هدف: چاقی و اضافهوزن در بسیاری از کشورهای در حال توسعه در حال افزایش است. چاقی پیامدهای نامطلوب زیادی به ویژه در کودکان و نوجوانان دارد. لذا پژوهش حاضر به منظور تعیین و مقایسۀ میزان دلبستگی به والدین و مهارگری عاطفی در نوجوانان 11 تا 18 سال با توجه به سطوح شاخص تودۀ بدنی (اضافه وزن و بهنجار) در شهر اصفهان انجام شد. روش: بدین منظور از بین دانشآموزان راهنمایی و دبیرستانی شهرستان اصفهان نمونهای شامل 366 نفر به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و سپس با اندازهگیری قد و وزن و تعیین شاخص تودۀ بدنی، افراد فزون وزن با 25<BMI (145=n) و افراد بهنجار با 25>BMI (211=n) به پرسشنامههای آزمون دلبستگی به والدین و همسالان و مقیاس کنترل عواطف نوجوانان پاسخ دادند. یافتهها: تحلیل یافتهها با نرمافزار آماری SPSS16 با استفاده از روش تحلیل واریانس یکراهه و تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) در سطح معنیداری 05/0>P نشان داد که میان دلبستگی به مادر و کنترل خلق افسرده در دو گروه تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>P). نتیجهگیری: بنابراین نتایج این پژوهش حاکی از آن است که دلبستگی به مادر از جمله عواملی است که میتوان نقش آن را در اضافه شدن وزن و چاقی درنظر گرفت.