stress
سیده زهرا موسوی؛ محمد علی گودرزی؛ سید محمدرضا تقوی
چکیده
مقدمه: سرطان خون، پنجمین سرطان رایج در بزرگسالان است که میتواند برای فرد تهدیدکننده باشد. هدف از مطالعه حاضر، پیشبینی رشد پس از آسیب بر اساس شکرگزاری و حمایت اجتماعی در زنان مبتلا به این بیماری بود. روش: طرح تحقیق مطالعه حاضر از نوع همبستگی و پیشبینی بر اساس روشهای رگرسیون است. در این پژوهش، 82 نفر از زنان مبتلا به سرطان خون ...
بیشتر
مقدمه: سرطان خون، پنجمین سرطان رایج در بزرگسالان است که میتواند برای فرد تهدیدکننده باشد. هدف از مطالعه حاضر، پیشبینی رشد پس از آسیب بر اساس شکرگزاری و حمایت اجتماعی در زنان مبتلا به این بیماری بود. روش: طرح تحقیق مطالعه حاضر از نوع همبستگی و پیشبینی بر اساس روشهای رگرسیون است. در این پژوهش، 82 نفر از زنان مبتلا به سرطان خون بستری و سرپایی در بخشهای بیمارستان نمازی و درمانگاه مطهری، به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامههای رشد پس از آسیب (تدسچی و کالهون،1996)، شکرگزاری (گودرزی، نوری و مرزوقی،1393) و پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراکشده (زیمت، داهلم، زیمت و فارلی، 1988)، استفاده شد. یافتهها: تحلیل دادهها نشان داد که بین شکرگزاری و حمایت اجتماعی با رشد پس از آسیب رابطه معناداری وجود دارد و این متغیرها میتوانند به طور معناداری رشد پس از آسیب را پیشبینی کنند. نتیجهگیری: بر اساس این یافتهها میتوان نتیجه گرفت که آموزشهای مبتنی بر ارتقای شکرگزاری در این بیماران و تأمین حمایت اجتماعی برای آنان، میتواند زمینهی ایجاد رشد پس از آسیب را ایجاد کند