روانشناسی سلامت

با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی سلامت

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

ساخت و اعتباریابی مقیاس استیگمای عموم کووید-19 در جمعیت ایرانی

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

2 کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه: ابزارهای اندازه‌گیری انگ‌زنی اجتماعی برای بیماری‌های واگیردار و تهدیدکننده سلامتی مانند ایدز ساخته شده است. در زمینه اندازه‌گیری انگ‌زنی اجتماعی عموم کووید-19 ابزار مشخص اندازه‌گیری وجود ندارد. هدف پژوهش حاضر ساخت و اعتباریابی انگ‌زنی اجتماعی عموم کووید-19 بر روی جمعیت ایرانی بود. روش: پژوهش حاضر کمی از نوع هنجاریابی بود. تعداد 322 نفر از افراد بالای 18 سال ساکن در شهر اصفهان که تمایل به شرکت در پژوهش داشتند، از طریق فراخوان اینترنتی در پژوهش شرکت کردند. برای ساخت مقیاس، ابتدا با 40 نفر از افراد (20 نفر بدون سابقه ابتلا به کرونا و 20 نفر با سابقه ابتلا به کرونا)، مصاحبه‌های عمیقی انجام شد. بر اساس تحلیل محتوای مصاحبه‌ها و نظریه فلان و لینک (2013) پرسشنامه اولیه با 20 گویه طرح‌ریزی شد. برای بررسی روایی از روایی صوری، شاخص روایی محتوا و روایی سازه استفاده شد. برای بررسی پایایی از ضریب همسانی درونی آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته‌ها: فرم نهایی پرسشنامه با 12 گویه و 3 عامل تصورات قالبی، احساس‌های منفی و رفتارهای اجتنابی از روایی صوری، شاخص روایی محتوا و روایی سازه مناسب برخوردار است. ضریب آلفای کرونباخ بالای 0.7 نشان‌دهنده‌ی پایا بودن این پرسشنامه است. نتیجه‌گیری: پرسشنامه انگ‌زنی اجتماعی عموم کووید-19 از اعتبار و روایی مناسبی برخوردار است و می‌توان از آن به عنوان یک ابزار علمی و معتبر در سنجش انگ‌زنی اجتماعی کرونا استفاده نمود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Development and Validation of the Public Covid-19 Stigma Scale in the Iranian Population

نویسندگان [English]

  • Sedigheh Rezaei Dehnavi 1
  • faezeh Arashk 2
  • Azadeh Semsar Kazerouni 2

1 Assisstant Professor, Department of Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran.

2 M.A. in Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

Objective: Stigma measuring instruments have been developed for infectious and health-threatening diseases such as AIDS. There are no specific measuring instruments for measuring public stigma related to Covid-19. Method: The present study was a quantitative normalization study. A total of 322 people who were over 18 years old, living in Isfahan city and satisfied with the cooperation, participated in the study through Internet calling. To develop the scale, in-depth interviews were conducted with 40 participants (20 without and 20 with a history of corona-virus artery disease). Based on the content analysis of the interviews and the theory of Phelan and Link (2013), the initial questionnaire was designed with 20 items. Face validity, content validity index, and construct validity were used for assessing validity. Cronbach's alpha internal consistency coefficient was used to evaluate the reliability. Findings: The final form of the questionnaire with 12 items and three factors, including stereotypes, negative feelings, and avoidance behaviors, has the appropriate face validity, content validity index, and structure validity. Cronbach's alpha coefficient above 0.7 indicates the reliability of this questionnaire. Conclusion: The public stigma Covid-19  questionnaire has good validity and reliability and can be used as a scientific and valid tool in measuring coronavirus stigma.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Validation
  • Public Stigma
  • Covid-19
مراجع
علی‌پور، احمد؛ قدمی، ابوالفضل؛ علیپور، زهرا و عبداله‌زاده، حسن. (1398). اعتباریابی مقدماتی مقیاس اضطراب بیماری کرونا (CDAS)  در نمونه ایرانی. فصلنامه علمی- پژوهشی روانشناسی سلامت. 8 (32)، 163-175.
علی‌اکبری دهکردی، مهناز؛ محتشمی، طیبه و تدریس تبریزی، معصومه. (1399). ساخت، اعتباریابی و رواسازی مقیاس سبک زندگی در زمان همه‌گیری ابتلا به ویروس کووید-19. فصلنامه علمی - پژوهشی روانشناسی سلامت. 9(33)، 161-177.
Alfaraj, S. H., Al-Tawfiq, J. A., Assiri, A. Y., Alzahrani, N. A., Alanazi, A. A., & Memish, Z. A. (2019). Clinical predictors of mortality of Middle East Respiratory Syndrome Coronavirus (MERS-CoV) infection: A cohort study. Travel medicine and infectious disease, 29, 48-50.
Badrfam, R., & Zandifar, A. (2020). Stigma over COVID-19; new conception beyond individual sense. Archives of Medical Research, 51(6), 593.
Bagcchi, S. (2020). Stigma during the COVID-19 pandemic. The Lancet Infectious Diseases, 20(7), 782.
Berger, B. E., Ferrans, C. E., Lashley, F. R. (2001). Measuring Stigma in People With HIV: Psychometric Assessment of the HIV Stigma Scale. Research in Nursing & Health, 24(6), 518-29.
Bruns, D., & et al. (2020). Covid -19: Facts, cultural consideration, and risk of stigmatization. Journal of transcultural nursing, 31(4), 326-332.
Budhwani, H., Sun, R. (2020). Creating COVID-19 stigma by referencing the novel coronavirus as the “Chinese virus” on Twitter: quantitative analysis of social media data. Journal of Medical Internet Research, 22(5), 19301
Chen, N., Zhou, M., Dong, X., Qu, J., Gong, F., Han, Y., & et al. (2020).  Epidemiological and clinical characteristics of 99 cases of 2019 novel coronavirus pneumonia in Wuhan, China: a descriptive study. The lancet, 395(10223), 507-13.
Chopra, K. K., & Arora, V. K. (2020). Covid-19 and social stigma: Role of scientific community. Indian journal of tuberculosis, 67(3), 284-285.
Deng, L., Li, C., Zeng, Q., Liu, X., Li, X., Zhang, H., ... & Xia, J. (2020). Arbidol combined with LPV/r versus LPV/r alone against Corona Virus Disease 2019: A retrospective cohort study. Journal of Infection, 81(1), e1-e5.
Frey, B. B. (Ed.). (2018). The SAGE encyclopedia of educational research, measurement, and evaluation. Sage Publications.
Fischer, L. S., Mansergh, G., Lynch,  J., & Santibanez, S. (2019). Addressing disease-related stigma during infectious disease outbreaks. Disaster medicine and public health preparedness, 13(5-6), 989-94.
Gierk, B., Löwe, B., Murray, A. M., & Kohlmann, S. (2018). Assessment of perceived mental health-related stigma: The Stigma-9 Questionnaire (STIG-9). Psychiatry research, 270, 822-830.
Goffman, E. (1963). Stigma and social identity. Understanding deviance: Connecting classical and contemporary perspectives, 256-265.
Huang, C., Wang, Y., Li, X., Ren, L., Zhao, J., Hu, Y., & et al. (2020). Clinical features of patients infected with 2019 novel coronavirus in Wuhan, China. Lancet, 395(10223), 497-506.
Imran, N., Afzal , H., Aamer , I., Hashmi , A., Shabbir, B., Asif, A., & et al. (2020). Scarlett Letter: A study based on experience of stigma by COVID-19 patients in quarantine. Pakistan Journal of Medical Sciences, 36(7), 1471.
Kellison, I., Bussing, R., Bell, L., & Garvan, C. (2010). Assessment of stigma associated with attention-deficit hyperactivity disorder: psychometric evaluation of the ADHD stigma questionnaire. Psychiatry research, 178(2), 363-369.
King, M., Dinos, S., Shaw, J., Watson, R., Stevens, S., Passetti, F.,... Serfaty, M.(2007). The Stigma Scale: development of a standardised measure of the stigma of mental illness. The British Journal of Psychiatry, 190(3), 248-254.
Li, Y., Twersky, S., Ignace, K., Zhao, M., Purandare, R., Bennett-Jones, B., & et al. (2020). Constructing and Communicating COVID-19 Stigma on Twitter: A Content Analysis of Tweets during the Early Stage of the COVID-19 Outbreak. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(18):6847.
Link, B.j & Phelan.j,C. (2013). conceptualizing stigma, Annual review of sociology, 27, 363 – 385.
Lillis, J., Luoma, J. B., Levin, M. E., & Hayes, S. C. (2010). Measuring weight self‐stigma: the weight self‐stigma questionnaire. Obesity, 18(5), 971-976.
Pakpour, A. H., Tsai, M.-C., Lin, Y.-C., Strong, C., Latner, J. D., Fung, X. C.,... Tsang, H. W. (2019). Psychometric properties and measurement invariance of the Weight Self-Stigma Questionnaire and Weight Bias Internalization Scale in children and adolescents. International Journal of Clinical and Health Psychology, 19(2), 150-159.
Ramaci, T., Barattucci, M., Ledda, C., & Rapisarda, V. (2020). Social stigma during COVID-19 and its impact on HCWs outcomes. Sustainability, 12(9):3834.
Rimkeviciene, J., O'Gorman, J., Hawgood, J., & De Leo, D. (2019). Development and validity of the personal suicide stigma questionnaire (PSSQ). Crisis, 40(5), 317-325.
See, L. C., Shen, Y. M., Chen, C. L., Huang, T. M., Huang, Y. H., Huang, H. C., & Lin, S. R. (2011). Professional attitude of health care workers toward serving HIV/AIDS patients and drug users: questionnaire design and evaluation of reliability and validity. AIDS care, 23(11), 1448-1455.
Smith, R., Rossetto, K., Peterson, BL. (2008). A meta-analysis of disclosure of one's HIV-positive status, stigma and social support. AIDS care, 20(10): 1266-75.
Wright, K., Naar-King, S., Lam, P., Templin, T., & Frey, M. (2007). Stigma scale revised: reliability and validity of a brief measure of stigma for HIV+ -youth. Journal of adolescent health, 40(1), 96-98.
روانشناسی سلامت
دوره 11، شماره 43
آذر 1401
صفحه 151-162
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار