زینب خجوی؛ رضا رستمی؛ مریم هادی زاده شالدهی؛ فاطمه پورخاقان
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش فاجعهسازی درد و روان‌رنجورخویی در پیشبینی ترس از حرکت در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بود. روش: پژوهشحاضرازنوعمطالعات همبستگی بود.از بین بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید باتجربه درد مزمن که به مراکز درمانی شهر گیلان مراجعه کرده بودند، 100 بیمار به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند.ابزارهای ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش فاجعهسازی درد و روان‌رنجورخویی در پیشبینی ترس از حرکت در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بود. روش: پژوهشحاضرازنوعمطالعات همبستگی بود.از بین بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید باتجربه درد مزمن که به مراکز درمانی شهر گیلان مراجعه کرده بودند، 100 بیمار به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند.ابزارهای بهکاررفته در این پژوهش شامل مقیاس ترس از حرکت تمپا (TSK)، مقیاس فاجعهسازی درد (PCS) و پرسشنامه پنج عاملی NEO- فرم کوتاه (NEO-FFI) بود. یافتهها: نتایج نشان داد که فاجعهسازی درد و روان‌رنجورخویی بهطور معناداری ترس از حرکت را پیشبینی میکنند. مقدار ضریب رگرسیونی استانداردشده برای فاجعهسازی درد 433/0 و برای روان‌رنجورخویی 278/0 بود. نتیجهگیری: روان‌رنجورخویی و فاجعهسازی درد میتوانند با تأثیر بر ترس بیمار از حرکت و اجتناب وی از فعالیت، بر کیفیت زندگی تأثیر گذاشته و مشکلات ناشی از درد مزمن را افزایش دهند. ازاینرو لازم است این عوامل در مدیریت و درمان این بیماران موردتوجه قرار گیرند.
