زهرا نعمتی زاده؛ امین رفیعی پور؛ مهرداد ثابت؛ خدیجه ابوالمعالی الحسینی
چکیده
مقدمه: خودمراقبتی در کنترل بیماری دیابت نوع 2 بسیار حائز اهمیت است و پژوهش حاضر درصدد ساخت و اعتباریابی پرسشنامه خودمراقبتی دیابت نوع 2 بود. روش: پژوهش حاضر از نوع ترکیبی اکتشافی متوالی هدایت‌شده با رویکرد آزمون‌سازی و طبقه‌بندی بود و در دو مرحله به صورت کیفی و کمّی انجام شد. جامعه آماری در مرحله اول عبارت بود از متخصصان، پزشکان ...
بیشتر
مقدمه: خودمراقبتی در کنترل بیماری دیابت نوع 2 بسیار حائز اهمیت است و پژوهش حاضر درصدد ساخت و اعتباریابی پرسشنامه خودمراقبتی دیابت نوع 2 بود. روش: پژوهش حاضر از نوع ترکیبی اکتشافی متوالی هدایت‌شده با رویکرد آزمون‌سازی و طبقه‌بندی بود و در دو مرحله به صورت کیفی و کمّی انجام شد. جامعه آماری در مرحله اول عبارت بود از متخصصان، پزشکان و پژوهشگران حیطه بیماری دیابت نوع 2 در سال 1399-1400 که با روش نمونه‌گیری هدفمنـد،10نفر انتخاب گردیدند. در مرحله دوم، بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 شهر تهران در سال1400- 1399 با روش نمونه‌گیری در دسترس و با در نظر گرفتن ملاک‌هایی423 تن انتخاب شدند. به‌منظور گردآوری اطلاعات مرحله اول از مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته و پرسشنامه اولیه محقق ساخته استفاده شد. یافتهها: نشان داد از نتایج حاصل از مصاحبه‌ها، با کدگذاری باز تعداد 41 مفهوم در 4 بعد استخراج و بر اساس این مقاهیم تعداد 56 گویه اولیه طراحی شد. شاخص نسبت روایی محتوا و شاخص محتوایی روایی محاسبه و در تحلیل عامل اکتشافی 4 عامل مشخص شد. درنهایت پرسشنامه 34 سوالی، 76/58 درصد واریانس خودمراقبتی دیابت نوع 2 در بیماران 30 تا60 سال را تبیین نمود: عوامل مربوط به سواد سلامت (64/ 39%)، عامل روانشناختی (82/11%)، عامل جسمانی (19/4%) و عوامل مربوط با دسترسی به امکانات (11/3%). همچنین تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول 4 عامل فوق را تایید و آلفا کل 95/0 بدست آمد. نتیجه‌گیری: این پرسشنامه دارای اعتبار و روایی مناسبی است و استفاده از آن جهت پایش خودمراقبتی این بیماران و استفاده در تحقیقات پیشنهاد می‌شود.
لیلا کیانی؛ امین رفیعی پور؛ مریم مشایخ؛ رامین تاجبخش؛ جعفر پویا منش
چکیده
مقدمه: درمان با همودیالیز اثرات گسترده و همه‌جانبه‌ای بر بیماران دارد. این پژوهش با هدف پیش‌بینی رشد پس از سانحه بر اساس سبک‌های مقابله‌ای انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی‌ـ همبستگی بود. به این منظور از بین کلیه بیماران مراجعه‌کننده به مراکز دیالیز شهر کرج در سال 1397 تعداد 219 بیمار به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و ...
بیشتر
مقدمه: درمان با همودیالیز اثرات گسترده و همه‌جانبه‌ای بر بیماران دارد. این پژوهش با هدف پیش‌بینی رشد پس از سانحه بر اساس سبک‌های مقابله‌ای انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی‌ـ همبستگی بود. به این منظور از بین کلیه بیماران مراجعه‌کننده به مراکز دیالیز شهر کرج در سال 1397 تعداد 219 بیمار به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامههای راهبردهای مقابله‌ای و رشد پس از سانحه پاسخ دادند. دادهها با استفاده از شاخصهای توصیفی و تحلیل رگرسیون چندگانه توسط نرمافزار SPSS نسخه 25 تجزیهوتحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که تنها راهبرد مسئلهمدار (97/5,t=001/0p<)، سهم معناداری در پیش‌بینی رشد پس از سانحه دارد و راهبردهای هیجانمدار و اجتنابی سهم معناداری در تبیین رشد پس از سانحه ندارند.ضریب استانداردشدهی بتا نشان میدهد که راهبرد مسئلهمدار 446/0 در پیش‌بینی رشد پس از سانحه سهم داشته است. نتیجه‌گیری: بیمارانی که از سبک مقابله مسئله محور استفاده میکنند، کنترل بیشتری بر شرایط استرسزا داشته و به احتمال بالاتری به رشد پس از سانحه میرسند.
stress
ناهید خانبابائی؛ راضیه زاهدی؛ امین رفیعی پور
چکیده
مقدمه: آرتریت روماتویید یک بیماری خودایمنی التهابی مزمن پیشرونده است که میزان شیوع آن در جهان 5/0 تا 4/2 درصد برآورد شده است. در این مطالعه تاثیر آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ترس از پیشرفت بیماری و پریشانی روانشناختی بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید مورد بررسی قرار گرفت. روش: این مطالعه نیمه تجربی و از نوع کارآزمایی بالینی، با ...
بیشتر
مقدمه: آرتریت روماتویید یک بیماری خودایمنی التهابی مزمن پیشرونده است که میزان شیوع آن در جهان 5/0 تا 4/2 درصد برآورد شده است. در این مطالعه تاثیر آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ترس از پیشرفت بیماری و پریشانی روانشناختی بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید مورد بررسی قرار گرفت. روش: این مطالعه نیمه تجربی و از نوع کارآزمایی بالینی، با 30 نفر بیمار مبتلا به آرتریت روماتویید که به روش نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام 15 نفر) قرار گرفتند، انجام شد. مداخله به صورت گروهی و هفتگی به مدت یک و نیم ساعت در گروه آزمایش اعمال شد. دادهها با استفاده از پرسشنامه پریشانی روانشناختی (DASS) و ترس از پیشرفت بیماری جمعآوری شدند. تحلیل دادهها توسط نرم افزار SPSS-21 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی صورت گرفت. یافتهها: نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر نشان داد در دو گروه میانگین افسردگی و استرس از پیشرفت بیماری دارای تفاوت معنادار (05/0P>) و اضطراب بدون تفاوت بود (05/0>P). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد تفاوت میانگین بین نمرههای استرس، افسردگی و ترس از پیشرفت بیماری در مراحل پیش آزمون با پس آزمون و پیگیری در گروه آزمایش معنادار است (01/0>P). نتیجه‌گیری: یافتهها بیانگر تاثیر آموزش تعهد و پذیرش بر پریشانی روانشناختی و ترس از پیشرفت بیماری در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید بود؛ بنابراین میتوان از این درمان به عنوان یک درمان مکمل در کنار دارودرمانی برای بهبود زندگی این بیماران استفاده کرد.
امین رفیعی پور؛ عباس رحیمی نژاد؛ رضا رستمی؛ مسعود غلامعلی لواسانی
دوره 6، شماره 23 ، آذر 1396، ، صفحه 5-16
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روشهای درمانگری بیوفیدبک و کگل بر روی ارتقاء کیفیت زندگی در زنان مبتلا به بی اختیاری ادرار فوریتی بود.روش: در یک طرح شبه آزمایشی 45 بیمار زن مبتلا به بی اختیاری ادرار فوریتی مراجعه کننده به مرکز علوم اعصاب آتیه از مهر تا بهمن 1393 با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و در یکی از گروه های آزمایش و ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روشهای درمانگری بیوفیدبک و کگل بر روی ارتقاء کیفیت زندگی در زنان مبتلا به بی اختیاری ادرار فوریتی بود.روش: در یک طرح شبه آزمایشی 45 بیمار زن مبتلا به بی اختیاری ادرار فوریتی مراجعه کننده به مرکز علوم اعصاب آتیه از مهر تا بهمن 1393 با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و در یکی از گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. بیماران در گروه بیوفیدبک 2 روز در هفته به مدت 5 جلسه 40 دقیقه الکترومایوگرافی بیوفیدبک را دریافت کردند. در گروه تمرینات کگل بیماران هر روز دوبار مجموعاً به مدت 30 دقیقه در طی 8 هفته تمرینات کگل را انجام دادند. بیماران از طریق پرسشنامه سنجش کیفیت زندگی در افراد مبتلا به بی اختیاری ادرار (I-QOL) در قبل و در بعد از درمان ارزیابی شدند و در نهایت داده ها به کمک روش آماری مانکوا تحلیل شدند.یافتهها: درمان بیوفیدبک باعث تغییرات معناداری در ارتقاء کیفیت زندگی زنان مبتلا به بی اختیاری ادرار فوریتی گردید (0001/0>P). تمرینات کگل باعث تغییرات معناداری در کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بی اختیاری فوریتی نگردید (9/0P
