نورا خوش چین گل؛ بهمن اکبری؛ لیلا مقتدر؛ ایرج شاکری نیا
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی و نوروفیدبک بر میزان و شدت علائم جسمی و تنظیم هیجانی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر انجام شد. روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر مراجعهکننده ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی و نوروفیدبک بر میزان و شدت علائم جسمی و تنظیم هیجانی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر انجام شد. روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون - پسآزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر مراجعهکننده به کلینیکهای فوق تحصصی گوارش شهرستان قزوین در سال 1398 بود. 45 نفر از بیماران بهصورت در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارش شدند. فرم ملاک تشخیصی رم-3 و پرسشنامه تنظیم هیجانی (گروس و جان، 2003) قبل، بعد و دو ماه بعد از مداخله در مورد تمامی افراد نمونه اجرا گردید. گروههای آزمایش تحت شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و نوروفیدبک قرار گرفتند. یافتهها: نتایج نشان داد شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و نوروفیدبک بر کاهش میزان و شدت علائم جسمی و افزایش تنظیم هیجانی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر مؤثر است (01/0>p). مقایسه میانگینهای دو گروه آزمایش نشان داد تفاوت معناداری بین اثربخشی آنها بر میزان و شدت علائم جسمی و تنظیم هیجانی بیماران وجود ندارد (05/0<p). نتیجهگیری: هر دو مداخله از طریق فنون خاص خود میتوانند میزان و شدت علائم جسمی بیماران را کاهش و تنظیم هیجانی آنها را افزایش دهند؛ بنابراین درمانگران میتوانند از این مداخلات جهت کنترل علائم جسمی و هیجانی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر استفاده کنند.
محمد اورکی؛ فاطمه عیسی زاده
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی (MBSR) بر تنظیم هیجانی، استرس ادراکشده و پیروی از درمان بر بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دارای اضافه وزن بود. روش: جامعۀ آماری، شامل مردان مبتلا به دیابت نوع 2 و دارای اضافه وزن شهر تهران بود که از طریق نمونهگیری در دسترس 40 نفر از مردان مبتلا به دیابت که دارای اضافه وزن ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی (MBSR) بر تنظیم هیجانی، استرس ادراکشده و پیروی از درمان بر بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دارای اضافه وزن بود. روش: جامعۀ آماری، شامل مردان مبتلا به دیابت نوع 2 و دارای اضافه وزن شهر تهران بود که از طریق نمونهگیری در دسترس 40 نفر از مردان مبتلا به دیابت که دارای اضافه وزن بوده و در انجمن دیابت ایرانیان عضویت داشتند، انتخاب شدند و بهطور داوطلبانه در مرحله پیشآزمون پرسشنامههای پژوهش که شامل مقیاس دشواری تنظیم هیجان گرتز و رومر (2004)، استرس ادراکشده کوهن، کامارک و مرسلستین (1983) و پیروی از درمان موریسکی (1992) میباشد را تکمیل کرده و بهطور تصادفی در طرح مطالعاتی قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت درمان MBSR قرار گرفت، سپس در مرحلۀ پسآزمون هر دو گروه، به پرسشنامههای پژوهش پاسخ دادند. دادهها با آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) با اندازهگیری مکرر مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که درمان MBSR، باعث بهبود تنظیم هیجانی، استرس ادراکشده و پیروی از درمان در گروه آزمایش و مرحلۀ پسآزمون شد (0001/0P<). نتیجهگیری: با توجه به اثربخشی درمان MBSR بر تنظیم هیجانی، استرس ادراکشده و پیروی از درمان در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دارای اضافه وزن میتوان از این درمان جهت کاهش مشکلات روانشناختی مبتلایان به دیابت بهره گرفت. علاوه بر این سازمانها و انجمنهای مرتبط با دیابت نیز میتوانند از نتایج پژوهش حاضر بهمنظور ارتقای کیفیت زندگی مبتلایان به دیابت بهره گیرند.