مهسا نقوی؛ اسماعیل اسدپور؛ عبدالرحیم کسایی
چکیده
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش انعطافپذیری روانشناختی و صمیمیت زناشویی زنان نابارور بود. روش: روش این پژوهش، از نوع شبه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر را زنان مراجعهکننده به کلینیک امید تهران تشکیل دادند. حجم نمونه اولیه 50 نفر بود؛ که به روش ...
بیشتر
مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش انعطافپذیری روانشناختی و صمیمیت زناشویی زنان نابارور بود. روش: روش این پژوهش، از نوع شبه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر را زنان مراجعهکننده به کلینیک امید تهران تشکیل دادند. حجم نمونه اولیه 50 نفر بود؛ که به روش در دسترس انتخاب شده بودند. سپس، از بین آنها 30 نفر بهطور تصادفی انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. در این پژوهش از پرسشنامه پذیرش و عمل بوند و همکاران (AAQ-II) و نیازهای صمیمیت زناشویی باگاروزی (2001) استفاده شد. دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل گردید. یافتهها: یافتهها نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد تغییرات معناداری در انعطافپذیری روانشناختی و صمیمیت زناشویی زنان نابارور در مرحله پسآزمون ایجاد کرد (05/0< P). نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر نشان میدهند که مشاوره گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد میتواند بهمنزله یک مداخله مؤثر روانشناختی بر انعطافپذیری روانشناختی و صمیمیت زناشویی رنان نابارور به کار رود.