مسلم اصلی آزاد؛ طاهره فرهادی؛ سعیده خاکی
چکیده
مقدمه: بیماری کووید-19 میتواند علاوه بر آسیبهای فیزیولوژیک، به فرایندهای روانشناختی، شناختی و هیجانی بیماران نیز آسیب جدی وارد سازد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیتدرمانی آنلاین بر استرس ادراکشده و اجتناب تجربهای بهبودیافتگان کووید-19 انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون ...
بیشتر
مقدمه: بیماری کووید-19 میتواند علاوه بر آسیبهای فیزیولوژیک، به فرایندهای روانشناختی، شناختی و هیجانی بیماران نیز آسیب جدی وارد سازد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیتدرمانی آنلاین بر استرس ادراکشده و اجتناب تجربهای بهبودیافتگان کووید-19 انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران بهبودیافته کووید-19 شهر اصفهان در سهماهه تابستان سال 1399 بود. در این پژوهش تعداد 24 بیمار بهبودیافته کووید-19 با روش نمونهگیری گلولهبرفی انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 12 بیمار). گروه آزمایش واقعیتدرمانی (گلاسر، 2013) را طی یک ماه در 10 جلسه 75 دقیقهای بهصورت آنلاین دریافت نمودند. پرسشنامههای مورداستفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه استرس ادراکشده (کوهن و همکاران، 1983) و پرسشنامه اجتناب تجربهای (بوند و همکاران، 2011) بود. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که واقعیتدرمانی آنلاین بر استرس ادراکشده و اجتناب تجربهای بهبودیافتگان کووید-19 تأثیر معنادار داشته (001/0p<) و توانسته منجر به کاهش استرس ادراکشده و اجتناب تجربهای بیماران این بیماران شود. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که واقعیتدرمانی با بهرهگیری از فنونی همانند تمرکز بر زمان حال، اجتناب از انتقاد افراطی و آموزش مسئولیتپذیری میتواند بهعنوان یک درمان کارآمد در جهت کاهش استرس ادراکشده و اجتناب تجربهای بهبودیافتگان کووید-19 مورداستفاده گیرد.