ریحانه مصلحی؛ زهره لطیفی
چکیده
مقدمه: دیابت شایع‌ترین بیماری ناشی از اختلالات متابولیسمی با عوارض مخرب است. هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش خود شفابخشی (کدهای شفابخش) بر بهزیستی هیجانی، سرسختی روانشناختی و بهبود بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه‌آزمایشی دو گروهی (آزمایشی و گواه) سه مرحله ای (پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری) ...
بیشتر
مقدمه: دیابت شایع‌ترین بیماری ناشی از اختلالات متابولیسمی با عوارض مخرب است. هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش خود شفابخشی (کدهای شفابخش) بر بهزیستی هیجانی، سرسختی روانشناختی و بهبود بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش: این پژوهش یک مطالعه نیمه‌آزمایشی دو گروهی (آزمایشی و گواه) سه مرحله ای (پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری) بوده و جامعه آماری آن شامل زنان مبتلا به دیابت مراجعه‌کننده به مرکز بهداشت اصفهان بود.30 نفر داوطلب مبتنی بر ملاک‌های ورود و خروج، به عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایشی و کنترل قرار گرفتند. تمام شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌های بهزیستی هیجانی از کییز و ماگیارمو (2003) و پرسشنامه سرسختی روانشناختی کیامرثی (1377) را در سه مرحله به‌عنوان پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری تکمیل کردند. همچنین قند خون آنان توسط پزشک متخصص در سه مرحله اندازه‌گیری و ثبت شد. سپس مداخله آموزش خودشفابخشی به‌مدت 14 جلسه 60 دقیقه‌ای بر روی گروه آزمایشی اجرا و گروه کنترل در انتظار مداخله آموزشی قرار گرفت. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل دادهها از تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر و با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۴ استفاده شد. یافته‌ها: آموزش خود شفابخشی توانست بهزیستی روانشناختی، بهزیستی هیجانی و سرسختی روانشناختی گروه شرکت‌کننده در آموزش خودشفابخشی را به‌طور معناداری افزایش دهد (01/0>p). ولی بر بهبود بهزیستی اجتماعی و روند بیماری دیابت تاثیرمعناداری دیده نشد. نتیجه‌گیری: می‌توان روش خود شفابخشی را به‌عنوان یکی از رویکردهای جدید روانشناسی مثبت‌نگر جهت افزایش بهزیستی هیجانی و سرسختی روانشناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو به کار برد.
مریم عابدینی؛ بهمن اکبری؛ عباس صادقی؛ سامره اسدی مجره
چکیده
مقدمه: بیماری سرطان بر جنبههای مختلف کیفیت زندگی بیمار ازجمله وضعیت روحی، روانی، اجتماعی و اقتصادی تأثیر دارد. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی الگوی ارتباط ذهنآگاهی و تابآوری با بهزیستی هیجانی با نقش واسطهای تنظیم هیجان در بیماران سرطانی بود. روش: روش اجرای این پژوهش توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع الگویابی معادلات ساختاری است. ...
بیشتر
مقدمه: بیماری سرطان بر جنبههای مختلف کیفیت زندگی بیمار ازجمله وضعیت روحی، روانی، اجتماعی و اقتصادی تأثیر دارد. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی الگوی ارتباط ذهنآگاهی و تابآوری با بهزیستی هیجانی با نقش واسطهای تنظیم هیجان در بیماران سرطانی بود. روش: روش اجرای این پژوهش توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع الگویابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری در این پژوهش شامل بیماران سرطانی در سال 1399 بود که به شکل نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. نمونه پژوهش شامل 200 نفر (زن و مرد) از بیماران سرطانی در بیمارستان امام حسین (ع) شهر تهران بود. برای جمع‌آوری دادهها از فرم کوتاه مقیاس ذهنآگاهی فرایبرگ سوئر و همکاران (2011)، فرم کوتاه مقیاس تابآوری (واگنیلد و یانگ، 2009)، پرسشنامه تنظیم هیجان گروس و جان (2002) و مقیاس بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو (2003) استفاده گردید. جهت تحلیل روابط واسطهای از روش بوتاسترپ استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد ذهنآگاهی و تابآوری بر بهزیستی هیجانی اثر مستقیم و معنیدار دارد. اثر مستقیم ذهنآگاهی و تابآوری بر تنظیم هیجان نیز معنادار بود. نقش واسطهای تنظیم هیجان در رابطه بین ذهنآگاهی و تابآوری با بهزیستی هیجانی معنادار نبود. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش برای متخصصان و روانشناسان حوزه سلامت تلویحات کاربردی داشته و می‌توان نتیجه گرفت که ذهنآگاهی و تابآوری بر بهزیستی هیجانی بیماران سرطانی اثر مستقیم دارند.
stress
امید شکری؛ آرزو سیاردوست تبریزی
دوره 7، شماره 26 ، شهریور 1397، ، صفحه 75-100
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف آزمون نقش واسطهای تابآوری روانشناختی در رابطة فرایندهای ارزیابی شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده با رفتارهای سلامت و بهزیستی هیجانی انجام شد. روش: 409 نوجوان پسر به مقیاس چندبُعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS)، نسخة تجدید نظر شدة مقیاس ارزیابی تنیدگی (SAM-R)، مقیاس تابآوری نوجوان (ARS)، نیمرخ سبک زندگی ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف آزمون نقش واسطهای تابآوری روانشناختی در رابطة فرایندهای ارزیابی شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده با رفتارهای سلامت و بهزیستی هیجانی انجام شد. روش: 409 نوجوان پسر به مقیاس چندبُعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (MSPSS)، نسخة تجدید نظر شدة مقیاس ارزیابی تنیدگی (SAM-R)، مقیاس تابآوری نوجوان (ARS)، نیمرخ سبک زندگی ارتقاء دهندة سلامت ـ نسخة تجدید نظر شده دوم (HPLP-II) و فهرست عواطف مثبت و منفی (PANAS) پاسخ دادند. در مطالعه همبستگی حاضر، به منظور آزمون روابط ساختاری در مدل مفروض، از روش آماری مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که الگوی مفروض واسطهمندی کامل تابآوری روانشناختی در رابطة فرایندهای ارزیابی شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده با رفتارهای سبک زندگی سالم و بهزیستی هیجانی با دادهها برازش مطلوبی داشت. علاوه بر این، نتایج نشان داد که در مدل مفروض، تمامی وزنهای رگرسیونی از لحاظ آماری معنادار بودند و در این مدل به ترتیب 25، 12 و 11 درصد از پراکندگی نمرات رفتارهای سلامت، عاطفة مثبت و عاطفة منفی از طریق متغیر مکنون تابآوری روانشناختی تبیین شد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که بخشی از پراکندگی مشترک بین دوایر مفهومی ارزیابیهای شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده با رفتارهای سلامت و بهزیستی هیجانی از طریق تابآوری روانشناختی قابل تبیین است.
