعان کلینیک جویندگان سلامت، کلینیک سبحانی، و کلینیک روشا در مشهد، بهصورت داوطلبانه و مطابق معیارهای ورود، انتخاب شدند. یافته ها: تحلیل کوواریانس نشان داد که میزان خوردن هیجانیF(1,15)=5/89, P≤ 0/05)) و سطح اضطراب F(1,17)=6/87, P≤0/05)) افراد گروه آزمایش، نسبت به گروه کنترل، کاهش یافته بود همچنین مشخص شد که تکانشگری، در تأثیر مصاحبه انگیزشی بر خوردن هیجانی، نقش تعدیلگر ندارد. نتیجه گیری: مصاحبهی انگیزشی روشی مؤثر بر کاهش خوردن هیجانی و کاهش اضطراب است، و لذا شیوهای برای کمک به کنترل وزن میباشد.
جنبه های روانشناختی در سلامت و بیماریها
معصومه عزیزی؛ حمیدرضا آقامحمدیان شعرباف؛ علی مشهدی؛ دکتر محمدجواد اصغری ابراهیم آباد
دوره 6، شماره 22 ، شهریور 1396، ، صفحه 88-100
چکیده
هدف: مبانی نظری و مطالعات انجام شده حاکی از عوامل خطر روانشناختی در بروز و تشدید میگرن است که شناسایی این عوامل میتواند در درمان و پیش آگهی بیماری مذکور تأثیر داشته باشد. لذا. پژوهش حاضر با هدف بررسی مرور نظام دار و فراتحلیلی بر عوامل خطر روانشناختی میگرن انجام گرفت. روش: مطالعه حاضر، فراتحلیل بود. بدین منظور، تمامی پژوهشهای ایرانی ...
بیشتر
هدف: مبانی نظری و مطالعات انجام شده حاکی از عوامل خطر روانشناختی در بروز و تشدید میگرن است که شناسایی این عوامل میتواند در درمان و پیش آگهی بیماری مذکور تأثیر داشته باشد. لذا. پژوهش حاضر با هدف بررسی مرور نظام دار و فراتحلیلی بر عوامل خطر روانشناختی میگرن انجام گرفت. روش: مطالعه حاضر، فراتحلیل بود. بدین منظور، تمامی پژوهشهای ایرانی انجام شده در زمینه عوامل خطر روان شناختی بیماری میگرن، به صورت نظام مند مرور و از میان آنها، پژوهشهای دارای ملاکهای فراتحلیل، توسط نرم افزار جامع فراتحلیل بررسی شدند. از میان 240 مطالعه مرور نظام مند شده، تعداد 29 پژوهش جهت بررسی مروری انتخاب و در نهایت 21 پژوهش که تمامی ملاکهای مورد نظر را داشت، فرا تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که متغیرهای روانشناختی باورها، عواطف و اختلالات خلقی، شخصیت، استرس و راهبرد های مقابله ای، حمایت اجتماعی و کیفیت خواب با بیماری میگرن مرتبط اند. به نحوی که اندازه اثر باورها با میانگین 95/1؛ اختلالات خلقی 86/1؛ شخصیت 45/3؛ استرس و راهبرد های مقابله ای 76/2؛ حمایت اجتماعی 10/1 و کیفیت خواب 17/1 به عنوان عوامل خطر روانشناختی میگرن محسوب میشدند. میانگین اندازه اثر کلی مطالعات انجام شده برای مدل اثرات ثابت برابر با 43/17Z= و معنادار (000/0P=) و برای اثرات تصادفی برابر با 85/1 Z=و معنادار (049/0P=) بود. نتیجه گیری: با عنایت به نتایج حاصل به عنوان مقدمه ای برای شروع، ارائه یک پروتکل درمانی مبنی بر متغیرهای روانشناختی مذکور، جهت بهبود رفتارهای سلامت افراد میگرنی توصیه میگردد.
