stress
مهناز علی اکبری؛ مریم حسن زاده هنویی؛ احمد علیپور؛ نوشین بیات
چکیده
مقدمه: این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر سبکهای مقابلهای در بیماران آرتریت روماتوئید انجام شد. روش: روش تحقیق حاضر یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. تعداد 30 نفر بیمار آرتریت روماتوئید که ملاکهای ورود به مطالعه را داشتند، به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی ...
بیشتر
مقدمه: این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر سبکهای مقابلهای در بیماران آرتریت روماتوئید انجام شد. روش: روش تحقیق حاضر یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. تعداد 30 نفر بیمار آرتریت روماتوئید که ملاکهای ورود به مطالعه را داشتند، به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی وارد مطالعه شدند. طرحواره درمانی بر اساس مدل ریزو و همکاران انجام شد. بهمنظور توصیف دادههای از شاخصهای آمار توصیفی و برای تحلیل دادههای از شاخصهای آمار استنباطی مانند تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر، کواریانس چند متغیری و کورایانسهای یکراهه در متن مانکوا استفاده شد. یافتهها: اثربخشی طرحواره درمانی بر سبکهای مقابلهای بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید پایدار میباشد. در همه سبکهای مقابلهای بین گروههای مورد پژوهش تفاوت معناداری وجود دارد. بین میانگین نمرات سبکهای مقابلهای مسأله مدار، هیجان مدار و اجتنابی در مقایسه مراحل پیشآزمون - پسآزمون و پیشآزمون - پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجهگیری: انجام طرحواره درمانی برای بیماران آرتریت روماتوئید میتوان تا حدودی درد و رنج این ییماران را کاهش داد. پیشنهاد میشود در سیاست نظام بهداشتی درمانی کشور برنامههای برای بکارگیری طرحواره درمانی به منظور کاهش آلام این بیماران صورت گیرد.
فرزانه ابراهیمی؛ زیبا برقی ایرانی؛ مهناز علی اکبری دهکردی
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر نوسانات خلقی، کیفیت خواب و عملکرد جنسی در زنان یائسه بود. روش: در یک طرح توصیفی- همبستگی، تعداد 306 نفر (204 زن، 102 مرد) از روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان یائسه مراجعهکننده به خانههای سلامت ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر نوسانات خلقی، کیفیت خواب و عملکرد جنسی در زنان یائسه بود. روش: در یک طرح توصیفی- همبستگی، تعداد 306 نفر (204 زن، 102 مرد) از روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان یائسه مراجعهکننده به خانههای سلامت منطقه هفت شهر تهران در سه ماهه اول سال 1397 بود. از بین این جامعه تعداد 30 نفر انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. از جامعه آماری مورد نظر بر اساس روش نمونهگیری در دسترس تعداد 30 نفراز زنان برگزیده شدند، گروه آزمایشی شامل 15 نفر و گروه کنترل نیز شامل 15 نفر بود. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه ﺗﻮﺳﻂ واﺗﺴﻮن و ﻫﻤﮑﺎران (١٩٨٨)، شاخص عملکرد جنسی زنان روزن و همکاران (2000) و کیفیت خواب پیتزبورگ (1989) استفاده شد. سپس با استفاده از روش کواریانس چند متغیری نسبت به تحلیل دادهها پرداخته شد. یافتهها: نشان داد، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود عملکرد جنسی، کاهش خلق منفی و کیفیت خواب در زنان یائسه موثر میباشد. نتیجهگیری: این روش درمانی اجتناب ها را هدف درمانی خود قرار میدهد تا بهمنظور تجربهکردن به جای کنترل یا تغییر دادن ارزیابیهای منفی یک بازگشایی اساسی بوجود آورد. بنابراین میتوان گفت از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد جهت بهبود عملکرد جنسی، خلق و افزایش کیفیت خواب در زنان یائسه میتوان استفاده کرد.