مرتضی علیزاده؛ علیرضا رجایی؛ صغری حسینی قصر
دوره 2، شماره 8 ، دی 1392، ، صفحه 70-82
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی امید درمانی به شیوه گروهی بر افزایش میزان امید به زندگی در بیماران مبتلا به اچ آی وی مثبت انجام گرفته است.
روش: این پژوهش از نوع مطالعات شبه آزمایشی (طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل نامتعادل) است که برای انجام این تحقیق، تعداد 20 نفر از بیماران مرد اچ آی وی مثبت در مرکز مشاوره بیماریهای رفتاری ...
بیشتر
هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی امید درمانی به شیوه گروهی بر افزایش میزان امید به زندگی در بیماران مبتلا به اچ آی وی مثبت انجام گرفته است.
روش: این پژوهش از نوع مطالعات شبه آزمایشی (طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل نامتعادل) است که برای انجام این تحقیق، تعداد 20 نفر از بیماران مرد اچ آی وی مثبت در مرکز مشاوره بیماریهای رفتاری - عفونی مشهد، به صورت نمونهگیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت غیر تصادفی جایگزین شدند. آزمون امید اشنایدر[1] (1991) با ضریب پایایی 89 /0 قبل از مداخله برای گروه آزمایش و کنترل، استفاده شد و بعد از انجام 8 جلسه امید درمانی(هفته ای دو جلسه) از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و دادهها با آزمون tبرابر و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شد.
یافتهها: نتایج نشان داد امید درمانی به شیوه گروهی به طور معناداری موجب افزایش امید به زندگی در مبتلایان به ویروس اچ آی وی گردیده است.
نتیجهگیری: همخوانی نتایج مربوط به فرضیه تحقیق با نتایج سایر پژوهشها دلالت بر تأیید و مطابقت این پژوهش با سایر پژوهشهای انجام شده در زمینه امید درمانی دارد.
سودابه بساک نژاد؛ مهناز مهرابی زاده هنرمند؛ محدثه حسنی؛ فریده نرگسی
دوره 1، شماره 2 ، تیر 1391، ، صفحه 5-11
چکیده
چکیدههدف: نگرانی از بدریختی بدن یکی از مشکلات شایع در دختران جواناست. هدف از مطالعه کنونی اثر روایت درمانی به شیوه گروهی برنگرانی از بدریختی بدن در دانشجویان دختر کارشناسی دانشگاهشهید چمران بود.روش: از بین 1520 دختر نمونه اولیه، به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای 212 نفر که نمرة آنها در پرسشنامه نگرانی از بدریختی بدنیک انحراف معیار بالاتر ...
بیشتر
چکیدههدف: نگرانی از بدریختی بدن یکی از مشکلات شایع در دختران جواناست. هدف از مطالعه کنونی اثر روایت درمانی به شیوه گروهی برنگرانی از بدریختی بدن در دانشجویان دختر کارشناسی دانشگاهشهید چمران بود.روش: از بین 1520 دختر نمونه اولیه، به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای 212 نفر که نمرة آنها در پرسشنامه نگرانی از بدریختی بدنیک انحراف معیار بالاتر از میانگین بود، انتخاب و سپس به روشتصادفی ساده 40 نفر برای دو گروه آزمایش و کنترل انتخاب شدند.سپس گروه آزمایش طی 10 ، جلسه تحت درمان روایت درمانیدر سطح SPSS گروهی قرار گرفتند. دادهها با استفاده از برنامه آماری0 تحلیل شدند. / معنیداری 05یافتهها: با استفاده از تحلیل کوواریانس یافتهها نشان داد که روایتدرمانی باعث کاهش نگرانی از بدریختی بدن گروه آزمایش درمقایسه با گروه کنترل شده است. پیگیری با فاصله دو ماه،سودمندی روایت درمانی را در طول زمان بر نگرانی از بدریختیبدن نشان داد.نتیجهگیری: این یافتهها نشان میدهند که دختران جوان با مشکلبدریختی بدن نیازمند روشهای جدید درمانی هستند و با ارائه آموزش-های مناسب نگرانی کاهش و سطح تصویر ذهنی آنها نسبت به خود دریک برنامه درمانی متداوم تغییر میکند.