با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن روانشناسی سلامت

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه مشاوره، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران

2 کارشناسی ارشد مشاوره و راهنمایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران

3 استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز

4 استادیار، گروه مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن

5 استاد، گروه مشاوره، دانشگاه علامه طباطبایی تهران

چکیده

هدف: این مطالعه به منظور بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی وجودگرا بر افسردگی و امیدواری والدین فرزندان مبتلا به سرطان با استفاده از شیوه نیمه آزمایشی با پیش – پس آزمون و گروه گواه انجام گردید.
روش: 30 والد (24 تا 54 ساله) که فرزندشان به دلیل ابتلا به بیماری سرطان در بیمارستان محک تحت درمان پزشکی قرار داشته و داوطلب شرکت در برنامه مشاوره بودند در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. قبل از مداخله درمانی، هر دو گروه با آزمون افسردگی بک- II (1996) و پرسشنامه امید میلر (1988) مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایشی در دوازده جلسه 90 دقیقه­ای گروه درمانی­شناختی وجودگرا که به صورت 2 جلسه در هفته اجرا گردید شرکت نمودند، در حالی­که گروه گواه در این مدت از هیچ­گونه مداخله رسمی روان­شناختی استفاده نکردند. در پایان مداخله، هر دو گروه مجدداً با آزمون­های مذکور مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده­ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 برای اجرای آزمون آماری تحلیل کوواریانس پردازش شدند.
یافته­ها: نتایج حاکی از وجود تفاوت معنی­دار در میزان افسردگی و امیدواری دو گروه به نفع گروه آزمایش (01/0>p) بود.
نتیجه­گیری: گروه درمانی­شناختی وجودگرا می­تواند در کاهش افسردگی والدین فرزندان مبتلا به سرطان و همچنین در افزایش امیدواری آنان مؤثر باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The effect of cognitive existential group therapy on depression and hopefulness of parents with children having cancer

نویسندگان [English]

  • . . 1
  • . . 2
  • . . 3
  • . . 4
  • . . 5

چکیده [English]

Objective: This Study used a semi -experimental method as the pretest – posttest and to evaluate the effectiveness of cognitive-existential group therapy on Depression and Hopefulness of parents with children having cancer.
Method: For this purpose 30 parents with children having cancer (24 to 54 years old) were divided randomly into experimental and control groups. Both groups were evaluated with Beck depression Inventory–II (1996) and Miller Hopes Questionnaire (1988), before any remedial intervention. The experimental group received cognitive-existential group therapy in 12 sessions, each lasting 90 minutes (2 sessions per week), but no psychological intervention was applied in control group. At the end of interventions, both groups were reassessed. Data using SPSS-16 software for statistical analysis of covariance test were analyzed.
Results: findings indicate significant differences in rates of Depression and Hopefulness between the two groups in favor of experimental group.
Conclusion: cognitive-existential group therapy can be effective in decreasing depression and increasing Hopefulness in parents of children with cancer.

کلیدواژه‌ها [English]

  • cognitive-existential group therapy
  • Depression
  • Hopefulness
  • parents with children having cancer
انجمن سرطان آمریکا، (2003). سرطان­های شایع کودکان و نوجوانان. ترجمه مانا بازی برون (1388). بابل: انتشارات آویشن.
بانکی، یاسمن (1389). «ارائه مدل تبیین­کننده افسردگی در نوجوانان مبتلا به سرطان». پایان­نامه کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران.
برآبادی، حامد (1383). «بررسی میزان اثربخشی روان درمانی حمایتی به شیوه گروهی بر کاهش اختلالات روانی افراد مبتلا به سرطان». پایان­نامه کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
بهمنی، بهمن؛ اعتمادی، احمد؛ شفیع­آبادی، عبداله؛ دلاور، علی و قنبری مطلق، علی (1389). «گروه درمانی شناختی هستی­نگر و شناخت درمانی آموزش محور در بیماران مبتلا به سرطان سینه». فصلنامه روانشناسی تحولی: روان­شناسان ایرانی. سال 6، شماره 23، صص 214-201.
بهمنی، بهمن (1389). «مقایسه اثربخشی دو روش مداخله شناخت درمانی آموزش محور به سبک مایکل فری و گروه درمانی شناختی وجودگرا بر امیدواری، عزت نفس و کیفیت زندگی زنانی که پس از شروع درمان سرطان غیر منتشر سینه علائم افسردگی از خود بروز داده­اند». پایان­نامه دکتری مشاوره دانشگاه علامه طباطبایی تهران. 
جمیسون، لری؛ کاسپر، دنیس و فاوسی، آنتونی (2008). اصول طب داخلی هاریسون: بیماریهای غدد و متابولیسم. ترجمه خسرو سبحانیان (1388). تهران: انتشارات ارجمند.
دابسون، کیت استفان و محمدخانی، پروانه (1386). «مختصات روان­سنجی پرسشنامه افسردگی بک 2 در یک نمونه بزرگ مبتلایان به اختلال افسردگی اساسی». فصلنامه توانبخشی. دوره 8. شماره 29. صص 86-80.
سلیمی بجستانی، حسین (1388). «مقایسه اثربخشی مشاوره به شیوه آدلری و بازسازی شناختی مبتنی بر تمثیل بر سلامت روان، تاب­آوری و امیدواری دانشجویان». پایان­نامه دکتری روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
فتوکیان، زهرا؛ عالیخانی، مریم؛ سلمان یزدی، ناهید و  جمشیدی، روح­انگیز (1383). «بررسی کیفیت زندگی بستگان درجه یک مراقبت­کننده از بیماران مبتلا به سرطان». فصلنامه پرستاری ایران. سال 17، شماره 38، صص 56-48.
نادری، فرح و حسینی، سیده مونس (1389). «رابطه   امید به زندگی و سرسختی روان­شناختی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد گچساران». فصلنامه زن و جامعه. سال 1. شماره 2. صص 141-123.
Abdi, N. & Asadi-Lari, M. (2011). "Standardization of three hope scales as possible measures at the end of line in Iranian population". Iranian Journal of Cancer Prevention. 4(2), 71-77.
Breitbart, W. (2001). "Sprituality and meaning in supportive care". Supportive Care in Cancer. 10(4), 272-280.
Kissane, D. W.; Bloch, S.; Miach, P.; Smith, G. C.; Seddon, A. & Keks, N.
 (1997). "Cognitive existential group therapy for patients with primary breast cancer". Psycho Oncology Journal. 6(1), 25-33.
Kissane, D. W. & Bloch, S. (2002). "Family Focused Grief Therapy: a model of family-centered care during palliative care and bereavement". Open University Press.
Kissane, D. W.; Bloch, S.; Smith, G.; Miach, P.; Clarke, D.; Ikin, J.; Love, A.; Ranieri, N. & Mekenzie, D. (2003). "Cognitive-existential group psychotherapy for women with primary breast cancer: a randomized controlled trial". Psycho-Oncology Journal. 12, 532-546.
Kissane, D. W.; Love, A.; Hatton, A.; Bloch, S.; Smith, G.; Clarke, D.M.; Miach, P.; Ikin, J.; Ranieri, N. & Snyder, R.D. (2004). "Effect of Cognitive Existentia Group Therapy on Survival in early stage breast Cancer". Journal of Clinical Oncology. 22, 4255-4260.
Kissane, D. W. (2009). "Beyond The Psychotherapy and Survival Debate: The challenge of social disparity, depression and treatment adherence in psychosocial cancer care". Psycho Oncology Journal. 18(1), 1-5.
Kissane, D.W.; Bultz, B.; Butow, P. & Finlay, I. (2011). "Handbook of Communication in oncology and palliative care". Oxford University Press.
Meitar, D. (2004). "The Family of the child with cancer". Psychosocial aspects of pediatric oncology. England: John Wiley & Sons.
Pirl, W. F. (2004). "Evidence report on the occurrence, assessment and treatment of depression in cancer patients". Journal of the National Cancer Institute Monographs. 32, 32-39.
Rajajee, S.; Ezhilarasi, S.; Indumathi, D. (2007). "Psychosocial problems in families of children with cancer". Indian Journal of Pediatrics. 74, 837-839.
Sanatani, M.; Schreier, G.; Still, L. (2008). "Level and direction of hope in cancer patients". Journal of Advanced Nursing. 37, 267-274.
Schneider, M. (2000). "Beacon in the storm: an explosion of the spirituality and faith of parents whose children have cancer". Journal of Comprehensive Pediatric Nursing. 29 (1), 3-24.
Thorn, B. E. (2005). "Cognitive Therapy for chronic pain". National Register of Health service providers in psychology. Washington: DC.
Warner, C.M.; Ludwig, K.; Sweeney, C.; Hogan, L.; Ryan, J.; Carroll, W. (2011). "Treating persistent distress and anxiety in parents of children with cancer". Journal of pediatric oncology nursing. 28(4), 224-230.
White, C. A. (2001). Cognitive behavior therapy for chronic medical problems: a guide to assessment and treatment in practice. John Willy & Sons. LTD.
Yeh, C. H. (2001). "Development and testing of the parental coping strategy inventory with children with cancer in Taiwan". Journal of Advanced Nurse. 36(1), 78-88.