جنبه های روانشناختی در سلامت و بیماریها
صدیقه خوش باور رستمی؛ مجید برادران؛ فرزانه رنجبر نوشری
چکیده
مقدمه: اسکلروز چندگانه یک بیماری مزمن پیشرونده در سیستم اعصاب مرکزی میباشد که بر جنبههای مختلف زندگی شخص اثرگذار است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش فاجعهانگاری درد، تنیدگی ادراکشده و اجتناب تجربهای در تنهایی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می باشد.
روش: روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه ...
بیشتر
مقدمه: اسکلروز چندگانه یک بیماری مزمن پیشرونده در سیستم اعصاب مرکزی میباشد که بر جنبههای مختلف زندگی شخص اثرگذار است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش فاجعهانگاری درد، تنیدگی ادراکشده و اجتناب تجربهای در تنهایی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می باشد.
روش: روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه شامل تمامی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس ساکن شهر رشت در سال 1401 بود که 120 نفر به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوری دادهها، از پرسشنامه فاجعهسازی درد (سالیوان و همکاران، 1995)، مقیاس تنیدگی ادراکشده (کوهن و همکاران، 1983)، پرسشنامه پذیرش و عمل (بوند و همکاران، 2011) و مقیاس احساس تنهایی (دیتوماسو و همکاران، ۲۰۰۴) استفاده شد. دادهها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین فاجعهانگاری درد، تنیدگی اداراکشده و اجتناب تجربهای با تنهایی همبستگی مثبت معنادار وجود دارد. همچنین، یافتهها نشانگر این بودند که تنها اجتناب تجربهای قدرت پیشبینی تنهایی را دارد ) 05/0 p< ).
نتیجهگیری: فاجعهانگاری درد، تنیدگی ادراکشده و اجتناب تجربهای از طریق عدم پذیرش احساسات و افکار موجب افزایش تنهایی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شده است.
مسلم اصلی آزاد؛ طاهره فرهادی؛ سعیده خاکی
چکیده
مقدمه: بیماری کووید-19 میتواند علاوه بر آسیبهای فیزیولوژیک، به فرایندهای روانشناختی، شناختی و هیجانی بیماران نیز آسیب جدی وارد سازد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیتدرمانی آنلاین بر استرس ادراکشده و اجتناب تجربهای بهبودیافتگان کووید-19 انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون ...
بیشتر
مقدمه: بیماری کووید-19 میتواند علاوه بر آسیبهای فیزیولوژیک، به فرایندهای روانشناختی، شناختی و هیجانی بیماران نیز آسیب جدی وارد سازد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیتدرمانی آنلاین بر استرس ادراکشده و اجتناب تجربهای بهبودیافتگان کووید-19 انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران بهبودیافته کووید-19 شهر اصفهان در سهماهه تابستان سال 1399 بود. در این پژوهش تعداد 24 بیمار بهبودیافته کووید-19 با روش نمونهگیری گلولهبرفی انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 12 بیمار). گروه آزمایش واقعیتدرمانی (گلاسر، 2013) را طی یک ماه در 10 جلسه 75 دقیقهای بهصورت آنلاین دریافت نمودند. پرسشنامههای مورداستفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه استرس ادراکشده (کوهن و همکاران، 1983) و پرسشنامه اجتناب تجربهای (بوند و همکاران، 2011) بود. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که واقعیتدرمانی آنلاین بر استرس ادراکشده و اجتناب تجربهای بهبودیافتگان کووید-19 تأثیر معنادار داشته (001/0p<) و توانسته منجر به کاهش استرس ادراکشده و اجتناب تجربهای بیماران این بیماران شود. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که واقعیتدرمانی با بهرهگیری از فنونی همانند تمرکز بر زمان حال، اجتناب از انتقاد افراطی و آموزش مسئولیتپذیری میتواند بهعنوان یک درمان کارآمد در جهت کاهش استرس ادراکشده و اجتناب تجربهای بهبودیافتگان کووید-19 مورداستفاده گیرد.