احمد علیپور؛ زهرا قنبری زرندی؛ اکبر جدیدی محمدابادی
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تمیز افراد مصرفکننده دخانیات از افراد سالم بر اساس خلقوخوی و تنظیم شناختیهیجانی بود. روش: پژوهش حاضر دارای طرح طبقه بندی گروهی بود. جامعه پژوهش دانشجویان دختر و پسر گروه فنی مهندسی و علوم پایه شهر کرمان بودند. نمونه نهایی پژوهش 200 شرکتکننده بود (هر گروه 100 شرکتکننده). برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تمیز افراد مصرفکننده دخانیات از افراد سالم بر اساس خلقوخوی و تنظیم شناختیهیجانی بود. روش: پژوهش حاضر دارای طرح طبقه بندی گروهی بود. جامعه پژوهش دانشجویان دختر و پسر گروه فنی مهندسی و علوم پایه شهر کرمان بودند. نمونه نهایی پژوهش 200 شرکتکننده بود (هر گروه 100 شرکتکننده). برای گردآوری داده ها از پرسشنامه خلقوخوی کلونینجر و پرسشنامه تنظیم شناختیهیجانی استفاده شد. یافتهها: در مقایسه به گروه سالم، در گروه مصرفکننده دخانیات میانگین نوجویی و تنظیم شناختیهیجانی ناکارآمد بیشتر و میانگین پشتکار، خودراهبری، پاداش وابستگی و همکاری کمتر بود؛ اما ازنظر آسیب گریزی، خودفراروی و تنظیم هیجان کارآمد تفاوت معناداری نبود. نتیجهگیری: بالا بودن میزان استفاده فرد از راهبردهای ناکارآمد تنظیم شناختیهیجانی و گرایش افراطی به پاداش وابستگی و خودراهبری بالا و نوجویی پایین می تواند فرد را در برابر تمایل به مصرف دخانیات آسیب پذیر کند.
