stress
مهناز علی اکبری؛ مریم حسن زاده هنویی؛ احمد علیپور؛ نوشین بیات
چکیده
مقدمه: این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر سبکهای مقابلهای در بیماران آرتریت روماتوئید انجام شد. روش: روش تحقیق حاضر یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. تعداد 30 نفر بیمار آرتریت روماتوئید که ملاکهای ورود به مطالعه را داشتند، به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی ...
بیشتر
مقدمه: این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر سبکهای مقابلهای در بیماران آرتریت روماتوئید انجام شد. روش: روش تحقیق حاضر یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل بود. تعداد 30 نفر بیمار آرتریت روماتوئید که ملاکهای ورود به مطالعه را داشتند، به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی وارد مطالعه شدند. طرحواره درمانی بر اساس مدل ریزو و همکاران انجام شد. بهمنظور توصیف دادههای از شاخصهای آمار توصیفی و برای تحلیل دادههای از شاخصهای آمار استنباطی مانند تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر، کواریانس چند متغیری و کورایانسهای یکراهه در متن مانکوا استفاده شد. یافتهها: اثربخشی طرحواره درمانی بر سبکهای مقابلهای بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید پایدار میباشد. در همه سبکهای مقابلهای بین گروههای مورد پژوهش تفاوت معناداری وجود دارد. بین میانگین نمرات سبکهای مقابلهای مسأله مدار، هیجان مدار و اجتنابی در مقایسه مراحل پیشآزمون - پسآزمون و پیشآزمون - پیگیری تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجهگیری: انجام طرحواره درمانی برای بیماران آرتریت روماتوئید میتوان تا حدودی درد و رنج این ییماران را کاهش داد. پیشنهاد میشود در سیاست نظام بهداشتی درمانی کشور برنامههای برای بکارگیری طرحواره درمانی به منظور کاهش آلام این بیماران صورت گیرد.
اسماعیل خیرجو؛ محبوبه طاهر؛ فرناز فرشباف مانی صفت؛ پروانه اعلایی
دوره 5، شماره 18 ، تیر 1395، ، صفحه 141-152
چکیده
هدف: با توجه به اینکه عوامل روانی- اجتماعی بر پیدایش و سیر بیماریهای قلبی موثر است، پژوهش حاضر با هدف مقایسه تحمل ابهام، سرمایه روانشناختی و سبکهای مقابلهای بیماران قلبی و افراد سالم انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسهای بود. جامعه آماری شامل تمامی افراد 20 تا 80 ساله سالم و مبتلا به بیماری قلبی شهرستان ...
بیشتر
هدف: با توجه به اینکه عوامل روانی- اجتماعی بر پیدایش و سیر بیماریهای قلبی موثر است، پژوهش حاضر با هدف مقایسه تحمل ابهام، سرمایه روانشناختی و سبکهای مقابلهای بیماران قلبی و افراد سالم انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسهای بود. جامعه آماری شامل تمامی افراد 20 تا 80 ساله سالم و مبتلا به بیماری قلبی شهرستان تبریز در سال 93 است که از بین این افراد 50 بیمار قلبی و 50 فرد سالم که از لحاظ ویژگیهای جمعیتشناختی با گروه بیمار همتا شده بودند با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به سه پرسشنامه تحمل ابهام (ریدل و روزن، 1990)، سرمایه روانشناختی) لوتانز و همکاران، 2007) و مقیاس مقابله با موقعیتهای تنیدگیزای (اندلر و پارکر، 1990) پاسخ دادند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد میانگین نمرات راهبردهای مقابلهای مسئلهمدار (07/4=F)، سرمایه روانشناختی (35/7=F)، خودکارآمدی (67/5=F) و تابآوری (47/4=F) در افراد بیمار کمتر از افراد سالم و میانگین نمرات راهبردهای مقابلهای هیجانمدار (78/4=F) و عدم تحمل ابهام (17/11=F) در افراد بیمار بیشتر از افراد سالم است (001/0> P). اما در مولفههای امیدواری (68/3=F) و خوشبینی (49/3=F) تفاوت معناداری به دست نیامد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش تحمل ابهام و سرمایه روانشناختی در بیماران قلبی کمتر از افراد سالم است و این بیماران برای مقابله با استرسها بیشتر از راهبردهای هیجانمدار استفاده میکنند