مریم بیدادیان؛ هادی بهرامی احسان؛ حمید پورشریفی؛ شقایق زهرایی
دوره 2، شماره 8 ، دی 1392، ، صفحه 22-39
چکیده
هدف: چاقی یکی از مشکلات تهدیدکننده سلامتی و دومین عامل عمده قابل پیشگیری مرگ است که شیوع آن روبه افزایش است. شایعترین پیامد درمان چاقی در میان بزرگسالان، بازگشت وزن است و اولین هدف در این حیطه باید جلوگیری از بازگشت وزن تدریجی باشد. پژوهش حاضر به منظور تعیین قدرت پیشبینی عوامل زیستی ـ روانی ـ اجتماعی در نگهداری وزن افراد مبتلا ...
بیشتر
هدف: چاقی یکی از مشکلات تهدیدکننده سلامتی و دومین عامل عمده قابل پیشگیری مرگ است که شیوع آن روبه افزایش است. شایعترین پیامد درمان چاقی در میان بزرگسالان، بازگشت وزن است و اولین هدف در این حیطه باید جلوگیری از بازگشت وزن تدریجی باشد. پژوهش حاضر به منظور تعیین قدرت پیشبینی عوامل زیستی ـ روانی ـ اجتماعی در نگهداری وزن افراد مبتلا به اضافهوزن و چاقی صورت گرفته است.
روش: به همین منظور 157 نفر از زنان چاق مراجعهکننده به کلینیک کاهش وزن بیمارستان سینا به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. این افراد پرسشنامههای خودگزارشدهی را در ابتدای ورود به درمان تکمیل کردند و سپس مورد مداخله رژیم غذایی و طب ورزش قرار گرفتند. در پایان ماه ششم، وزن افراد سنجیده شد و میزان کاهش وزن صورت گرفته ارزیابی شد.
یافتهها: نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان داد که از میان متغیرهای پژوهش، متغیرهای وزنذهنی، نوسان وزن، اضطراب صفت، اضطراب حالت، رضایت بدنی و ارزشیابی قیافه از قدرت پیشبینی بیشتری در تبیین واریانس نگهداری وزن برخوردارند و در مجموع توانستند 37% از توفیق نگهداری وزن را تبیین کنند.
نتیجهگیری: براساس پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که نگهداری وزن با وزن ذهنی، نوسان وزن، اضطراب حالت و رضایت بدنی، رابطه مثبت معنادار و با اضطراب صفت و ارزشیابی قیافه، رابطه منفی معنادار دارد. بنابراین، ضروری است تا در مداخلات بالینی درمان چاقی، برنامهریزی لازم برای مداخله در سطوح شناختی و نیز هیجانی صورت گیرد.
