1. فرایندهای روانشناختی و اجتماعی مرتبط با علائم بیماری ها
مریم کتابی؛ سید علی موسوی اصل
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مدیریت استرس مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر کاهش مشکلات هیجانی، کیفیت خواب و شدت تجربه درد در زنان مبتلا به سردرد تنشی مزمن بود.
روش: با توجه به گمارش تصادفی آزمودنیها و گروه مقایسه کنترل روش پژوهش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه مراجعان زن مبتلا به سردرد تنشی مزمن به کلینیک تخصصی ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مدیریت استرس مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر کاهش مشکلات هیجانی، کیفیت خواب و شدت تجربه درد در زنان مبتلا به سردرد تنشی مزمن بود.
روش: با توجه به گمارش تصادفی آزمودنیها و گروه مقایسه کنترل روش پژوهش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه مراجعان زن مبتلا به سردرد تنشی مزمن به کلینیک تخصصی درد بیمارستان فوقتخصصی خاتمالانبیاء شهر تهران در سال 1401 بود که از بین آنها تعداد 34 نفر به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب و با انتساب تصادفی در دو گروه 17 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه درجهبندی درد مزمن (ون کوروف و همکاران، 1990)، پرسشنامه کیفیت خواب (بویس و همکاران، 1989) و پرسشنامه دشواریهای تنظیم هیجانی (گراتز و رومر، 2004) استفاده شد. گروه آزمایشی به مدت دو ماه و نیم در 10 جلسه 60 دقیقهای درمان مدیریت استرس مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری را دریافت نمودند. تحلیل دادهها با روشهای آمار توصیفی، آزمون پیشفرضهای آماری و آنالیر کوواریانس چندمتغیری با SPSS نسخه 26 انجام شد.
یافتهها: نتایج حاکی از آن است که آموزش مدیریت استرس مبتنی بر نظریه شناختی- رفتاری بر بدتنظیمی هیجانی (000/0=P)، کیفیت خواب (035/0=P) و شدت تجربه درد (004/0=P) تاثیر معنادار دارد.
نتیجهگیری: درمان مدیریت استرس مبتنی بر نظریه شناختی-رفتاری بر کاهش مشکلات هیجانی، کیفیت خواب و شدت تجربه درد در زنان مبتلا به سردرد تنشی مزمن دارای اثربخشی و کارایی بود
سید علی موسوی اصل؛ صادق پاروئی
چکیده
مقدمه: روانشناسی مثبتگرا یک رویکرد علمی نوین با تمرکز بر نقاط قوت بهجای نقاط ضعف و ایجاد خوبی در زندگی بهجای ترمیم بدیها است. لذا پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی رواندرمانی مثبتگرا بر حس انسجام، خودکارآمدی، بهزیستی روانشناختی و تابآوری در پرستاران انجام گرفت. روش: این پژوهش بهصورت آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون ...
بیشتر
مقدمه: روانشناسی مثبتگرا یک رویکرد علمی نوین با تمرکز بر نقاط قوت بهجای نقاط ضعف و ایجاد خوبی در زندگی بهجای ترمیم بدیها است. لذا پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی رواندرمانی مثبتگرا بر حس انسجام، خودکارآمدی، بهزیستی روانشناختی و تابآوری در پرستاران انجام گرفت. روش: این پژوهش بهصورت آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه پیگیری و کنترل انجام گرفت. در این پژوهش 30 پرستار زن با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه مساوی قرار گرفتند و قبل و بعد از مداخله و در مرحله پیگیری با استفاده از پرسشنامههای خودکارآمدی شرر، حس انسجام آنتونوفسکی، تابآوری کانر و بهزیستی روانشناختی ریف مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر تجزیهوتحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که رواندرمانی مثبتگرا بهصورت معنیداری بهزیستی روانشناختی، تابآوری و حس انسجام را در پرستاران زن افزایش داد؛ اما نتایج این مداخله بر خودکارآمدی معنیدار نبود. همچنین نتایج آزمون بن فرونی نشان داد که افزایش در متغیرهای حس انسجام، بهزیستی روانشناختی و تابآوری در طول زمان ماندگار است. نتیجهگیری: آموزش مبتنی بر روانشناسی مثبتگرا به نحو مؤثری سبب بهبود حس انسجام، بهزیستی روانشناختی و تابآوری در پرستاران میگردد.