انصاری، مجتبی؛ برجعلی، احمد؛ احدی، حسن و حسینی‌المدنی، سیدعلی (1387). بررسی اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری (CBT) گروهی بر کاهش خشم دانشجویان. مجموعه مقالات چهارمین سمینار سراسری بهداشت روانی دانشجویان، دانشگاه شیراز.
حاجتی، فرشته السادات، اکبرزاده، نسرین و خسروی، زهره (1387). تأثیر آموزش برنامه ترکیبی درمان‌شناختی رفتاری با رویکرد مثبت‌گرایی بر پیشگیری از خشونت نوجوانان شهر تهران. فصلنامه مطالعات روانشناختی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی الزهراء، دوره 4، شماره 3،57-78.
شکیبایی، فرشته؛ تهرانی دولت، مهدی؛ شهریور، زهرا و آثاری، شروین (1383). گروه درمانی مدیریت خشم با رویکرد شناختی ـ رفتاری در نوجوانان مؤسسه‌ای. تازه‌های علوم شناختی، سال6، شماره1 و 2، 55-66.
صادقی، احمد؛ احمدی، سیداحمد و عابدی، محمدرضا
(1381). بررسی اثربخشی آموزش گروهی مهار خشم به شیوه عقلانی ـ رفتاری ـ عاطفی بر کاهش پرخاشگری. مجله روانشناسی21، سال ششم، شماره 52-61.
فری، مایکل (1382). شناخت درمانی گروهی. ترجمه: علی صاحبی، حسن حمیدپور و زهرا اندوز، مشهد: جهاد دانشگاهی مشهد، چاپ اول (سال انتشار اثر به زبان اصلی، 1999).
قاسم زاده، حبیب الله (1378). شناخت و عاطفه (جنبه‌های بالینی و اجتماعی)، تهران: فرهنگان.
قاسم‌زاده، حبیب‌اله (1385). رفتار درمانی شناختی (راهنمای کاربردی در درمان اختلالات روانی)، تهران: ارجمند.
کاظمینی، تکتم (1389). مقایسه اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی با درمان شناختی رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش خشم و پرخاشگری رانندگی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد.
کلارک، لین (1389). درمانگاه احساسات (راهنمای مدیریت اضطراب، عصبانیت و افسردگی). ترجمه: مهرداد فیروزبخت. تهران: ویرایش.
محمدی، نوراله. (1386). بررسی مقدماتی شاخص‌های روان‌سنجی پرسشنامه پرخاشگری باس و پری. مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، دوره بیست و پنجم، شماره چهارم، زمستان 85.
محی‌الدین بناب، مهدی (1375). روان شناسی انگیزش و هیجان. تهران: دانا.
نویدی، احمد (1385). تاثیر آموزش مدیریت خشم برمهارت‌های خود نظم‌دهی خشم، سازگاری و سلامت عمومی پسران دوره متوسطه شهر تهران. رساله دکتری دانشگاه علامه طباطبایی تهران.
Antonak, R. F., Livens, H. and Antonak, C. (1993) .A review of research on psychosocial adjustment to impairment in persons with traumatic brain injury. Journal of Head Trauma Rehabilitation, 8:87- 100.
Averill, J. R. (1983). Studies on anger and aggression: implications for theories of emotions. American psychologist, 38, 1145-1160.
Beck, A. T. (1975). Cognitive Therapy and the Emotional Disorders (New York, NY: International Universities Press).
Becker, G. (2007). The Buss-Perry Aggression Questionnaire: Some unfinished business. Journal of research in personality. Volume 41, Issue 2 April 2007, Pages 434-752.
Buss, A.H., Perry, M. (1992). The aggression questionnaire. J Peers Sock Psychology 63: 452-459.
Deffenbacher, J. L., Filets, L.B, .Lynch, R.S, Daylen, E.R & Denting, E. R. (2002b). Cognitive-behavioral treatment of high anger drivers. Behavior Research and Therapy, 40, 895-910.
Deffenbacher, J. L., Huff, M. E., Lynch, R. S., Outing, E. R., & Salvatore, N. F. (2000).
Derry, M.; Trouping, J.; Pause, R.; Mercier, H. & Fortin, (1999). Neuropsychological characteristics of adolescents with conduct disorder: association with attention deficit hyperactivity and aggression. Journal of abnormal child psychology. 27 (3), 225.
Ellis, A., & Dryden, W. (1998). The practice of rational emotive behavior therapy (2nd Ed.). New York: Springer. Expression of inappropriate anger. Psychological Reports, 34: 791- 798, 1974.
Hazeleus, S. L. and Deffenbacher, J. L. (1986). Relaxation and cognitive treatments of anger. Journal of Counseling and Clinical Psychology, 54: 222± 226.
Kassinove, H. and Sukhodolsky, D. G. (1995). Anger disorders: basic science and practice issues. In: H. Kassinove (editor) Anger Disorders: definition, diagnosis, and treatment (Washington, DC: Taylor & Francis), pp. 1- 26.
Kassinove, H., Sukhodolsky, D., Tsytsarev, S. V. & Solovyova, S. (1997). Self-reported anger episodes in Russia. Journal of social behavior and personality, 12, 301-304.
Miotto, P.; Pollini, B.; Restaneo, A.; Favaretto, A.A. & Preti, A. (2008). Aggressiveness, anger and hostility in eating disorders comprehensive psychiatry, 49, 364-373.
Novaco, R. W. (1986). Anger as clinical and social problems. In, Blanchard, R. J. & Blanchard, D. C. Advances in the study of aggression. New York: Academic press.
Novaco, R. W. (2013). Reducing anger-related offending: What works. In L. Craig, L. Dixon, & T. Gannon EDs.). What works in Offender rehabilitation: An evidence-based approach to assessment and treatment. Chichester, UK: John Wiley & Sons.
Patrick, P. D. and Hebda, D. W. (1997). Management of aggression. In: J. Leon-Carrion (editor) Neuropsychological Rehabilitation: fundamentals, innovations, and directions (Delray Beach: St Lucie Press), pp. 431± 451.
Polizzi, T. N. (2007).An Examination of Mindfulness-Based cognitive therapy for Anger Drivers. Unpublished doctoral dissertation, Hofstra University, New York.
Spiel Berger, C. D., Releaser, E. C., & Sydeman, S. Y. (1995). Measuring the experience, expression, and control of anger. In H. Kassinove (Ed), Anger disorders: Definition, diagnosis, and treatment (pp.49-68). Washington, DC: Taylor and Francis.
Sukhodolsky, D. G.; Kassionve, H. & Gorman, B. S. (2001). Cognitive behavioral therapy for anger in children and adolescent: A meta-analysis: Aggression and violent behavior, 9, 247-269.
)