stress
ژیلا آستانه؛ مجید محمود علیلو
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی سبکزندگیارتقاءدهندهسلامت در ارتباط سندرم خستگی مزمن با عاملهای شخصیتی در کارکنان بیمارستان امیرالمومنین تبریز انجام پذیرفت. روش: پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان بیمارستان کلیوی امیرالمومنین شهر تبریز(N=250) میباشد از این تعداد و بر اساس جدول ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی سبکزندگیارتقاءدهندهسلامت در ارتباط سندرم خستگی مزمن با عاملهای شخصیتی در کارکنان بیمارستان امیرالمومنین تبریز انجام پذیرفت. روش: پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان بیمارستان کلیوی امیرالمومنین شهر تبریز(N=250) میباشد از این تعداد و بر اساس جدول مورگان نمونه ای به حجم 100(55 مرد و 45 زن) نفر و به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد و پرسشنامه خستگی مزمن جیسون، پرسشنامه 5عامل شخصیتی نئو و سبکزندگیارتقاءدهندۀسلامت والکر، سیکرست و پندر تکمیل گردید. برای تحلیل دادهها از مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج حاکی از نقش میانجی سبکزندگیارتقاءدهندهسلامت در رابطه سندرم خستگی مزمن با عاملهای شخصیتی دارد و مطابق با یافتههای پژوهش، ارتباط سندرم خستگی مزمن با عاملهای شخصیتی از جمله روانرنجوری(583/0)؛ برونگرایی(404/0-)؛دلپذیربودن(186/0-)؛ تجربهپذیری(383/0-)؛ با وجدان بودن(213/0-) و سبکزندگیسلامت محور(472/0-) می باشد. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از نقش میانجی سبکزندگیارتقاءدهندهسلامت در رابطه سندرم خستگی مزمن با عاملهای شخصیتی دارد و اثر سندرم خستگی مزمن با عاملهای شخصیتی به صورت مستقیم بوده و سبکزندگیارتقاءدهندهسلامت به عنوان متغیر میانجی اثرغیرمستقیمی در این ارتباط به وجود آورده است.
