ساناز عینی؛ زهره هاشمی؛ متینه عبادی کسبخی
چکیده
مقدمه: در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو سطح بهزیستی روانشناختی همواره پایین بوده و این خود باعث تشدید علائم در آنها میشود. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه سرسختی روانشناختی، حس انسجام و راهبردهای مقابلهای با بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. روش:در این پژوهش توصیفی- همبستگی 120 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو ...
بیشتر
مقدمه: در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو سطح بهزیستی روانشناختی همواره پایین بوده و این خود باعث تشدید علائم در آنها میشود. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه سرسختی روانشناختی، حس انسجام و راهبردهای مقابلهای با بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. روش:در این پژوهش توصیفی- همبستگی 120 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو که در نیمه اول سال 1398 به درمانگاه دیابت بیمارستان امام خمینی اردبیل مراجعه کرده بودند، به‌عنوان نمونه هدفمند انتخاب شده و موردبررسی قرار گرفتند. ابزارهای جمعآوری اطلاعات شامل مقیاس بهزیستی روانشناختی (ریف، 1989)، پرسشنامه سرسختی (کوباسا، 1979)، پرسشنامه حس انسجام- فرم 13 مادهای (آنتونووسکی، 1987) و راهبردهای مقابلهای (لازاروس و فولکمن، 1985) بود. تجزیه‌وتحلیل دادهها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان انجام شد. یافتهها: بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو با سرسختی روانشناختی (36/0= β:001/0>p)، حس انسجام (53/0= β:003/0>p) و راهبرد مقابلهی مسألهمدار (12/0= β:03/0>p) رابطهی مثبت و معنادار و با هیجانمدار (43/0-= β:01/0>p) رابطهی منفی و معناداری داشت. سرسختی روانشناختی، حس انسجام و راهبردهای مقابلهای 76 درصد از واریانس نمرات بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو را پیشبینی کردند (01/0>p). نتیجه‌گیری: بر اساس یافتهها، سرسختی روانشناختی، حس انسجام و راهبردهای مقابلهای با بهزیستی روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو رابطه داشته و میتواند نحوه رفتار فرد در برابر بیماری را تبیین کند. لذا آموزش بیماران جهت توانمندسازی آنها در این زمینهها پیشنهاد میشود.
