عاطفه محمدحسینی؛ عبدالزهرا نعامی
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطهای اضطراب بیماری کرونا در رابطه بین صفت اضطرابی با سلامت عمومی و سبک ارتقادهنده سلامت در دانشجویان اجرا شد. روش: جامعه آماری پژوهش مشتمل بر کلیه دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران اهواز در سال 1399 بوده که بهصورت اینترنتی در پژوهش شرکت کردند. شرکتکنندگان این پژوهش پرسشنامه اضطراب بیماری کرونا ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطهای اضطراب بیماری کرونا در رابطه بین صفت اضطرابی با سلامت عمومی و سبک ارتقادهنده سلامت در دانشجویان اجرا شد. روش: جامعه آماری پژوهش مشتمل بر کلیه دانشجویان دختر دانشگاه شهید چمران اهواز در سال 1399 بوده که بهصورت اینترنتی در پژوهش شرکت کردند. شرکتکنندگان این پژوهش پرسشنامه اضطراب بیماری کرونا علیپور و همکاران (1398)، سیاهه اضطراب صفت-حالت اشپیلبرگر (1970) پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (1972) و نیمرخ سبک زندگی ارتقادهنده سلامت والکـر و همکاران (1987) را تکمیل کردند. برای آزمودن مدل پژوهش، از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. همچنین، برای بررسی معنیداری اثرات غیرمستقیم مدل پژوهش، روش بوتاستراپ به کار گرفته شد. یافتهها: نتایج تحلیلها نشان داد الگوی پیشنهادی از برازش مناسبی برخوردار است. همچنین بررسی اثرات مستقیم مدل نشان داد که اثر اضطراب صفت بر اضطراب بیماری کرونا؛ و اثر اضطراب بیماری کرونا بر سلامت عمومی و سبک زندگی ارتقادهنده معنیدار است (0001/0P<). بهعلاوه، نتایج نشان داد که تمامی اثرات غیرمستقیم مدل معنیدارند. نتیجهگیری: بر اساس نتایج بدست آمده اضطراب صفت میتواند با میانجیگری اضطراب بیماری کرونا بر سلامت عمومی و سبک ارتقادهنده سلامت تأثیرگذار باشد.