مهناز علی اکبری دهکردی؛ طیبه محتشمی؛ معصومه تدریس تبریزی
چکیده
مقدمه: با توجه به شرایط کنونی شیوع ابتلا به ویروس کرونا همه متخصصین و همه مردم می‌دانند که بهترین روش شکست آن، در خانه ماندن است. در همین راستا ماندن در خانه به سبک زندگی جدیدی نیاز دارد که اگر افراد نکات سبک زندگی جدید را رعایت نکنند، ممکن است باعث کاهش کیفیت زندگی آنان شود، بنابراین پژوهش حاضر با هدف ساخت، اعتباریابی و رواسازی مقیاس ...
بیشتر
مقدمه: با توجه به شرایط کنونی شیوع ابتلا به ویروس کرونا همه متخصصین و همه مردم می‌دانند که بهترین روش شکست آن، در خانه ماندن است. در همین راستا ماندن در خانه به سبک زندگی جدیدی نیاز دارد که اگر افراد نکات سبک زندگی جدید را رعایت نکنند، ممکن است باعث کاهش کیفیت زندگی آنان شود، بنابراین پژوهش حاضر با هدف ساخت، اعتباریابی و رواسازی مقیاس سبک زندگی در زمان همه‌گیری ابتلا به ویروس کرونا طراحی شد. روش: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود و بر روی 350 نفر از ساکنین شهر تهران (200 زن و 150 مرد) از طریق فراخوان اینترنتی اجرا شد. دادهها با استفاده از آلفای کرونباخ و تحلیل عامل اکتشافی با استفاده از نرم‌افزار Spss-24 تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که نتایج تحلیل عاملی اکتشافی بیانگر وجود 2 عامل سبک زندگی سالم و سبک زندگی شاد بود که درمجموع 6/34 درصد واریانس کل را تبیین می‌کنند. همچنین ضریب پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ حاکی از پایایی مطلوب برای کل مقیاس (77/0 α=) و عوامل سبک زندگی سالم (73/0 α=) و سبک زندگی شاد (81/0 α=) بود. نمرات استاندارد محاسبه و دامنه نمرات عامل‌ها و کل پرسشنامه بر اساس نمرات استاندارد به سه دامنه ضعیف، متوسط و قوی تقسیم شد. نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر نشان داد که ابزار طراحی‌شده از کفایت لازم برخوردار است و می‌تواند در پژوهش‌های آینده مورد استفاده قرار گیردو این مقیاس برای سنجش این سازه در نمونه‌های ایرانی از پایایی و روایی کافی برخوردار است.
محمد احسان تقی زاده؛ زهرا بیگلی؛ طیبه محتشمی
دوره 3، شماره 9 ، فروردین 1393، ، صفحه 30-45
چکیده
هدف: این پژوهش به منظور بررسی تأثیر آموزش بهداشت و اصلاح رفتار بر سبک زندگی بیماران دیابتی نوع دو صورت گرفت. روش: در این مطالعه 60 نفر از بیماران دیابتی نوع دو به روش نمونهگیری هدفمند در دو گروه آزمایش (30 نفر) و انتظار (30 نفر) انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه 5 بخشی برای تعیین اطلاعات دموگرافیک و سنجش دانش، نگرش، عملکرد ...
بیشتر
هدف: این پژوهش به منظور بررسی تأثیر آموزش بهداشت و اصلاح رفتار بر سبک زندگی بیماران دیابتی نوع دو صورت گرفت. روش: در این مطالعه 60 نفر از بیماران دیابتی نوع دو به روش نمونهگیری هدفمند در دو گروه آزمایش (30 نفر) و انتظار (30 نفر) انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه 5 بخشی برای تعیین اطلاعات دموگرافیک و سنجش دانش، نگرش، عملکرد و خودمراقبتی شرکتکنندگان بود که در دو مرحله تکمیل شد. پس از انجام آزمون اولیه، مداخله آموزشی به مدت 6 جلسه دو ساعته انجام گرفت. یک ماه پس از اجرای برنامه آموزشی، مرحله دوم جمعآوری اطلاعات انجام شد و دادهها با استفاده از آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که برنامه آموزشی، دانش و نگرش و عملکرد آزمودنیها را در زمینه عادات تغذیهای و فعالیت جسمانی افزایش میدهد. همچنین رفتار خودمراقبتی شرکتکنندگان در گروه آزمایش ارتقاء معنیداری پیدا کرد (05/0 P
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، آموزش بهداشت و اصلاح رفتار در سبک زندگی بیماران دیابتی نوع دو مؤثر بوده است، لذا پیشنهاد میشود که با تدوین راهبردهای طولانیمدت با هدف تعیین سبک زندگی سالم، از عوارض بیماری دیابت نوع دو کاست. همچنین آموزش به بیماران دیابتی نوع دو در مراکز درمانی به منظور ارتقاء سلامت توصیه می شود.
