شیرین خاتمی؛ محمد اورکی؛ احمد علیپور؛ پروین منصوری
چکیده
مقدمه: نقش پریشانی روانشناختی در سیر بالینی بسیاری از بیماری‌های پوستی مورد تائید قرارگرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی و ترکیب آن با پس‌خوراند زیستی بر ادراک از بیماری، سلامت روان و شدت نشانگان بالینی در مبتلایان به پسوریازیس بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- ...
بیشتر
مقدمه: نقش پریشانی روانشناختی در سیر بالینی بسیاری از بیماری‌های پوستی مورد تائید قرارگرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی و ترکیب آن با پس‌خوراند زیستی بر ادراک از بیماری، سلامت روان و شدت نشانگان بالینی در مبتلایان به پسوریازیس بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری، شامل تمام بیماران مبتلا به پسوریازیس مراجعه‌کننده به مرکز تحقیقات پوست دانشگاه علوم پزشکی تهران بود که از این جامعه، با توجه به ملاک‌های ورود و خروج از تحقیق، 45 بیمار به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در سه گروه 15 نفره (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جایگزین شدند. گروه آزمایشی اول، 8 جلسه پس‌خوراند زیستی و 8 جلسه کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی دریافت کردند. گروه آزمایشی دوم، فقط مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه کوتاه ادراک بیماری برادبنت و همکاران (2006)، پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (1988) و شاخص شدت و سطح پسوریازیس کورتی (2009) بود. یافته‌ها: طبق نتایج تحلیل SPANOVA، هر دو مداخلات، مؤثر واقع شده بودند؛ اما ترکیب برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی با پس‌خوراند زیستی، اثربخشی بیشتر و پایدارتری داشت. نتیجه‌گیری: این دو درمان، بخصوص به‌صورت ترکیبی، می‌تواند به‌عنوان روشی کارآمد در بیماران پسوریازیس مورد استفاده قرار گیرد.
