جنبه های روانشناختی در سلامت و بیماریها
صدیقه خوش باور رستمی؛ مجید برادران؛ فرزانه رنجبر نوشری
چکیده
مقدمه: اسکلروز چندگانه یک بیماری مزمن پیش‌رونده در سیستم اعصاب مرکزی میباشد که بر جنبههای مختلف زندگی شخص اثرگذار است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش فاجعه‌انگاری درد، تنیدگی ادراک‌شده و اجتناب تجربهای در تنهایی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می باشد.
روش: روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه ...
بیشتر
مقدمه: اسکلروز چندگانه یک بیماری مزمن پیش‌رونده در سیستم اعصاب مرکزی میباشد که بر جنبههای مختلف زندگی شخص اثرگذار است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش فاجعه‌انگاری درد، تنیدگی ادراک‌شده و اجتناب تجربهای در تنهایی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می باشد.
روش: روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه شامل تمامی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس ساکن شهر رشت در سال 1401 بود که 120 نفر به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوری دادهها، از پرسشنامه فاجعهسازی درد (سالیوان و همکاران، 1995)، مقیاس تنیدگی ادراک‌شده (کوهن و همکاران، 1983)، پرسشنامه پذیرش و عمل (بوند و همکاران، 2011) و مقیاس احساس تنهایی (دی‌توماسو و همکاران، ۲۰۰۴) استفاده شد. دادهها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین فاجعه‌انگاری درد، تنیدگی اداراک‌شده و اجتناب تجربهای با تنهایی همبستگی مثبت معنادار وجود دارد. همچنین، یافته‌ها نشانگر این بودند که تنها اجتناب تجربهای قدرت پیش‌بینی تنهایی را دارد ) 05/0 p< ).
نتیجه‌گیری: فاجعه‌انگاری درد، تنیدگی ادراک‌شده و اجتناب تجربهای از طریق عدم پذیرش احساسات و افکار موجب افزایش تنهایی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شده است.
