سید علی موسوی اصل؛ صادق پاروئی
چکیده
مقدمه: روانشناسی مثبتگرا یک رویکرد علمی نوین با تمرکز بر نقاط قوت بهجای نقاط ضعف و ایجاد خوبی در زندگی بهجای ترمیم بدیها است. لذا پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی رواندرمانی مثبتگرا بر حس انسجام، خودکارآمدی، بهزیستی روانشناختی و تابآوری در پرستاران انجام گرفت. روش: این پژوهش بهصورت آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون ...
بیشتر
مقدمه: روانشناسی مثبتگرا یک رویکرد علمی نوین با تمرکز بر نقاط قوت بهجای نقاط ضعف و ایجاد خوبی در زندگی بهجای ترمیم بدیها است. لذا پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی رواندرمانی مثبتگرا بر حس انسجام، خودکارآمدی، بهزیستی روانشناختی و تابآوری در پرستاران انجام گرفت. روش: این پژوهش بهصورت آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه پیگیری و کنترل انجام گرفت. در این پژوهش 30 پرستار زن با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه مساوی قرار گرفتند و قبل و بعد از مداخله و در مرحله پیگیری با استفاده از پرسشنامههای خودکارآمدی شرر، حس انسجام آنتونوفسکی، تابآوری کانر و بهزیستی روانشناختی ریف مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر تجزیهوتحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که رواندرمانی مثبتگرا بهصورت معنیداری بهزیستی روانشناختی، تابآوری و حس انسجام را در پرستاران زن افزایش داد؛ اما نتایج این مداخله بر خودکارآمدی معنیدار نبود. همچنین نتایج آزمون بن فرونی نشان داد که افزایش در متغیرهای حس انسجام، بهزیستی روانشناختی و تابآوری در طول زمان ماندگار است. نتیجهگیری: آموزش مبتنی بر روانشناسی مثبتگرا به نحو مؤثری سبب بهبود حس انسجام، بهزیستی روانشناختی و تابآوری در پرستاران میگردد.
آنیتا آذرکلاه؛ عباس ابوالقاسمی؛ مهریار ندرمحمدی؛ حبیبه سلوت
چکیده
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط حس انسجام، تفکر مثبت و خود افشایی هیجانی با کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش: جامعه پژوهش را کلیه بیماران مبتلا به سرطان بستریشده در بیمارستان امام خمینی (ره) شهر اردبیل در سال 1395 تشکیل دادند که از بین آنها 100 نفر بهصورت در دسترس بهعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جمعآوری ...
بیشتر
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط حس انسجام، تفکر مثبت و خود افشایی هیجانی با کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش: جامعه پژوهش را کلیه بیماران مبتلا به سرطان بستریشده در بیمارستان امام خمینی (ره) شهر اردبیل در سال 1395 تشکیل دادند که از بین آنها 100 نفر بهصورت در دسترس بهعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جمعآوری دادهها بهوسیله چهار پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHQOL-BRIEF)،حس انسجام (COS)، جهت مداری زندگی (TOL-R) و خودافشایی هیجانی (ESDS) انجام شد. برای تحلیل دادهها نیز از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافتهها: نتایج تحلیل نشان داد که بین حس انسجام و تفکر مثبت با کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان رابطه مثبت معناداری وجود دارد. از بین مؤلفههای خودافشایی شادی، آرامش و بیحسی با کیفیت زندگی رابطه مثبت، افسردگی، حسادت، خشم، اضطراب و ترس با کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان رابطه منفی داشت. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد حس انسجام 59 درصد، تفکر مثبت 29 درصد و خودافشایی هیجانی 29 درصد توانایی پیشبینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان را دارند. نتیجهگیری: این یافتهها نشان میدهد که حس انسجام، تفکر مثبت و خود افشایی هیجانی در پیشبینی کیفیت زندگی بیماران سرطانی کاربرد دارند، لذا این یافتهها میتواند تلویحات مهمی در زمینه پیگیری از مشکلات روانشناختی در این بیماران داشته باشد.