ناهید یوسف پور؛ علی رضا آقایوسفی
دوره 3، شماره 9 ، فروردین 1393، ، صفحه 82-96
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر قصهگویی در کاهش درد کودکان صورت گرفته است، بدین منظور تأثیر قصهگویی در کاهش درد کودکان مبتلا به لوسمی مورد بررسی قرار گرفت. روش: در راستای هدف فوق از بین (330 نفر) کودکانی که در بیمارستان کودکان تبریز در سال 1390 جهت درمان بیماری لوسمی بستری شده بودند تعداد 30 نفر که 14 نفر دختر و 16 نفر پسر در دامنه سنی ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر قصهگویی در کاهش درد کودکان صورت گرفته است، بدین منظور تأثیر قصهگویی در کاهش درد کودکان مبتلا به لوسمی مورد بررسی قرار گرفت. روش: در راستای هدف فوق از بین (330 نفر) کودکانی که در بیمارستان کودکان تبریز در سال 1390 جهت درمان بیماری لوسمی بستری شده بودند تعداد 30 نفر که 14 نفر دختر و 16 نفر پسر در دامنه سنی 3-6 سال بودند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. علت بستری شدن اعضای هر دو گروه یکسان بوده، ولی گروه کنترل فقط درمان دارویی دریافت میکردند، اما گروه آزمایش همراه با دارو درمانی، قصه درمانی هم دریافت میکردند و هر روز میزان داروی مسکن تزریق شده به هر دو گروه به دقت یادداشت میشد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که بین گروه کنترل و آزمایش در میزان استفاده از دارو پس از قصهگویی تفاوت معنیداری وجود داشت، و به دیگر سخن، گفتن قصه موجب کاهش میزان مصرف داروی مسکن در کودکان بیمار شده بود. نتیجه گیری: یافتهها نشان میدهند که، به علت کاهش درد آنها نیاز به مسکن نیز کاهش پیدا کرده است. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که قصهگویی یا قصه درمانی باعث کاهش درد در کودکان مبتلا به لوسمی میشود.
