علیرضا آقا یوسفی؛ یارحسین صفری؛ سارا احمدی؛ پرستو عباسپور
چکیده
مقدمه: دیابت نوع 2 یکی از بیماریهای مزمن است که اثرات جسمی و روانی عدیدهای برای فرد به دنبال دارد. پژوهش حاضر باهدف بررسیاثربخشی مقابله درمانگری بر نشانگرهای روانشناختیبیماراندیابتینوع 2 انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش-پسآزمون با گروه کنترل و آزمون پیگیری بود. جامعهی آماری بیماراندیابتی دارای پرونده ...
بیشتر
مقدمه: دیابت نوع 2 یکی از بیماریهای مزمن است که اثرات جسمی و روانی عدیدهای برای فرد به دنبال دارد. پژوهش حاضر باهدف بررسیاثربخشی مقابله درمانگری بر نشانگرهای روانشناختیبیماراندیابتینوع 2 انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش-پسآزمون با گروه کنترل و آزمون پیگیری بود. جامعهی آماری بیماراندیابتی دارای پرونده پزشکی در مرکز دیابت شهر کرمانشاه در سال 1395 بود. از میان این بیماران 40 نفر با توجه به معیارهای شمول و به روش دردسترس انتخاب و بهصورت جایگزینی تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. بیماران پرسشنامه راهبردهای مقابلهای فولکمن-لازاروس، رویدادها و تغییرات زندگی خانوادگی (FILE) و فرم کوتاه کیفیت زندگی بیماران دیابتی (DQOL-BCI) را تکمیل نمودند. یافتهها: نتایج نشان داد مقابله درمانگری بهصورت معناداری منجر به افزایش کیفیت زندگی و راهبردهای مقابله جستجوی حمایت اجتماعی، مسئله گشایی برنامهریزیشده، ارزیابی مجدد مثبت و کاهش استرس و دوری گزینی و خویشتنداری در گروه آزمایش، در مقایسه با گروه کنترلشده است (01/0˂Pو 05/0˂P)؛ اما نتایج حاکی از آن بود که در متغیر راهبرد مقابلهای گریز-اجتناب، تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و گواه وجود ندارد (05/0<P). نتیجهگیری: بر اساس نتایج میتوان گفت که مقابله درمانگری میتواند در کاهش استرس، ارتقاء کیفیت زندگی و مهارتهای مقابلهای، مبتلایان به بیماریهای مزمن نظیر دیابت، اثرگذار باشد.
stress
مینو بهرامی راد؛ زهره رافضی
چکیده
مقدمه: هدفاین پژوهش پیشبینی پذیرش درد، براساس استرس ادراک شده و راهبردهای مقابلهای در افراد مبتلا به بیماری آرتریت روماتوئید بود. روش: روش پژوهش حاضر همبستگی و جامعه آماری کلیه بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به مراکز روماتولوژی مناطق 2،3،5،6،7،18 شهر تهران در سال 1396 بودند که 214 نفر از آنها، بر اساس جدول کرجسی و مورگان ...
بیشتر
مقدمه: هدفاین پژوهش پیشبینی پذیرش درد، براساس استرس ادراک شده و راهبردهای مقابلهای در افراد مبتلا به بیماری آرتریت روماتوئید بود. روش: روش پژوهش حاضر همبستگی و جامعه آماری کلیه بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به مراکز روماتولوژی مناطق 2،3،5،6،7،18 شهر تهران در سال 1396 بودند که 214 نفر از آنها، بر اساس جدول کرجسی و مورگان (1970) و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند، اما 210 نفر، به عنوان نمونه نهایی باقی ماندند. دادههای پژوهش از طریق مقیاس استرس ادراک شده کوهن، کاماراک و مرمل اشتاین (1983)، پرسشنامه شیوههای مقابله با شرایط پر استرس کالزبیک، مایک، دیکر و هنگوون (2002) و پرسشنامه پذیرش درد مزمن مک کراکن، ولوز و ایکلستون (2004) جمعآوری و با استفاده از روش رگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که استرس ادراک شده (13/0-=β ،001/0=p)، راهبرد هیجان مدار (16/0-=β ،001/0=p) و راهبرد اجتنابی (21/0-=β ،001/0=p) به شکل منفی و معنادار و راهبرد مساله مدار (58/0=β ،001/0=p) به شکل مثبت و معنادار توانایی پیش بینی پذیرش درد را دارند. نتیجهگیری: به طور کلی نتایج نشان دادند که میتوان از استرس ادراک شده و راهبردهای مقابلهای در جهت کنترل درد مبتلایان آرتریت روماتوئید سود جست